Fluoksetyna, niezwykły przypadek z puszczy amazońskiej u 28 letniej kobiety z ZD

Ciągle na zasadzie “adwokata diabła” staram się szukać negatywnych przypadków stosowania fluoksetyny. Chyba źle szukam, bo co rusz uzyskuję potwierdzenie, że warto, że bezpiecznie…

Tym razem znalazłem ten raport tutaj: http://www.ispub.com/journal/the-internet-journal-of-mental-health/volume-5-number-2/major-depression-in-a-brazilian-amazon-woman-with-down-syndrome-a-case-report.html

Abstract

We report on a 28 years-old woman with Down syndrome and moderate intellectual disability that was referred to us with a 1-month history of progressive change from being cheerful and cooperative to becoming socially withdrawn, tearful, apathetic and disinterested in activities. She had also shown behavioral deterioration with loss of adaptive skills. Her appetite decreased, leading to a 10 kg weight loss, and she developed initial insomnia. The patient was treated with fluoxetine at 20 mg each day. She made a complete recovery over one month, and 15 months after the beginning of pharmacologic therapy, continued to be free of depressive symptoms. Although major depression is not commonly associated with Down’s syndrome, the diagnosis of this mood disorder must be considered when alterations of vegetative functions and activity are observed.

 

Co mnie zaintrygowało w tym przypadku?

1.Podawanie trwało 15 miesięcy i nie wykazano żadnych negatywnych reakcji.

2.Dawka u osoby 28 letniej była: 20 mg dziennie i już po miesiącu kobieta wróciła do swojego normalnego funkcjonowania.

3.Badacze napisali tutaj o depresji…ale jak popatrzymy na badania specjalistów od ZD i do tego zajmujących się tymi osobami stale, to zauważymy że osoby z ZD nie wspomagane po osiągnięciu 19 lat zaczynają być bardzo chwiejne co do swoich nastrojów, co z kolei jest związane z narastającą degeneracją układu nerwowego typu alzheimerowego.

Dla mnie to jest kolejny raport wskazujący, że warto podawać fluoksetynę!