Czy gen APP nie jest głównym powodem choroby Alzheimera w ZD?

Kolejny artykuł o chorobie Alzheimera, kolejny eksplorujący stare-nowe rozważania. Zaczyna się dokładnie tym pytaniem: czy to nie przez APP jest to wszystko w zespole Downa w kontekście choroby Alzheimera. Naukowcy próbują odpowiedzieć na to pytanie. popatrzmy do czego dochodzą?

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1568163723000892?via%3Dihub

Naukowcy startują od tej tezy: gen APP występuje na potrojonym 21 chromosomie i ma “zmienioną ekspresję spowodowaną dysfunkcję komórkową z powodu upośledzenia autofagii, dysfunkcji mitochondriów i lizosomów oraz zmienności liczby kopii kontrolowanej przez dodatkowe geny w trisomii 21”.

Kolejna teza, która charakteryzuje chorobę Alzheimera w ZD brzmi:

“..utrata neuronów jest niska w ZD w porównaniu z chorobą Alzheimera (CHA), która rozpoczyna się od rzadszych neuronów (Mann i in., 1987). Raporty sekcji zwłok sugerują, że 30% pacjentów z ZD umiera z powodu CHA (Englund i in., 2013). Ponadto poziom mózgowej angiopatii amyloidowej jest wyższy w ZD niż w CHA (Head i in., 2017). Wiele genów znajdujących się w chromosomie 21 przyczynia się do neurodegeneracji w ZD-CHA, służąc zapaleniu nerwów, prowadząc do defektów poznawczych (Wilcock i Griffin, 2013). Cała patogeneza CHA, taka jak dysfunkcja mitochondriów, tworzenie blaszek amyloidowych i demencja, zachodzi w mózgu z ZD-CHA. W niniejszej pracy skupiono się na wielu aspektach choroby DS-AD od początku, patogenezie, etapach rozwoju, przeszkodach poznawczych napotykanych przez pacjentów, wpływie zwiększonej liczby kopii APP, zmianach mitochondrialnych, biomarkerach i lekach.”

Uwaga naukowców skupiona jest też na fakcie, że w ZD mamy niepełnosprawność intelektualną, która pojawia się w sposób istotny z szybciej występującą patologią choroby Alzheimera w postaci depozytów blaszek amyloidowych i postępuje ten element w zależności od badań u między 40 a 80% osób z ZD na bardzo wczesnym etapie.

I tutaj uwaga naukowców. Jeżeli depozyty amyloidowe występują wcześniej w typologii choroby Alzheimera u osób z ZD niż u populacji bez ZD, to musi to oznaczać istotny wpływ genu APP, który jest właśnie potrojony. On odpowiada za amyloid beta!

“Zaobserwowano, że istotnymi czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju CHA i ZD są dysfunkcja mitochondriów i przewlekły stres oksydacyjny (Jovanovic i in., 1998, Strydom i in., 2009). Zaobserwowano, że zmiany stresu oksydacyjnego mają decydujący wpływ na warunki ZD-CHA, co może być spowodowane zwiększoną obecnością RFT, spadkiem ETC (łańcuch transportu elektronów) prowadzącym do obniżenia aktywności mitochondriów (Coskun i in., 2012; Helguera i in., 2005).”

Ta uwaga po raz kolejny potwierdza to co piszę w definicji zespołu Downa, a wielu z Was mnie atakuje za takie ujęcie: ZD jest chorobą mitochondrialną i im należy poświęcić należytą uwagę praktycznie od urodzenia!

Zatem naukowcy wskazują, że należy leczyć zespół Downa, czyli jest to choroba! Poprzez wykorzystanie leku takiego jak donepezil, ale i przez regulację pracy mitochondriów ale i szlaku insulinowego.

Jednak czy autorzy udowodnili i przekonali mnie do tezy, że APP jest tym pierwotnym problemem w ZD?

Nie. Dla mnie potwierdzili jedynie istotność tego genu w całej kaskadzie i jego istotnej roli w amyloidozie. Nie pokazali i nie potwierdzili tego, że jest krytycznym i głównym powodem choroby Alzheimera w ZD. Wciąż wydaje mi się, że to jest znacznie bardziej skomplikowane niżby chcieli.