Wady kręgosłupa w Zespole Downa

Od 1984 roku, istnieje bazowy protokół Amerykańskiego Stowarzyszenia Pediatrycznego w kontekście wady kręgosłupa u osób z Zespołem Downa (DS). Stwierdza on, że dzieci z DS:

-uprawiające różnego rodzaju sporty powinny mieć zawsze wykonane prześwietlenie rentgenowskie karkowej części kręgosłupa

-sporty powinny być zabronione lub ograniczone dla osób z DS. kiedy odległość między atlasem (1 kręgiem) a wyrostkiem zębowym drugiego kręgu (obrotowego) jest większa niż 4,5 mm

Od tego czasu badania prowadzone przez różnych specjalistów pokazują, ze występowanie tej wady i jej odmian, jest dosyć duże w populacji osób z DS. Blisko 15% ma niestabilność szczytowo-osiową, przez co ich aktywności muszą być poddane kontroli, przy szczególnym ograniczeniu lub nawet wykluczeniu: skoków do wody na tzw. główkę, nurkowania, pływania tzw. motylkiem, gimnastyki artystycznej, skoków wzwyż, narciarstwa, sportów z udziałem koni.

Badacze hiszpańscy wskazali ostatnio, że biorąc pod uwagę zróżnicowanie tych stanów, konieczne jest prześwietlanie osób z DS nie poprzez używanie aparatu rentgena, którego szkodliwość w częstych prześwietleniach jest obserwowana, ale tomografii komputerowej (CT) i trójwymiarowej rekonstrukcji. Metoda ta pozwala na lepsze rozpoznanie wad nie tylko w zakresie tylko tego parametru (niestabilności szczytowo-osiowej), ale także asymetrii i niestabilności kręgu 1- atlasa, które to nie są tak precyzyjnie wykazywane w badaniach rentgenowskich  (poniżej artykuł w j.angielskim na ten temat).

Z drugiej strony, co raz powszechniejsza staje się krytyka standardowych, corocznych prześwietleń tytułem kontroli tej części kręgosłupa obok innych prześwietleń przy zastosowaniu aparatu rentgena np.: płuc i zaleca się jedynie takie badania w sytuacjach ściśle określonych do:

-kontroli przed rozpoczęciem aktywności sportowej najczęściej na poziomie szkoły podstawowej

-przy wypadkach pojawiających się dolegliwości

o czym należy pamiętać.

Rev Neurol 30 (12): 1101-7 (2000 Jan 16-30)

A radiological study of the cervical alterations in Down syndrome. New findings on computerized tomography and three dimensional reconstructions

Cros T, Linares R, Castro A, Mansilla F
Servicio de Radiologia, Hospital General de Albacete, España

OBJECTIVE: We studied a large proportion of the population in our health district who have Down’s syndrome to determine the incidence and variety of changes in the spine and to define the guidelines for preventive diagnosis advisable in relation to atlanto-axial instability, a common disorder in these patients. PATIENTS AND METHODS: First phase: a plain X-ray of the cervical spine in a neutral lateral projection and in flexion in 188 patients, measuring the atlanto-odontoid distance. Second phase: computerized tomography (CT) studies and three dimensional reconstructions in 25 patients (13.3%) chosen at random. The axial cuts from the upper portion of C3 to the occiput were 3 mm in thickness with 3 mm intervals and a standard reconstruction algorithm. RESULTS: The incidences of atlanto-axial instability with an atlodontoid distance (3)5 mm were not comparable with the published series. There was a lower incidence (4.2%), with no difference between measurements in flexion and in the neutral lateral views. There was a greater incidence of malformations than in other reports, including a rare case of os odontoideum and also constant asymmetry of the occipital condyles (100%) in the patients of the CT series and consequently instability of the atlas (96%) and off-centered odontoides (84%). CONCLUSIONS: The study showed that there was deficient asymmetrical development of the occipital bone, which caused different heights of the occipital condyles and led to cervico-cranial mal-position. For study of the degree of error of position and congenital anomalies. We recommend replacing plain X-ray studies by CT with three dimensional reconstructions.

Tutaj mozna znaleźć więcej informacji na ten temat:

http://www.ds-health.com/aai.htm