FOXP2, czyli o mówieniu cz.2
styczeń 2, 2019 by Jarek
Kategoria: Mózg, układ nerwowy
FOXP2 jako cel terapeutyczny sam w sobie się nie sprawdził, jednak poszukiwania DIXi i jej współpracowników poszły w innym kierunku: skoro mamy potrojone geny w ZD, to one z pewnością wpływają na mikro RNA, a to może mieć znaczenie dla funkcjonowania tego genu.
Richard wręcz od samego początku nazywał to tak:
“Wyhamowanie genu RCAN1 może spowodować poprawę funkcjonowania mikro RNA miR-132 i poprzez to aktywację genu mowy FOXP2”.
Zatem pierwszym celem jest poszukiwanie w ZD jak funkcjonują mikro RNA i jaki mają związek z głównymi, potrojonymi genami. I to już w miarę wiemy. Wróćmy zatem do tego artykułu:
http://www.zespoldowna.info/zespol-downa-i-mikrorna.html
Pada tam zdanie:“
“Mikro RNA w skrócie opisywane jak powyżej czyli miRNA, albo MIR realizują jedną bardzo specyficzną funkcję:
REGULUJĄ EKSPRESJĘ GENÓW
I tak:
let-7c, miRNA-99a, miRNA-125b, są powiązane m.in z rakami: piersi, płuc,woreczka żółciowego, tarczycy, prostaty, chorobę Alzheimera, AMD, epilepsją.
miRNA-155 powiązany jest z chorobą Alzheimera, AMD, chłonniakiem limfocytów, rakami nabłonka, zapaleniem płuc, zespołem Downa, MS
miRNA-802 to otyłość i rak związany z nabłonkiem, leukemia,cukrzyca, zespół Downa, rakiem piersi i prostaty.
Są to jedynie przykłady na co mają wpływ. To one inicjują kaskadę “zła” tak sobie mówię. Dodając do tego, że są one zlokalizowane obok APP na 21 chromosomie oznacza, że muszą odgrywać istotną rolę w patologii choroby Alzheimera i starzeniu.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28029161/
Mają też wpływ na 3 630 genów na wszystkich chromosomach.”
No właśnie…regulują 3 630 genów i jest to jak szukanie igły w stogu siana.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5780767/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3625835/
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0143400416305963
https://core.ac.uk/download/pdf/82311435.pdf
https://www.spandidos-publications.com/mmr/14/5/4109
https://gut.bmj.com/content/gutjnl/early/2017/04/05/gutjnl-2016-312869.full.pdf
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0896627310000103
Kolejnym zatem etapem tej analizy musi być sprawdzenie, czy gen FOXP2 już nie był analizowany w ZD. Mamy zatem badanie z 2014 roku na ten temat.
https://molecularbrain.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13041-014-0071-0
Wiemy z tego raportu, że:
* let-7a, miR-9, i miR-129-5p mają wpływ na FOXP2…z tego let-7a jest na 21 chromosomie
*deregulują jego funkcjonowanie podczas kształtowania się mózgu
*autorzy analizując powiązanie między genem “mowy” FOXP2 a powyższymi mikro RNA stwierdzają, że regulacja/inhibicja prowadząca do trwałej zmiany w funkcjonalności powyższego genu, może być kluczowa do rozwinięcia mowy w ZD
*tutaj należy też wskazać, że podobne zjawisko ma miejsce w autyzmie, gdzie kluczowe wydaje się powiązanie miR-129-5p z FOXP2
Mój wniosek:
Inhibicja mikro RNA może być mechanizmem “leczącym” problem mowy w ZD…tylko jakimi inhibitorami?
Jednak w każdym z tych dokumentów nie pojawia się praktycznie miR-132 jako możliwy mechanizm w tym kontekście wartym jakiejkolwiek uwagi. W teorii DIXI znajdujemy stwierdzenie, wskazujące na istotną deregulację miR-132 typową dla choroby Alzheimera, czyli jego aktywność ma być niska, przez co źle moduluje funkcjonowanie genu FOXP2…ale to niczego nie wnosi w zespole Downa, gdyż taki stan pojawia się w late-onset choroby Alzheimera…zatem kiedy to jest w ZD? …
Zatem musimy szukać dalej.
https://link.springer.com/article/10.1007/s13577-018-0209-y
W 2018 pojawia się pierwszy taki artykuł poświęcony miR-132 i zespołowi Downa. Mowa w nim tak:
…iż pomimo faktu, że miR-132 znajduje się na 17 chromosomie, to ma istotny wpływ na ZD i w patologiach z tym związanych, tytułem istotnego wpływu na rozwój komórek nerwowych, stanu zapalnego, pamięci, uczenia się. Badania nad ZD pokazały ekspresję miR-132 na dużo wyższym poziomie w stosunku do próby kontrolnej (2,5 X). Jest to mechanizm, który także reguluje metylację poprzez gen MeCP2 DEREGULUJĄC ją podobnie jak miR-155…a na to wszystko wydaje się być kurkuma i resweratrol.
UWAGA: ten wniosek wydaje się być jednak inny niż ten jaki prezentuje DIXI! Ona mówi o niskim poziomie ekspresji, gdy w tym badaniu mowa o wysokim poziomie ekspresji miR-132. Jak to interpretować, posłużę się jej przekonaniem: “…miR-132 nie jest aktywny w mózgu, gdyż problemem jest małoaktywna ścieżka CREB, która blokuje jego aktywność w mózgu.”
Musimy czytać dalej, a do CREB wrócimy.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0166432815001977?via%3Dihub
Badanie to zatem potwierdziło wcześniejsze przypuszczenie dotyczące funkcjonowania miR-132 i jego wpływu na mózg w kontekście deregulacji funkcjonowania BDNF, CREB obok tego co już nadmieniłem….co oznaczałoby, że ubiquinol, pqq, kurkuma mogą mieć wpływ na mówienie via wpływ na czynniki troficzny (BDNF) i CREB
https://en.wikipedia.org/wiki/CREB_in_cognition
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5660991/
Próbowałem teraz dowiedzieć się więcej jak to w autyzmie jest i innych chorobach neurodegeneratywnych. Niestety miR-132 pojawia się tutaj jako element skomplikowanej układanki związanej z dysfunkcją mózgu i brakiem mówienia.
https://www.sciencedirect.com/topics/neuroscience/mir-132
Próbowałem znaleźć połączenie z RCAN 1 i miR-132 o jakim mówi Richard i DIXI…ale postanowiłem tym się zająć osobno, ze względu na dużą wrażliwość genu RCAN i jego powiązania.
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0043304
Wracam zatem do tezy o wspieraniu luteoliną, o której mówi DIXI… i mamy problem: jeżeli luteolina wspiera, aktywizuje miR-132, to resweratrol go hamuje…a jest dla nas istotny ze względu na mitochondria i miR-155 chociażby.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22697063
http://www.zespoldowna.info/jak-wspierac-mitochondria-w-zespole-downa.html
Dochodzimy do problemu: czy DIXI ma większą wiedzę i należy jej zaufać, pomimo braku danych naukowych, czy też odrzucić jej sugestie, gdyż stoją w sprzeczności z niewielką ilością prac naukowych w tym temacie?
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0043304
Zatem mamy dwa problemy, które będą wymagać wyjaśnień:
1.DIXI prawdopodobnie przyjęła model z choroby Alzheimera, gdzie niska ekspresja miR-132 jest negatywną dysfunkcją związaną z deregulacją całego układu nerwowego i przyspieszoną apopteozą. W wyniku tego sugeruje wspieranie luteoliną by regulować stan zapalny i podwyższyć ekspresję miR-132 zakładając, to samo co znalazło się w autyzmie, że stan zapalny, regulacja miR-132 za pomocą luteoliny, poprawi przy okazji mowę. Jest tylko jedna różnica. Tutaj model choroby Alzheimera nie sprawdza się, gdyż niski poziom aktywności miR-132 jest charakterystyczny już dla zaawansowanej choroby i spada w raz z pogłębianiem się problemu…
2….w ZD miR-132 jest “upregulated”..ale według DIXI tylko “poniżej mózgu”…nie ma jednoznacznych dokumentów, które w sposób neutralny mogłyby to w jakiś sposób zinterpretować…
3.Czytając ten artykuł na który DIXI się powołuje, znajdujemy zdanie, które sugeruje inne rozwiązanie niż DIXI, przyjmując upregulation miR-132 : “Nakahama and colleagues used Sirtuin-1, a negative regulator of miR-132 to study the underlying mechanism…Sirtuin-1 down-regulates miR-132 expression and regulates downstream targets, offering a meaningful alternative therapy .”
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5660991/
czyli badacze używali resweratrol, który aktywizuje sirutinę SIRT 1, przez co jest negatywnym regulatorem miR-132, co pozwala obniżyć aktywność miR-132 z sukcesem. Jeżeli jednak wrócimy do wersji DIXI to resweratrol nie może być podawany w żaden sposób! I co w takim razie zrobić?
Wiem, że to jest coś innego niż mówi to DIXI i że namieszałem w głowach…ale będę czekał na odpowiedź DIXI i Richarda w kontekście tej tezy, bo z tej dyskusji może wyłonić się coś pozytywnego.
MOJE POZOSTAŁE WNIOSKI:
1.Zatem…gen FOXP2 może być celem w zakresie poprawy mówienia, ale jak czytamy to jeszcze geny CNTNAP2, SRPX2 są tutaj krytyczne.
FOXP2 interacts with a regulatory gene CTBP1.[52] It also downregulates CNTNAP2 gene, a member of the neurexin family found in neurons. The target gene is associated with common forms of language impairment.[53] It regulates the repeat-containing protein X-linked 2 (SRPX2), which is an epilepsy and language-associated gene in humans, and sound-controlling gene in mice.[54]
https://en.wikipedia.org/wiki/FOXP2
2.Zmienność w czasie w zakresie funkcjonowania genów, mikro RNA jest czynnikiem krytycznym, jeszcze nie w pełni zbadanym w ZD…i to może powodować taką dyskusję jak ta….a ona nie dotknęła jeszcze tematu let-7c mającego wpływ na FOXP2
3.Mechanizm mówienia w ZD ma 4 pola problemów, podobnie jak w autyzmie:
*anatomiczny (tutaj mamy wpływ na to za pomocą cerebrolizyny)
*neurologiczny/zapalny i tutaj oddziaływanie kurkumy, luteoliny, resweratrolu, ubiquinolu, pqq ma różne istotne znaczenie
*genetyczny i tutaj uczymy się oddziaływać na ekspresję genów i mikro RNA za pomocą substancji jak wyżej
*polimorfizmów/błędów genetycznych/stanu zapalnego jelit wpływających na poziom neuroprzekaźników i to umiemy już stymulować
Każdy z nich musi być stymulowany.
4.Jednakże to wszystko są nasze rodzicielskie eksperymenty, gdyż badań pogłębiających wiedzę w tym temacie jest mało, lub są ukierunkowane na chorobę Alzheimera…a jak widać nie zawsze to się powiela, nie zawsze to jest jednoznaczne.
…jak strasznie to jest skomplikowane…