DYRK 1 A, APP, RCAN 1 są to geny na które umiemy już wpływać! One także warunkują inteligencję dzieci z zespołem Downa.

Postanowiłem przygotować ten wpis, by przypomnieć Wam, że żyjemy już w czasach, gdy umiemy wpływać na 3 kluczowe geny dla zespołu Downa. Nie jest to wciąż precyzyjnie mierzalne, ale bezdyskusyjne na pewno.

Zacznę od wykresu, który na podstawie wiedzy, dziś publikowanej może stanowić pewien wzór aktywności genów, w ciągu życia osoby z ZD. Jest to ideogram zrobiony przeze mnie na podstawie prac różnych autorów, a w szczególności dr.Gerta Lubeca, dr.Jean Delabara, dr.Alberto Costy

STRATEGIA EGCG

1.Gen DYRK 1 A jest najważniejszym, na dzień dzisiejszym genem, determinującym fenotyp zespołu Downa. Według różnych badań jego silna ekspresja objawia się już około 20 tygodnia ciąży w przypadku płodu z ZD.

https://www.wikigenes.org/e/gene/e/1859.html

2.Jest genem, kluczowym dla rozwoju układu nerwowego i funkcjonowania neuronów pod względem anatomicznym i fizjologicznym.

3.Jest genem o “słabym poziomie” ekspresji ocenianym w różnych badaniach między 135% a 165% w stosunku do grupy kontrolnej.

4.Jest genem o zdecydowanej zmienności aktywności, która z upływem lat spada.

5.DYRK 1 A jest genem związanym w zespole Downa z rozwojem choroby Alzheimera

PODSUMOWANIE

DYRK 1 A ma kluczowe znaczenie już w trakcie ciąży w rozwoju płodu. Stymulacja DYRK 1 A, poprzez branie EGCG przez matkę w trakcie ciąży, może już ograniczać negatywne skutki jakie za sobą niesie działanie tego genu. Należy przy tym zrozumieć, że rola tego genu jest kluczowa na tym etapie rozwoju. Po osiągnięciu 12-16 lat, rola DYRK 1 A spada, proporcjonalnie do wyhamowanego w tym czasie już rozwoju. Gdy dzieci z ZD stają się dorosłymi, DYRK 1 A, wciąż jest inicjatorem wielu zmian (jak choroba Alzheimera CHA), ale nie powoduje tak wielu, istotnych deregulacji (on już się zdarzyły).

PROTOKÓŁ

Według badań Rafaela de la Torre, Mary Dierssen, Jeana Delabar EGCG jest inhibitorem (hamulcem) aktywności genu DYRK 1 A. Już dawka na poziomie 9 mg/1kg ciała u osoby dorosłej powodowała stałe i istotne zmiany w jej zachowaniu. To potwierdza, możliwość zwiększania poziomu IQ u osób z zespołem Downa przy użyciu EGCG począwszy od urodzenia. Im osoba z ZD jest starsza tym dawka musi być większa nawet do 20 mg/1kg. Potwierdza to fakt zmniejszania się aktywności genu DYRK 1 A w tym czasie, przez co jego inhibicja jest coraz mniej skuteczna.

LITERATURA DO TEMATU:

http://www.zespoldowna.info/zespol-downa-mozna-leczyc-jestesmy-w-polowie-drogi.html

http://www.zespoldowna.info/czy-mozesz-podac-linka-gdzie-znajde-podstawowe-badania-nad-egcg-w-zespole-downa.html

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0888754307002054

http://dosequis.colorado.edu/Courses/BrainWeb/papers/DS2.pdf

http://www.genomebiology.com/2005/6/13/R107

http://www.jneurodevdisorders.com/content/7/1/9

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24465139

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19192387

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19685005

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24152332/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/gene/1859

 

STRATEGIA APP

1.To co zawsze mnie zaskakiwało, to fakt dużej ekspresji tego genu w ZD. Jednak tak jak twierdzi dr.Lubec jego ponad standardowa aktywność w ZD zaczyna się dopiero po urodzeniu. W swoich badaniach dr.Lubec nie znalazł u płodu ZD genu APP będącego w szczególnej nadekpsresji.

2.Sytuacja z aktywnością genu APP zmienia się wraz z upływem lat. Z tej perspektywy, tak jak największym “wrogiem” dziecka, jego rozwoju, z ZD jest gen DYRK 1 A, tak największym wrogiem dojrzałości, jakości życia wydaje się gen APP. Im osoba z ZD jest starsza tym efekt potrojenia genu APP jest większy.

http://www.jbc.org/content/288/29/20817.abstract

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1080/15216540600644853/pdf

http://www.alzheimersanddementia.com/article/S1552-5260%2814%2901725-7/fulltext

3.Choć “inicjatorem” choroby Alzheimera jest nadekspresja genu DYRK 1 A, to niszczycielska aktywność genu APP w postaci różnych aspektów choroby Alzheimera jest kluczowa.

4.Rozwój choroby Alzheimera jest ściśle związany z ekspresją takich genów jak RCAN 1, DSCAM, S100B. Te same geny odpowiadają za przyspieszenie starzenia się komórek.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3180222/

PODSUMOWANIE

Według badań, ekspresja genu APP nie jest tak istotna jak jego triplikacja (podobnie jak w przypadku genu DYRK 1 A). Ten fakt powoduje pojawienie się amyloidu beta już w trakcie ciąży, jednak nie jest on jeszcze czynnikiem neurodegeneracyjnym, niszczącym układ nerwowy i komórki. Dopiero efekt działania genu DYRK 1 A inicjuje proces degeneracji w którym bierze udział też gen APP. Szczególnie istotną rolę zaczyna on odgrywać w momencie słabnięcia aktywności genu DYRK 1 A.

PROTOKÓŁ

Jedyna znana nam metoda wpływania na aktywność tego genu to podtrzymywanie zwiększonej aktywności hormonu tarczycy T 3, który reguluje aktywność genu APP.

http://www.zespoldowna.info/czy-hormon-tarczycy-t-3-jest-najlepszym-lekiem-hamujacym-nadekspresje-genu-app.html

Druga strategia, która w tym wypadku jest wykorzystywana to kurkuma. Działa ona na ekspresję genu APP, jednakże mechanizmy nie są znane, jak i obniża poziom amyloidu beta, co objawowo jest kluczowe.

http://www.jbc.org/content/285/37/28472.full

STRATEGIA RCAN 1

1.Zazwyczaj się zapomina o tym genie. Skupiamy się na DYRK 1 A, czasami na APP.Jednakże to RCAN 1 A jest odpowiedzialny chociażby za problemy w hipokampie zmieniające uczenie się i pamięć.

http://m.hmg.oxfordjournals.org/content/21/13/3025.long?view=long&pmid=22511596

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/18045910/?i=3&from=/22511596/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/26497675/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23369757/

2.Jest też genem, który jest niezwykle stabilnym w swojej nadekspresji w ciągu życia osoby z ZD, przez co staje się z pewnością celem koniecznym do działań farmakologicznych. Z drugiej strony jego stała aktywność chroni osoby z ZD przed rakiem tak typowym dla dojrzałej generacji.

http://www.nature.com/news/2009/090520/full/news.2009.493.html

PODSUMOWANIE

RCAN 1 jest genem w wysokiej ekspresji. Obniżenie jej, jest z pewnością atrakcyjnym celem, gdyż w ten sposób możemy poprawić procesy uczenia się, pamiętania i wykorzystywania doświadczeń. Jednakże bez wcześniejszej terapii w kierunku inhibicji genu DYRK 1 A, regulowanie aktywności genu RCAN może być nieskuteczne. Jeżeli do tego dojdzie regulacja aktywności genu APP, to efektywne działanie na funkcjonowanie RCAN 1 może być najbardziej skuteczne.

http://www.zespoldowna.info/rcan1-gen-powodujacy-stres-w-zd.html

http://www.zespoldowna.info/dlaczego-choroba-alzheimera-jest-inna-w-przebiegu-w-zespole-downa.html

PROTOKÓŁ

Wykorzystując oleje DHA i EPA jesteśmy w stanie w różnych częściach mózgu, w różnym stopniu obniżać poziom aktywności genu RCAN 1. Do tego by terapia była skuteczna, konieczna jest działanie poprzez EGCG, na gen DYRK 1 A.

http://www.nrjournal.com/article/S0271-5317%2815%2900043-3/abstract

 

NA KONIEC

Nam rodzicom najczęściej zadawanym pytaniem, sami je sobie też zadajemy, to co Pani/Pana syn może osiągnąć? Przez pryzmat chociażby powyższej wiedzy, zdaję sobie sprawę, że co raz bliżej nam, naszym dzieciom do powszechnego poziomu lekkiej niepełnosprawności. Specjalne podejście dietetyczne, w tym suplementy, mogą zmienić aktywność genów, które są destrukcyjne dla osób z ZD o 5, może już nawet 10%. To jest przeskok i daje takie możliwości, o jakich nie myśleliśmy jeszcze niedawno.