Interwencja Żywieniowa (TNI)

Interwencja Żywieniowa(TNI) W terapii dzieci i dorosłych z zespołem Downa. Zasady dotyczące stosowania i przebiegu leczenia (tłumaczenie materiałów Lawrence G. Leichtman – Anna Wilińska)

Wprowadzenie
Być może pacjenci zwracali się do was w celu przedyskutowania kwestii TNI i zastosowania Piracetamu w DS. Prawdopodobnie albo nie wiedzieliście o co chodzi, albo wracaliście pamięcią do czasów megaterapii witaminowych i ta myśl wywoływała u was natychmiastową reakcję negatywną. Czym jest TNI i czy ma jakieś ugruntowanie w nauce medycznej, czy jest tylko bezpodstawnym wymysłem?

Po pierwsze, nie jest to bezpodstawny wymysł. Nu-Tri-Vene-D, podstawa TNI zostało opracowane przez Dixie Lawrence’a Tafoyę. Wszystkie późniejsze modyfikacje były oparte o artykuły w czasopismach lub badania i były sprawdzone i przyjęte przez SAC (Komisję Doradztwa Naukowego), będącą częścią Fundacji ds. Badań nad Trisomią 21 (TRI). Dixie Tafoya opracował ten wzór na podstawie badań lek. med. Henry’ego Turkeli przeprowadzanych w latach 1940-1970, w których używał formuły opartej na hipotezach. Te hipotezy zostały postawione bez dobrodziejstw formalnej wiedzy na temat biochemii i genetyki trisomii 21. Kiedy dr Turkel po raz pierwszy opracował skład formuły nie znano jeszcze prawdziwej liczby ludzkich chromosomów ani nie wiedziano, że ZD jest wywołany obecnością dodatkowego chromosomu 21. Obecnie stale trwający Genome Project (badania genomowe) w połączeniu z ulepszonymi technikami prób metabolicznych pozwolił na lepszy wgląd w biochemię i genetykę 21. chromosomu w celu bardziej precyzyjnego określenia, jakie suplementy mogą pomóc w leczeniu trisomii 21.
Hiperaktywność genowa w trisomii 21
Najnowsze odwzorowania genów pozwoliły ustalić kolejność wszystkich genów w 21 chromosomie. Nie oznacza to, że wszystkie te geny są znane – ten proces zajmie więcej czasu. Ale w ciągu kilku lat powinniśmy znać wszystkie geny i ich produkty białkowe. Już teraz odkryto kilka rodzin genów rozwojowych. Na niektóre z nich nie można działać, ponieważ uaktywniają się tylko w fazie prenatalnej, ale inne będą być może mogły ulegać zmianom wskutek terapii metabolicznej lub genowej. To ekscytujące nowe odkrycie kryje w sobie potencjał dla wielu nowych terapii, ale co można zrobić w międzyczasie?
Istnieją argumenty za i przeciwko traktowaniu trisomii 21 jak choroby
Nierozsądnie jest uważać, że geny obecne w dodatkowym chromosomie 21 są nieaktywne. Tak naprawdę, badania ilości genów od lat wskazują, że wiele z genów w 21 chromosomie jest aktywnych i przyczynia się do 40-50% wzrostu w ilości wytwarzanych przez geny produktów. Dwa z nich – DISMUTASE nadtlenku cynku/ miedzi i CYSTATHIONINE BETA SYNTHASE są głównymi źródłami problemów w trisomii 21. Oczywiście geny, które są z natury rozwojowe, takie jak DYRK i które są aktywne / uaktywniane tylko w fazie płodowej, nie mogą podlegać terapii, która rozpoczyna się po narodzinach, ale aktywnych jest wystarczająco dużo genów, żeby spowodować szereg problemów biochemicznych w trisomii 21.
Czy są dowody na anomalie metaboliczne w ZD?
Tak, liczne badania (patrz bibliografia) wskazują na anomalie biochemiczne w ZD. Jako pierwszy odkrył to Jerome LeJeune, lekarz, który odkrył, że trisomia 21 jest podstawową przyczyną ZD. LeJeune odkrył, że osoby z ZD źle przetwarzają pojedyncze łańcuchy węglowe. Teraz wiemy, że jest to spowodowane nieciągłościami w obiegu S-Adenosylmetioniny (SAM) katalizowanego przez enzym CYSTATHIONINE BETA SYNTHASE, który znajduje się na 21 chromosomie. Wynikiem tych anomalii jest zwiększona ilość cysteiny, niedobór homocysteiny i zmniejszona ilość grup metylowych używanych w metylacji (METHYLATION) DNA i innych biometylacjach. Następnie załamaniu ulega metabolizm kwasu foliowego spowodowany uznaniem FOLATE za 5-ETHYLTETRAHYDROFOLATE. LeJeune opisał także anomalie w syntezie PURINE, która wytwarza wysoki poziom kwasu moczowego, prawdopodobnie spowodowany genem GART (3 pierwsze etapy w syntezie PURINE), który jest także potrójny.
Cynkowo-miedziowy enzym SUPER OXIDE DISMUTASE (SOD) jest z pewnością hiperaktywny w trisomii 21. Normalnie jest on pierwszym etapem w metabolicznym przetwarzaniu nadtlenku (superoxide). Nadtlenek jest wolnym rodnikiem, który może niszczyć zarówno błonę komórkową, jak i jądro komórki. SOD wytwarza PEROXIDE wodor, który przez dwa inne produkty genowe (nie na chromosomie 21), katalazę i GLUTATHIONE PEROXIDASE zostaje przekształcony w produkt nietoksyczny. Ani katalaza, ani GLUTATHIONE PEROXIDASE nie są produkowane w wystarczającej ilości, żeby poradzić sobie z nadmiarem HP. HP jest potencjalnym utleniaczem tworzącym LIPID PEROXIDATION (peroksydację lipidową-tłuszczową) na powierzchni komórki i naraża błonę komórkową, szczególnie w obecności nadmiaru żelaza (reakcja Fentona). Na poziomie organelli i jądrowym HP powoduje uszkodzenia i stymuluje APOPTOSIS (apoptozę) („zaprogramowaną" śmierć) komórkową. W badaniach autorstwa de Haana i in. w Human Molecular Genetics (Ludzka genetyka molekularna), odkryto, że stosunek SOD do GLUTATHIONE PEROXIDASE prowadził do podwyższonej ilości HP w komórkach i w SENESCENCE komórkowym. W badaniach opublikowanych w Nature (1995), Busciglio i Yankner pokazali, że komórki neuronowe płodu z ZD i bez ZD rozwijały się inaczej. Komórki bez ZD tworzyły kulturę w sposób uporządkowany, natomiast komórki ZD rosły tylko 72 godziny i zaczynały obumierać. Kiedy inkubowano inną kulturę komórek z ZD silnymi przeciwutleniaczami (antyoksydantami), komórki te rosły normalnie. Podczas gdy nie jest to bezpośredni dowód na udział reaktywnych związków tlenu w produkcie symptomów ZD, to na pewno dostarcza on pożytecznych informacji i jest początkiem dalszych badań. Takie jest rozumowanie stojące za używaniem dodatkowych antyoksydantów w ZD.
Brak odporności
Liczne badania dostarczają dowodów na wadliwe działanie systemu odpornościowego przy ZD, m.in. obniżone IGA , niski poziom białych ciałek i niski poziom trombocytów. Te niedobory prowadzą prawdopodobnie do częstszych przypadków zapalenia górnych dróg oddechowych, uszu i przewodu pokarmowego (jelit) przy ZD, najbardziej widocznych u dzieci, ale spotykanych także u dorosłych. Brak odporności wydaje się być powiązany z niedoborami cynku, ale może być także pośrednim wynikiem działania HP na komórki odpornościowe. TNI wpływa bezpośrednio na ten aspekt i jednym z jej podstawowych efektów jest znaczne zmniejszenie liczby infekcji.
Wzrost
Zawsze zakładano, że dzieci z ZD są niskie. Jest to coś w rodzaju samospełniającego się proroctwa. Dzieci, którym podaje się suplementy, wykazują znacznie szybszy wzrost. Dodatkowo, wiele badań wskazuje na niedobory hormonu wzrostu u tej populacji. Poszukiwanie i leczenie hormonem wzrostu może przyczynić się do wyższego wzrostu tej populacji. Zmniejszone wydzielanie wewnętrzne (hormonalne) jest często spotykane w ZD. Na pewno jest to powiązane zarówno z niedoczynnością tarczycy jaki i bezpłodnością mężczyzn z DS.
Przemiana tłuszczów/lipidów
Liczne badania wskazują na słaby metabolizm lipidowy przy ZD. Występuje także niższy poziom kwasów tłuszczowych Omega-3 i 6 (ALA, AA). Często jest podwyższony cholesterol bez towarzyszącego mu zwiększenia ryzyka choroby układu krążenia. Poziom APOLIPOPROTEINS E odbiega od normy i może być przyczyną zwiększonego ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera. Podczas gdy DHA (kwas DOCOSOHEXAENOIC) nie jest specjalnie obniżony w ZD, to jest zazwyczaj niski w dietach niekarmionych piersią i karmionych piersią według amerykańskiej diety niemowląt i dzieci. Są dane potwierdzające postępy w rozwoju mózgu i siatkówki u dzieci, którym podawano suplementy DHA. DHA dodaje się do odżywek dla niemowląt w Europie i rozważa się podobne jego użycie w Stanach.
Choroba Alzheimera
Ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera przy ZD ocenia się na aż 40%. Trudno udowodnić tę liczbę, ale ryzyko jest na pewno podwyższone, a także choroba atakuje wcześniej. To nie zawsze oznacza objawy kliniczne. Ryzyko zachorowania na Alzheimera u osób z ZD nie jest spowodowane jednym czynnikiem, ale grupą czynników, m.in. genem choroby Alzheimera na 21 chromosomie, anomaliami w przetwarzaniu tłuszczów, liczniejszymi uszkodzeniami wywołanymi przez HP, anomaliami endokrynologicznymi i obniżonym poziomem receptorów acetylocholinowych w mózgu. Obecnie ocenia się, że 50% dorosłych z ZD do 45. roku życia będzie wykazywać MRI choroby Alzheimera.

Główne zasady TNI
TNI nie jest lekarstwem na DS. Jest to plan leczenia, który zapewnia dodatkowe substancje odżywcze i mikroelementy, żeby wpływać dodatnio na:
- wzrost
- polepszenie zdrowia
- polepszoną odporność
- wzmocnione zdolności poznawcze
- zapobieganie lub łagodzenie długoterminowej niepełnosprawności.
Czy działa? Przez ostatnie 3 lata obserwowałem pacjentów poddawanych i niepoddawanych tej kuracji. Zgromadzono wynik badań czterystu pacjentów w wieku od 1 miesiąca do sześciu lat i grupy kontrolnej (której podawano multiwitaminy) złożonej ze stu pacjentów w wieku od czterech miesięcy do sześciu lat. Obydwie grupy miały porównywalne rezultaty jeżeli chodzi o częstotliwość przypadków wrodzonej choroby serca, operacji kardiologicznych, niedoczynność tarczycy, frekwencję w przedszkolu i szkole, karmienie piersią, płeć i rasę. Badania te zawierają granicę błędu, ponieważ nie były anonimowe, jeżeli chodzi o badającego, pacjentów i rodziców, ale mimo to uważam, że są miarodajne.
W porównaniu z grupą kontrolną na multiwitaminach grupa TNI wykazała znaczne różnice (polepszenie), co do:
- wzrostu (p=0,02); w grupie TNI odnotowano zwiększenie wzrostu ze średnio 5% kratki do średnio 17% kratki na zwykłych wykresach wzrostu

- zmniejszenia ilości przypadków infekcji górnych dróg oddechowych (p=,0035)

- zmniejszenia ilości przypadków infekcji ucha (p=,01)

- zmniejszenia ilości przypadków zapalenia jelit (przewodu pokarmowego), łącznie z przypadkami chronicznymi lub długotrwałymi (p=,00215)

- wzrostu poziomu IGA i białych ciałek (p=,001)

- parametry rozwojowe wskazywały na polepszenie mowy (p=.0091), ogólnej sprawności ruchowej (p=.032), ruchów precyzyjnych (p=,001) i zdolności poznawczych (p=.00105).

Piracetam*
Piracetam, jeden z rosnącej rodziny środków zwanych NOOTROPICS (tzn. działających na umysł) jest ważną częścią planu TNI. Lek ten był szeroko stosowany w Europie i Rosji, pierwotnie w leczeniu choroby Alzheimera, a od późnych lat 70-ch w Hiszpanii, Włoszech i Niemczech w leczeniu ZD. Nie przeprowadzono podwójnie kontrolowanych badań na temat ZD i Piracetamu, ale takie badania są obecnie prowadzone w Toronto Sick Children’s Hospital (szpital dla dzieci chorych w Toronto) i podjąć ma je także dr Capone w John Hopkins Medical Center/Kennedy Krieger Institute, kiedy znajdą się odpowiednie fundusze. Jedynymi znanymi badaniami są do tej pory nie anonimowe badania z 1978 z Hiszpanii, które wskazały na lepsze wyniki w nauce wskutek brania Piracetamu. Nie zaobserwowano żadnych poważnych skutków ubocznych ani nie opisano takich skutków w ogromnej literaturze, która istnieje na temat Piracetamu. Dawka Piracetamu LD-50 dla zwierząt laboratoryjnych wynosiła 8-10 g na kg masy ciała dożylnie, nie ma danych na temat dawki doustnej. Do działań niepożądanych należą: ból głowy, sensacje jelitowe, drobna przelotna wysypka i hiperaktywność /nadpobudliwość u dzieci, które mają tendencje do nadpobudliwości.
Działanie Piracetamu w ZD jest podwójne. Po pierwsze błonie komórkowej po LIPID PEROXIDATION przywrócona zostaje płynność. LIPID PEROXIDATION jest znacznie podwyższona w ZD i chorobie Alzheimera. Brak płynności prowadzi do zmniejszenia intensywności sygnałów w neuronach i zmniejsza przepływ jonów z i do komórek, zmniejszając tym samym przekazywanie sygnałów. Po drugie wzrasta poziom receptorów acetylocholinowych. Ich poziom jest zmniejszony w ZD i chorobie Alzheimera. W badaniach doświadczalnych wykazano, że Piracetam jest najbardziej aktywny w CORPUS CALLOSUM mózgu. Podczas gdy żadne badania nie wykazały deficytów w CORPUS CALLOSUM mózgu osób z ZD, jest to obszar mózgu najbardziej podatny na LIPID PEROXIDATION, tak jak BASAL GANGLIA i HIPPOCAMPUS. Piracetam najbardziej wpływa na mowę oraz wzrokową koordynację ruchową / uczenie się.
Piracetam może być przepisywany na podstawie Orphan Drug act. Został dopuszczony do użytku w przypadku MYOCLONIC EPILEPSY, ale na razie nie w przypadku ZD. To jest jednak częste w przypadku leków pediatrycznych, które nie były nigdy podwójnie testowane na dzieciach i które nie mają wskazań pediatrycznych. Większość aptek nie prowadzi sprzedaży tego leku, ale niektóre apteki mają pozwolenie na przyrządzanie go z podstawowych składników. Może być także zakupiony w Meksyku i Anglii.
Dodatkowo na rynku pojawiają się nowe odmiany Piracetamu, np. Pramacetam, które są bardziej efektywne niż Piracetam. Leki na Alzheimera, takie jak: Aricept (Donapezil) i Exelon (Rivastigmine) są obecnie badane i wydają się mieć pozytywne rezultaty w polepszaniu zdolności poznawczych i zachowania u dzieci nastolatków i dorosłych.

* biorąc pod uwagę decyzje władz polskim w zakresie wykorzystywania tego leku oraz badania szczegółowe wydaje się niepotrzebne korzystanie z tego leku jako wysoce nieskutecznego Jarek

13 listopad 2009