Konferencja na Malcie, wystąpienie profesor Jill James cz.2, czyli epigenetyka
październik 17, 2013 by Jarek
Kategoria: Wiedza o Zespole Downa
W tej części profesor Jill James skupiła się na procesie wpływania na funkcjonowanie komórki za pomocą odpowiedniej diety.
W pierwszej części poświęconej zagadnieniu diety, profesor Jill James omówiła zagadnienie EPIGENETYKI. Jak widać na diagramie epigenetyka jest ekspresją genów wynikającą z działania różnych czynników środowiskowych. Jak powiedziała to Pani Profesor “..EPIGENETYKA jest o tym jak geny się włączają i wyłączają. Jeżeli DNA będziemy uważać za hardware to epigenetykę musimy uważać za softwer.”
Gdy o genach możemy powiedzieć, że są stabilne, to pozostałe czynniki epigenetyka i środowisko są zmienne, zatem można na nie wpływać.
Z tej perspektywy DIETA może być zatem głównym elementem zainteresowania grupy profesor Jill James jako czynnika wpływającego na funkcjonowanie osób z ZD. Żywność jest głównym źródłem składników odżywczych umożliwiających metylację na odpowiednim poziomie.
Gdy mamy mniejszą liczbę grup metylowych, geny są włączone, a gdy większą geny są wyłączone.
Tak w 2012 opisywano epigenetykę w ZD. Wskazywano, że czynniki środowiskowe mogą wpływać na osoby z ZD, stąd konieczne mogą być nowe biomarkery.
Analizując badania porównawcze mózgu osób z ZD widać wyraźnie, że DNA jest uszkodzone w wyniku stresu tlenowego zarówno w limfocytach T, neuronach jak i glia. Wynika to z poziomu markera 8-Oxo-Deoxyguaniny, który jest biomarkerem stresu tlenowego i uszkodzeń pod jego wpływem.
W aspekcie analizy biomarkerów pokazujących spadek/wzrost ekspresji genów osoby z ZD wykazują typowe nadmiary i braki ekspresji genów.
Jak to wszystko działa? Popatrzcie na to zdjęcie identycznych genetycznie myszy. Ciekaw jestem czy wiecie, która jest ta “właściwa”.
Są różne. Dlaczego? Mają różne wzorce metylacji DNA związane z dietą matki, która była suplementowana kwasem foliowym, witaminą B 12, betainą i choliną. Niejako potwierdza to zdjęcie to, co od pewnego czasu mówi się o konieczności suplementacji choliną (dodatkowo do kwasu foliowego, witaminy B 12 i witaminy B 6) matek w ciąży.
Ta duża mysz nie jest zdrowa, ma cukrzyce i raka. Ta mniejsza miała właściwe grupy metylowe do rozwoju i jest zdrowa.
Popatrzmy na kolejny przykład:
Królowa pszczół jest genetycznie taka sama jak robotnice, co zatem powoduje, że jest ta jedna królową? Dieta, specjalna dieta, królewska dieta! Królowa jako jedyna dostaje królewską galaretkę, bogatą w grupy metylowe pozwalające jej być większą, mieć organy królewskie, gdy robotnica jest wzmocniona aktywniejszą neurogenezą i organami pozwalającymi na pracę.
U ludzi zmienność diety także różnicuje ich możliwości o czym świadczy poniższy raport oparty o obserwacje w Gambii.
Z tego też powodu podjęto decyzję o pilotażu na Malcie, gdzie dieta istotnie różni się od tej diety stosowanej w USA.
Dieta powszechnie znana jako dieta śródziemnomorska jest bogata w składniki promujące zdrowie w zakresie kardiologicznym, immunologicznym, obniżające ryzyko wystąpienia raka, poprawiające sprawność poznawczą i przedłużającą życie.
Bazą naukową były publikacje dotyczące zdrowotności diety śródziemnomorskiej publikowane zarówno w Europie jak i USA.
Analizując te pozytywne doniesienia o diecie śródziemnomorskiej w porównaniu z problemami wysokoenergetycznej, amerykańskiej diety, profesor Jill James ogłosiła chęć otwarcia dwóch projektów na Malcie dla osób z ZD.
Uwzględniałyby takie środowiskowe czynniki, jakie były omawiane przez nią powyżej, jak i kwestie: dlaczego jedna osoba z ZD super funkcjonuje, gdy inna ma z tym problem. Oczywiście ukierunkowując się na czynniki epigenetyczne.
Wychodząc z hipotezą, że dieta śródziemnomorska ma pozytywny wpływ na metabolizm zależny od kwasu foliowego, potencjały glutationów i wzór metylacji DNA, profesor potwierdza, że spodziewa się uzyskać polepszenie sprawności immunologicznej w dużo większym zakresie niż ma to miejsce w diecie amerykańskiej.
Oto cała prezentacja profesor Jill James w oryginale.