Dlaczego “etykietujemy” osoby z wadą genetyczną?

Powtarzam, że system segregacji na ludzi zdrowych i chorych to nie nasz wymysł, ale czasów napoleońskich. Jednak ta modyfikacja systemu istniejącego wtedy , trwa do dzisiaj. Zatem zadaję sobie pytanie: czy etykietowanie człowieka tytułem, że jest chory z jakiegoś powodu powinno mieć miejsce?

”Down tak ma” wciąż jest powszechne, choć wprowadzili to rodzice, to stało się synonimem czegoś złego, pejoratywnego, co trwa też u lekarzy i trzeba z tym walczyć, bo jest to obrażliwe i negatywne. Jednak po ostatnim spotkaniu z lekarzem złapałem się na tym, że osoba niepełnosprawna, osoba z chorobą wciąż ma tą etykietę i często właśnie negatywną, nadużywaną.

Za każdym razem jest użyta by podkreślić inność.

Dlaczego my w ogóle ETYKIETUJEMY nasze dzieci, tym że mają chorobę będącą efektem wady genetycznej? Dlaczego zgadzamy się, by choroba miała efekt negatywny już na samym starcie w jej opisie, w opisie człowieka, który jej nie wybierał?

Czy zawsze mówimy o drugiej osobie “ty z rakiem” albo “ty głuchy, ślepy”. Nie! Wiemy, że to jest krzywdzące, złe i degradujące daną osobę i nie nadużywamy tego, by określić stan zdrowia tej osoby poprzez szacunek wobec niej. Stąd mnie wciąż zastanawia, dlaczego wobec trisomii 21 chromosomu i deregulacji całego organizmu w efekcie, co stanowi chorobę zespół Downa, tak często o tym się mówi w tak negatywnym znaczeniu i w tak negatywnym zestawieniu?

Czy może być inaczej?