Asiu nigdy nie zapomnę Twojej energii, Twojej siły.

Nie umiem o takich kwestiach pisać, ale one przychodzą i będą przychodzić. Człowiek nie żyje wiecznie, wieczna jest jedynie pamięć o tych, którzy odważyli się być wyjątkowi i zmierzyć się z czymś, przed czym inni uciekają, boją się. Byłaś na tyle odważna, że zostałaś pierwszą nauczycielką kamienia-cienia, mojego Kamila. Byłaś na tyle odważna, że autystom takim jak Kamil oddałaś swój czas, życie. Ja będę o tym zawsze pamiętał wchodząc na moje K2 w szczególności. Żegnaj, choć będziesz w mojej pamięci. Dziękuję.