Widziałem Zosię w akcji na hulajnodze i było wow! A teraz czas na wspinanie się, czyli coś przed górami!

Janek podczas urodzin dostał medal za te 10 lat. Jestem pewny, że warto było za to jak radzi sobie w życiu.

Opisałem niedawno pierwsze dni Jasia w nowej szkole, która należy do naszego programu. I dostałem od razu pytania dotyczącego jego pobytu. Te kluczowe to:“Co Jasiek daje zdrowym dzieciom?”

Jak zwykle wszyscy się bali jak te pierwsze dni miną. Rodzice o dzieci, nauczyciele bali się rodziców…a życie poszło swoją drogą. W tym roku w pierwszej klasie mamy 11 dzieci z ZD w 3 szkołach, to nasz rekord.

Dostaję od Was pytania dotyczące wspierania dzieci naszych w zakresie chodzenia. Najlepszym źródłem informacji są te filmy przygotowane kilka lat temu przez jednego ojca. Dla mnie pokazują jak wiele można znaleźć różnych metod, które nie wymagają jakiejś specjalnej inwencji. Polecam.

Po pierwsze obie metodologie wspierania osoby z problemami neurologicznymi nie powstały dla dzieci z zespołem Downa, więc trudno mówić o jakimś możliwym porównaniu w kontekście tego problemu. Jest na pewno jedna i druga metoda ciekawym narzędziem rehabilitacyjnym, którzy może pomóc przezwyciężyć określone problemy np.: koncentrację.

Gdy piszę o komunikacji specjalnie pomijam temat słuchu. Wydaje mi się, że w czasach badań przesiewowych temat jest już pod specjalną opieką. Jednak słuch to nie tylko słyszenie, ale stymulowanie rozwoju komórek. W tym znaczeniu pojawia się nam problem: czy metoda Tomatisa może wspomagać rozwój dziecka z ZD?

Jak ogląda się takie filmy, to wiem, po co jest nasz projekt edukacyjny we Wrocławiu. Nie ma chyba lepszego argumentu z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa, niż ten. Oglądajcie wspaniałych tancerzy, też z zespołem Downa.

Czytanie idzie Jasiowi już bardzo dobrze, szczególności tego typu tekstów jakie ma na zajęciach. Teraz próbujemy wyegzekwować budowanie odpowiednich pytań i pełnych zdań w ramach odpowiedzi. To niestety nie idzie tak dobrze. Skróty, skróty i skróty myślowe to Jasia dominanta.

Na koniec lata w górach i na początek chłodnej jesieni Jaś postanowił popatrzyć na nas z góry. Dało mi to do myślenia o jego rozwoju i jego słabych punktach.

Jak słucham opowieści Olgi z pobytu Hani w szkle przy ulicy Nyskiej rośnie mój “pozytywny” stosunek do edukacji masowej naszych dzieci. Podoba mi się, że nauczyciele chcą i próbują wykorzystać potencjały naszych dzieci wspaniałą motywacją

Gdy zaczynaliśmy program przedszkolny, baliśmy się jak to będzie. Potem słyszałem od rodziców, że to było dobre posunięcie posłanie naszych nie chodzących, nie mówiących dzieci. To było ryzyko, ale ono się opłaciło. Gdy szliśmy do pierwszej klasy, pamiętam strach w oczach Ewy, czy Hania da radę. Potem te słowa: DOBRZE ŻE MNIE PRZEKONAŁEŚ były jak […]

Dzisiaj to już ostatni dzień Jasia w przedszkolu. Chciałem Pani Beacie i wszystkim wspaniałym ludziom z przedszkola podziękować, za to że Jaś miał szansę być w przedszkolu. Dziękuję też Wam Rodzice zdrowych dzieci, bo bez Was i waszych pociech mogłoby być inaczej.

Staram się jako ojciec śledzić postępy Janka, jego rozwój. Często otrzymuje takie pytania: kiedy dziecko się zmienia? czy są jakieś przeskoki rozwojowe? Wracając zawsze w takich przypadkach do blogu Teresy Cody zastanawiam się jak Jasiek przejdzie przez swoje etapy rozwojowe. Ostatnio właśnie nastąpił taki przeskok.

Dostaję co raz więcej pytań typu kiedy zrezygnować z rehabilitacji i jakie zajęcia są potrzebne dziecku. My zrezygnowaliśmy z rehabilitacji ruchowej, gdy Jaś miał około 3 lat. Postawiliśmy na komunikację i zabawy z dziećmi.

Na to wygląda, że to już ostatni rok Jasia w przedszkolu. Cieszę się, że mógł do niego chodzić. Ja będę miło je wspominał, w szczególności dzięki tym różnym zajęciom, w których Jasiek uczestniczył…ciasto!

Właśnie otrzymałem zebrane wnioski po szkoleniu. Cieszę się, że jest reakcja i uczymy się wspólnie. Czekam na Wasze komentarze.

W sobotę odbyło się szkolenie z co-teachingu. Ja wciąż chory, nie miałem szans na przybycie, ale wciąż o tym myślę, o tym co robimy dzięki rodzicom, nauczycielom z Wrocławia i mogę już powiedzieć, że nie tylko :)

Te pytanie to w ciągu ostatniego tygodnia pojawiało się u mnie kilka razy, postanowiłem zatem jeszcze raz, precyzyjnie na nie odpowiedzieć. Po pierwsze nie zgadzam się z takim postawieniem pytania. Uważam, że są w stanie podołać edukacji masowej, jednakże są pewne warunki które koniecznie muszą być spełnione. Oto krótka lista:

Jednym z kluczowych problemów w naszym programie, czy to w przypadku przedszkoli, czy też szkół, jest jak przekazać informację rodzicom dzieci zdrowych, że nasze dzieci z trisomią “nie gryzą”, “nie zarażają” i ….