Na tym etapie rozwoju Jasia jest to dla mnie kluczowa ocena. Niektóre jej parametry są typologią negatywną dla ZD. Niektóre dzięki lekom i odpowiednim nauczycielom mogą być skorygowane. Ocena ta dla mnie ma istotne znaczenie przy określeniu poziomu rozwoju mojego Jasia. Otrzymał tutaj 77% co mnie bardzo ucieszyło.

Kończąc analizę porównawczą Jasia do dzieci zdrowych dochodzę do obszarów, o których muszę dyskutować. Zawsze są pewne zależności w rozwoju człowieka, które potrafią obniżyć jego ocenę bez względu na to jak tak faktycznie jest.

Mówi się, że najłatwiej jest komuś coś wypominać. Mówi się, że najtrudniej jest powiedzieć coś obiektywnego o prawdziwych, pozytywnych cechach. Ja o słabych punktach już napisałem, dziś o sile mojego LIDERA.

Ocena Janka na koniec roku powiedziała mi bardzo dużo. W związku z tym, że dodatkowo Jaś miał zrobioną ocenę efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej, pokusiłem się o analizę Jasia w edukacji w schemacie SWOT, czyli silnych i słabych jego stron. Dziękuję Pani Karolinie, Pani Agnieszce za wiele ciekawych uwag w trakcie przekazywania tych informacji.

Ten artykuł podsumowuje to czego nauczył się Jaś. Jego silne strony, jego słabości. Jest też spojrzeniem ojca na organizację, czyli przedszkole i ludzi którzy go tworzą.

W kwietniu, na koniec edukacji przedszkolnej Jaś został oceniony za jego postępy. Jestem bardzo zadowolony z tego jak został przeprowadzony ten test, stąd chciałbym dzisiaj tym tematem podzielić się z Wami.

Jaś uczy się matematyki. Ostatnio posługuje się dominem w trakcie zajęć…

Jaś nie umie, a może nie chce opowiadać.

Po pierwsze obie metodologie wspierania osoby z problemami neurologicznymi nie powstały dla dzieci z zespołem Downa, więc trudno mówić o jakimś możliwym porównaniu w kontekście tego problemu. Jest na pewno jedna i druga metoda ciekawym narzędziem rehabilitacyjnym, którzy może pomóc przezwyciężyć określone problemy np.: koncentrację.

Jak patrzę na te zdjęcia, zastanawiam się co chciał powiedzieć Jaś. Jest co raz bardziej świadomy. Co raz częściej jest smutny, nastrojowy, rozmawia z misiami…śpiewa coś. Co Jas mi mówi…teatrzyk.

Gdy piszę o komunikacji specjalnie pomijam temat słuchu. Wydaje mi się, że w czasach badań przesiewowych temat jest już pod specjalną opieką. Jednak słuch to nie tylko słyszenie, ale stymulowanie rozwoju komórek. W tym znaczeniu pojawia się nam problem: czy metoda Tomatisa może wspomagać rozwój dziecka z ZD?

Dla uważnych czytelników dzisiejszy temat może być niespójny z tym co wczoraj napisałem. Integracja to pewien system. Czy chcę o tym pisać jeszcze raz? Nie, z pewnością nie. Z mojej perspektywy, edukacja włączająca osób z ZD to nie sposób na edukację. Edukacja integracyjna obejmująca kilka dzieci z ZD w ramach klasy masowej jest to według […]

Dawno takiego pytania nie dostałem, zatem jest to najlepsze pytanie do podsumowania po kolejnym już okresie, tego co w naszej polskiej rzeczywistości mamy.

Jaś zmienia zdecydowanie swoje preferencje w doborze gier. Są takie, na które stale ma czas…ale co raz bardziej lubi jednak gry dla starszych już dzieci.

Musze powiedzieć, że matematyka z tej serii jest dzisiaj ulubionym programem edukacyjnym Jasia z matematyki. choć w pierwszym momencie nie podobała mi się grafika tego programu, to Jasiowi bardzo się spodobała. Program jest przeznaczony dla dzieciaków powyżej 4-5 lat.

Podoba mi się, że jest co raz więcej programów polskich z matematyki i to bardzo ciekawych. Tropiciele są dla dzieci chodzących już do szkoły. Fajnie prezentują podstawy matematyki z wykorzystaniem dźwięków i obrazu. Jasiu testuje program z dużą chęcią.

Dawno nie polecałem, żadnych nowych programów więc dziś spróbuję coś fajnego podpowiedzieć. Na start fajny apps, też dostępny na androida uczący pisać literki.

Czasy się zmieniają i może my powinniśmy być odważniejsi w naszym perspektywach. Tak, egzamin w 6tej klasie jest trudny…ale czy nie powinniśmy bardziej pomyśleć o gimnazjum dla naszych dzieci?

Gdy kończy się rok edukacji w przedszkolach, często dostaję maile z prośba o sugestie. Co robić, gdyż panie w przedszkolu powiedziały, że dziecko już nie skorzysta w edukacji przedszkolnej.

“Fakt, że dwuletnie lub trzyletnie dziecko nie mówi ok. 300-400 słów, to zawsze jest powód do niepokoju. Nie wolno wierzyć w uspokajające stereotypy, że "chłopcy zaczynają mówić później" czy "ma jeszcze czas, niedługo się rozgada". Wkońcu ktoś odważył się powiedzieć: RODZICE NIE CZEKAJCIE!!!