Czy DYRK1A zwiększa liczbę amyloidu?
kwiecień 16, 2011 by Jarek
Kategoria: Blog Teresy Cody
Teresa prezentuje nam bardzo istotny problem: zależności między DYRK1A a APP. Poprzez to wyjaśnia różnicę między problemem choroby Alzheimera a probleme ZD.
Do zrozumienia kwestii poruszanych przez Teresę w dzisiejszym wpisie polecam następujący link:
http://www.zespoldowna.info/zespol-downa-czyli-po-co-sa-suplementy-cz-5.html
http://www.zespoldowna.info/category/zdrowie/zdrowie-zespol-downa/blog-teresy-cody
Autor: Teresa Cody
Wpis numer: 36 Data: 27 styczeń 2011
Tytuł: Czy DYRK1A zwiększa liczbę amyloidu?
W kilku ostatnich wpisach omawialiśmy kwestię złogów amyloidowych i jak zakłócają pracę np.: mózgu. Dla przypomnienia, ZD ma 3 kopie genu APP, który wytwarza amyloid beta (prekursorowe białko amyloidu). Jest jedno ale do tej historii: “nadekspresja samego genu APP u myszy nie powoduje patologii endosomów (typowej dla choroby Alzheimera) obserwowanej u pacjentów z ZD”. Więc posiadanie 3 kopii APP nie tworzy stanu biologicznej katastrofy, która jest obserwowana w ZD zarówno u myszy jak i ludzi.
Następnym pytaniem jest: co wpływa na tworzenie się złogów amyloidowych i w konsekwencji stan katastrofy?
Powróćmy do genu DYRK 1A. Posiadanie 3 kopi DYRK1A plus 3 kopi APP, tworzy stan “doskonałej burzy” która w istocie powoduje patologię obserwowaną w ZD.
Kolejny ciąg analizy. Popatrzmy jak DYRK 1A wpływa na APP: “DYRK 1A i APP prowadzą do patologii typu alzheimerowskiego w mózgu osoby z ZD poprzez fosforylację APP przez DYRK 1A.” (1) Fosforylacja znaczy aktywizację albo dezaktywizację protein enzymami. “ Nadekspresja DYRK 1 A w mózgu osób z ZD może przyspieszać rozwój patogenezy typowej dla choroby Alzheimera poprzez fosforylację Thr 668 pozostałości APP. Modyfikacja ta może być konieczna, do zaistnienia “cięcia” APP, co z kolei powoduje powstawanie amyloidu beta (złóg amyloidowych). (1)
Podsumujmy:
1.Chemia mózgu w ZD wytwarza toksyczne złogi amyloidowe na poziomie wyższym niż normalnie.
2.Model myszy z jedynym potrojonym genem APP nie wykazuje takiej samej patologii jaka jest obserwowana w ZD.
3.Model myszy z jedynym potrojonym genem DYRK1A nie wykazuje deficytów edukacyjnych i pamięciowych typowych dla ZD.
4.Model myszy z potrojonymi genami: DYRK1A i APP prezentuje typową patologię obserwowaną w mózgu u osób z ZD.
Na koniec raportu cytowanego powyżej mówi się:”…terapia, która wyhamowuje ekspresję DYRK 1A i/albo aktywność kinasy może wpływać na wczesny stan choroby Alzheimera i na upośledzenie umysłowe u pacjentów z ZD”. (1)
Jest kilka substancji, które mogą stymulować inhibicję genu DYRK 1A, ale jedynym wzmiankowanym w tym artykule jest EGCG, czyli ekstrakt z herbaty zielonej.
Będziemy dalej analizować ten problem obserwując białko tau. Jednakże zanim to zrobimy wróćmy do filmu z ostatniego wpisu.
http://www.zespoldowna.info/zlogi-amyloidowe-i-app.html
(1) Cytaty pochodzą z tego artykułu: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1471-4159.2007.05075.x/full