ARTEterapia, Szczęśliwy świat tworzenia-Alina Arciszewska-Binnebesel

 
Autor: Alina Arciszewska-Binnebesel
Wydawca: BEA Wydawnictwo
Ilość stron: 24
Okładka: miękka klejona
Format: A4
Rok Wydania: 2008
Numer Wydania: 2
ISBN: 83-88862-14-6
Seria: Arteterapia

Opis wydawnictwa jaki znalazłem w internecie pochodzi z: http://www.ksiazkiedukacyjne.pl/prod_25004_Arteterapia_-_szczesliwy_swiat_tworzenia.html

Opracowanie w formacie A4 składa się z 2 części:
1 – książka (32 str.) opisująca różne metody pracy z dziećmi, techniki
wykonania prac plastycznych, plan pracy.
2 – 62 szablony pozwalające na tworzenie witraży, pocztówek, obrazów
Obie części są umieszczone w kartonowej teczce i zafoliowane
Szanowni Państwo,
Prezentujemy Państwu fragmenty książki, której autorką jest pani Alina Arciszewska-Binnebesel. Autorka dokładnie opisała Arteterapię jako metodę do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi, w szkołach podstawowych i gimnazjach, w placówkach szkolno – wychowawczych szkolnictwa specjalnego, w świetlicach szkolnych i terapeutycznych, na koloniach, obozach i wycieczkach. Zamieszczone zdjęcia przedstawiają efekt pracy dzieci na zajęciach z Arteterapii.

Spis treści:
1. Od autora
2. Wstęp
3. Cele główne i cele szczegółowe arteterapii
4. Metody, techniki i materiały w arteterapii
5. Autorskie scenariusze zajęć z arteterapii
6. Przykładowy plan pracy edukacyjnej do Arteterapii
7. Wzory i szablony
8. Bibliografia
Od autora:
Książkę, którą mają Państwo w ręku kieruję do szerokiego grona nauczycieli chcących wzbogacić swój warsztat pracy o treści związane z plastyką, wykorzystując je
w nauczaniu zintegrowanym i blokowym, szkołach podstawowych oraz gimnazjach masowych, ośrodkach terapeutycznych i kształcenia specjalnego, na wyjazdach, obozach, półkoloniach, w różnorodnych świetlicach szkolnych, terapeutycznych, przykościelnych, oratoriach, w trakcie zajęć pozalekcyjnych, w ramach nauczania sztuki, czyli plastyki i muzyki. Lekturę tej książki polecam również aktywnym matkom, które chętnie bawią się w domowe przedszkole z własnymi dziećmi, chcą uatrakcyjnić, np. imieniny, urodziny, czas ferii i wakacji.
Powstała ona z chęci podzielenia się swoimi zainteresowaniami, spostrzeżeniami
i osiągnięciami. Z wykształcenia jestem artystą plastykiem, od początku związanym
z pracą z osobami niepełnosprawnymi. Szczególnie interesuje mnie proces rozwijania zdolności plastycznych oraz kreatywności u dzieci i młodzieży. Zaproponowałam koleżankom i kolegom nauczycielom przeprowadzenie warsztatów plastycznych, na których zaprezentowałam możliwość wykorzystania w praktyce szeregu technik plastycznych, mało lub wcale nieznanych. Obie części zajęć warsztatowych spotkały się z dużym zainteresowaniem wśród nauczycieli klas początkowych, pracujących
w świetlicy oraz realizujących indywidualne nauczanie z uczniami. Owocem tych refleksji jest ta pozycja książkowa, do której lektury serdecznie zachęcam.
Myślą przewodnią niniejszej pracy, oprócz walorów kształcąco – terapeutycznych było przedstawienie technik niewymagających dużych nakładów finansowych, a wręcz zrobienie "coś z niczego". Na bazie podstawowych materiałów plastycznych, zbierając surowce wtórne i odpadowe, bacznie obserwując przyrodę i otoczenie, gromadząc sznurki i wełny do tkania, kawałki szkła, piasek, trociny, muszelki, puszki po napojach, pojedyncze guziki, ścinki tkanin, makulaturę, słomę, siano, patyki, itd. można stworzyć wspaniałą pracownię plastyczną dla każdego. Korzystając z tej książki można tworzyć prace, tak różnorodne i wielorakie jak różnorodna jest inwencja młodego człowieka oraz jak różnorodnych materiałów użyje.
Uniwersalność niniejszej pozycji polega również na tym, iż proponowane działania plastyczne są skierowane i można je dopasować do każdego wieku oraz poziomu intelektualnego dzieci i młodzieży. Większość z omawianych technik nadaje się do pracy z siedmiolatkami, dziesięciolatkami, jak i z czternastolatkami.
Formy, metody, scenariusze zajęć oraz plan pracy edukacyjnej zawarte
w poszczególnych rozdziałach były wielokrotnie sprawdzone w praktyce.
Z powodzeniem mogę je polecić do pracy z dziećmi i młodzieżą upośledzoną w stopniu lekkim i umiarkowanym, gdyż praktyka nauczyciela w szkole specjalnej wielokrotnie je zweryfikowała. W przypadku terapii przez sztukę osób upośledzonych umysłowo może ona zawierać elementy terapii przez pracę, terapii zajęciowej i rewalidacji. Połączenie swobodnej ekspresji, wytwórczości małych form, rękodzieła artystycznego oraz wszystkich możliwych dziedzin sztuki ludowej, wydaje się być pełnym obliczem arteterapii osób z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim.
Omawiając metody i techniki w pierwszej części skupiłam się na technikach plastycznych znanych z literatury fachowej, w drugiej zaś opisuję kilka autorskich pomysłów, które powstały w oparciu o własne doświadczenia i odkrycia w trakcie pracy. Są to propozycje do wprawienia się w pewnych czynnościach, technikach
i działaniach, których znajomość winna towarzyszyć człowiekowi praktycznemu przez okres dzieciństwa, dorastania aż do dorosłego życia. Umiejętności kreatywnego myślenia, tworzenia rzeczy ze zbędnych materiałów to przecież umiejętności cenne również w życiu zawodowym osób dorosłych.
W ostatniej części przedstawiam przykładowy plan pracy edukacyjnej, który jest propozycją tematów, materiałów i narzędzi, zadań oraz czasu potrzebnego do realizacji odpowiednich treści, do wykorzystania jako materiał wyjściowy, dopasowując go do swoich indywidualnych potrzeb i możliwości. W rubryce "ilość" proponuję, moim zdaniem, minimalny czas, który należy poświęcić by opanować dane umiejętności, który może być zweryfikowany. Wybierając pewne zadania, dopasowując je do potrzeb oraz sprawności manualnych danej grupy, można stworzyć własny plan pracy.
Bardzo obszerną część książki stanowi zbiór szablonów powstałych w trakcie kilku lat pracy z dziećmi i młodzieżą upośledzonymi umysłowo w stopniu lekkim
i umiarkowanym. Są to wzory do wykonywania papierowych witraży wypełnianych kolorowymi bibułkami, do powielania okolicznościowych pocztówek techniką natryskową, malowania sztucznym śniegiem oraz jednobarwnych ozdób na okna.
Wszystkie te szablony zostały sprawdzone a jednocześnie one się sprawdziły
w codziennej pracy na lekcjach plastyki, techniki i arteterapii.
Serdecznie zapraszam i zachęcam do lektury prezentowanej książki.
Wstęp:
"Świat wówczas dopiero będzie szczęśliwy,
gdy wszyscy ludzie mieć będą dusze artystów,
to znaczy, gdy z radością wykonywać będą swą pracę".
August Rodin
Arteterapia to, zdaniem artysty plastyka prof. ASP w Łodzi Wiesława Karolaka "Terapia przez sztukę", to także "Terapia przez twórczość" lub "Twórcza terapia".
Fenomenem danym tylko człowiekowi jest potrzeba tworzenia, wyrażania siebie
i swoich emocji. Ta naturalna potrzeba towarzyszy człowiekowi od początków jego istnienia, towarzyszy każdemu z nas od pierwszych lat życia. Twórczość ukierunkowana na wyższe wartości angażuje nie tylko nasz rozum, ale również uczucia, doznania, pragnienia, niepokoje.
Terapia przez sztukę sięga czasów starożytnych, kiedy to mówiono o uprawianiu duszy, wskazywano na lecznicze oddziaływanie muzyki oraz otoczenia – rzeźb, malarstwa, architektury. Obecnie termin arteterapia ponownie nabiera znaczenia
i popularności, stosowany w dwóch znaczeniach: szerszym – jako terapia
z wykorzystaniem muzyki, plastyki, choreografii, teatru, tańca, poezji, prozy itp., oraz węższym – przy pomocy sztuk plastycznych, które to rozumienie, z racji wykształcenia i zainteresowań autorki będzie tematem niniejszej pozycji. Można powiedzieć za
W. Karolakiem, iż arteterapia jest wydobywaniem z dzieci młodzieży sił oraz energii, które pomagają im we własnym rozwoju. Jest to poszukiwanie motywacji do procesu twórczego, w którym często dochodzi do głosu zjawisko katharsis (oczyszczenia). Stanowi ona bezpieczny i akceptowany przez dzieci i młodzież sposób wypowiedzi tego, co jest trudne do opisania słowami, jest odzwierciedleniem problemów
i negatywnych emocji nagromadzonych i przechowywanych.
Ważną częścią procesu terapeutycznego jest odpowiednio przygotowana
i wykształcona osoba prowadząca zajęcia oraz jej postawa twórcza. Pożądane efekty można uzyskać, (wnioski z własnej pracy) poprzez wspólne i aktywne tworzenie nauczyciela obok ucznia. Istnieje wówczas możliwość podglądania, uczenia się pewnych postaw, czynności i zachowań bezpośrednio od mistrza (nauczyciela). Nie bez wpływu jest osobowość i tzw. charyzma osoby prowadzącej zajęcia z arteterapii. Rzutuje ona na proces uczenia się, postawę twórczą i zaangażowanie podopiecznych.