Pytacie się jak zwykle jak Jasiek się rozwija i co mnie najbardziej zaskakuje na jego obecnym poziomie rozwoju.

Bez Cypriana jasiek nie wszedłby tak wysoko. Bez Cypriana Jasiek nie czułby się tak pewnie w szkole, choć ma wielu kolegów i koleżanek.

I jak widzę te doniesienia, to aż mnie zatyka z zazdrości: dlaczego nie w Polsce?

Ostatnimi czasy, to co się dzieje najtrudniejszego, ale i najbardziej nieoczekiwanego wiąże się z matematyką. Jaś w końcu zaczął pisać sam z “pamięci” i to właśnie cyfry. Jaś jest tutaj przy tym bardzo kreatywny dbając o takie szczegóły jak ogonki i daszki aż do przesady

Z perspektywy wielu doniesień pieniądz, jego wartość u osób z zespołem Downa stanowi istotny, mocno abstrakcyjny problem. Jak go stymulować? Jak wyjaśniać? Wydaje mi się, że warto zacząć od tego bardzo prostego programu na tablety, który uczy SKLEPU i robienia zakupów.

To pierwszy z pewnością taki pokaz Jaśka w zakresie jego wiedzy na temat Państw. Zrobił na mnie dobre wrażenie, gdyż wiedze w tym zakresie opanował bardzo szybko i świetnie umie sobie ją “przekombinować” w przypadku trudnych problemów.

Ola autorka pytania, zadała pytanie, sugerujące możliwość powstania klasy z dominującym udziałem osób z ZD, które mogłyby realizować program szkoły masowej, w wolniejszym trybie.

Pierwsza prawda: jest możliwa korekta możliwości produkowania słów, precyzyjności fonetycznej wypowiadanych słów jak i płynności wypowiedzi. Druga prawda: należy zacząć to już w okresie…najlepiej ciąży.

Dla grona wielu nowych rodziców, kwestia różnic w budowie mózgu osoby z trisomią jest czymś jeszcze kompletnie nieznanym…a to ona determinuje problemy w mowie, komunikacji i pamięci obok budowy krtani, tchawicy, buzi i języka.

To jest najkrótszy wpis w tym temacie: język polski jest Mount Everestem dla dzieci i osób z zespołem Downa, więc nie bójcie się ich uczyć języka angielskiego, hiszpańskiego, włoskiego…każdego innego niż polski. Janek preferuje zdecydowanie angielski.

Mam nadzieję, że każdy nowy rodzic zrozumie po tym cyklu artykułów, będzie wiedział że najbardziej istotnym elementem programu rehabilitacji jego dziecka z zespołem Downa jest rehabilitacja aparatu mowy, wsparcie mózgu w zakresie produkcji słów i zbudowaniu jego elastyczności na takim poziomie by KOMUNIKACJA PO PROSTU ISTNIAŁA.

Napisałem jeden wpis i jak zazwyczaj kilkoro z Was zauważyło coś, co było dla nich niezauważalne. MOWA!

Dziś przez przypadek kupiliśmy grę, która nazywa się SYLABY W DOMINIE. Biorąc pod uwagę operowanie sylabami, które jest podstawą edukacyjną w Metodzie Krakowskiej, stwierdziliśmy że będzie to niezłe do wsparcia jego czytania, powtarzania, komunikacji.

Dzisiaj bogatszy o kolejne doświadczenia, potwierdzam jest to możliwe. Dotychczasowe projekty pokazują kilka istotnych punktów krytycznych dla tego programu. Krytyczny nie oznacza złych, ale koniecznych do analizy i przygotowania.

Nie wiem który program jest najlepszy. Wiem, który najchętniej używa Jasiek do nauki.

No to już pewne, 3 dzieci z 8 po pierwszym półroczu w pierwszej klasie w szkole masowej odchodzi. Czy to jest zatem porażka systemu? Nie to z pewnością powód do jeszcze większej pracy i jednoznacznej oceny, co stoi za takimi decyzjami.

Mija pierwsze półrocze Jaśka w szkole. Jest to dla mnie KROK NA PRZÓD w jego życiu. Patrzę na film, który dzięki Kobasowi stał się nagle bardzo popularny, wiem to z Waszych maili. Patrzę tam na naszego Jaśka, który ledwo stał na nogach, był w przedszkolu..a teraz jest dobrym uczniem.

Przeczytałem artykuł o szkole podrzucony mi przez Kobasa. Oglądnąłem filmy do niego podczepione i musze powiedzieć, że trudno z wieloma aspektami się nie zgodzić. Polecam Waszej uwadze.

Asia napisała o nadopiekuńczości nas rodziców. O odebraniu dziecku “prawa” do podejmowania decyzji, poprzez naszą stałą obecność w postaci “asystenta”. Z tej perspektywy szkoła jest najlepsza, patrzy racjonalnie na dziecko, a w wielu wypadkach szczególność sytuacji wymusza wręcz wymaganie SAMODZIELNOŚCI od dziecka.

Po pierwsze dobre motywowanie to takie, które wykorzystuje albo dobre strony dziecka, albo to czego dziecko oczekuje. Jasia nauczycielki robią to doskonale. Jas lubi czytać, ma jednak problem z czytaniem liter “pisanych”. Pojawia się zatem komunikat do niego w postaci LITER DRUKOWANYCH!