Wiedza lekarzy w Polsce na temat zespołu Downa jest taka, jak źródła na jakie się powołują.

Wracamy do tematu wiedzy lekarzy. Ja nie chcę oceniać jej, bo rozumiem że skoro nikt za to nie zapłaci, to po co tym się zajmować, pomimo “państwowej ideologii” równego życia dla wszystkich. Tak to już jest, że aby się oddać to musisz mieć pacjenta i pieniądze za to, że mu się poświęca uwagę. Tego w tej Polsce nie ma.

Zatem jaki jest stan wiedzy lekarzy? Najlepiej sięgać do źródeł i tego co oni piszą i publikują. Daje to obraz ich zainteresowania tematem. Jeżeli sięgniemy do literatury na jaką się powołują w danej publikacji mamy głównie polskie opracowania, często sięgające wiedzą do lat 2005-2013. Jeżeli publikacje te sięgały jeszcze czasów wcześniejszych, bo opisują doświadczenia, to stan wiedzy na ten moment jest już “przeterminowany” jakieś 10-20 lat. Skoro w czasie rewolucji w podejściu do osób niepełnosprawnych jaka niby się odbywa, nic nie zrobiono w Polsce na rzecz osób z ZD, to jaka ma być wiedza na ten temat?

Nie ma pasjonatów, nie ma zainteresowania lekarzy, więc Ci którzy zostali i tak nic nie wiedzą bo skąd. Sytuacja jest zła, więc lepiej funkcjonować wg. tego co publikują wydawnictwa amerykańskie, hiszpańskie, japońskie, niż patrzeć i poszukiwać za autorytetami w Polsce, których nie ma i nie będzie. Niestety nie wszyscy rodzice są w stanie to ogarnąć, stąd proponuję: szukajcie tego jednego i próbujcie razem z nim uczyć się. Jednego na miasto na kilku pacjentów!!!