Zaczęło się. Janek ma nową Panią wychowawczynię, ale wciąż tą samą Panią Monikę jako nauczyciela wspomagającego. Ma nowe przedmioty jak historię chociażby….nowe książki. Z klasy ubyło 2 kolegów, jest też jeden nowy uczeń.

Oglądałem postępy Patryka w numiconie i od razu sugeruję, bo warto popatrzeć jak Patryk świetnie to podchwycił.

Rok temu na pewno jeszcze dziecko, na pewno o ograniczonej komunikacji, które osiągnęło “za dużo” by mieścić się w społecznej wizji dziecka “chorego” a za mało by go “wsadzić” do “normalnych”. IQ wciąż jest wyznacznikiem tej normalności i wciąż za nim czy chcemy czy nie chcemy “biegniemy”, by dziecko mogło żyć po swojemu, “normalnością” jego […]

Więcej i więcej dzieci czyta. Sprawność i chęci robią na mnie wrażenie. To jest coś zupełnie innego od tego, co ja widziałem 11 lat temu gdy Jaś się urodził. Popatrzcie teraz na Alicję.

Tobiaszek pozdrawia Tatę na odległość, kolejny etap i dużo uśmiechu.

Jasiek na jesieni doznał tak dużego regresu w matematyce, że edukację w tym zakresie trzeba było zacząć od nowa. Wróciliśmy do pomysłów z Gdańska i z EDSA dotyczących numiconu.

Powiem szczerze pytanie jest tak horyzontalnie szerokie że zajmę się tym o czym najwięcej z żoną i lekarzami rozmawiałem.

To kolejna osoba z ZD w USA odnosząca sukcesy w edukacji masowej. jej wynik jest naprawdę bardzo dobry…ale ja chcę odnieść się tylko do tego co powiedziała jej mama:”Jeżeli jesteś rodzicem dziecka z ZD, powinieneś dać mu szansę na edukację z innymi dziećmi”.

Wyrzucenie dzieci niepełnosprawnych ze szkoły jest celowym działaniem Państwa, rządu, partii rządzącej, którzy to obecnie w imię swoich programów wyrzuca je ze szkół. Na kongresie w GLASGOW słychać było zdecydowane nie dla takiego podejścia!

Jak oglądałem te filmik Jadzi to zrobiły na mnie wrażenie, także pomysłowość warta zwrócenia uwagi. Ja dziękuję i gratuluję.

Czytając ostatnio na temat gier komputerowych i ich wsparciu dla osób z chorobą Alzheimera, ze zdziwieniem natrafiłem na artykuł poświęcony ulubionej grze Jaśka o nazwie Sonic i zaskoczyło mnie, jakie wnioski są wyciągane.

Pytanie powinno być troszeczkę inaczej zbudowane: na jakiej podstawie dyrektorzy szkół, rodzice zdrowi, gdy nie chcą osób niepełnosprawnych w szkole, działają? Rozporządzenie z marca 2017 roku dopuszcza taką sytuację i jest to zmiana w stosunku do prawa wcześniej obowiązującego. Nie chcę pisać o tym precyzyjnie, by nie przedstawiać “technologii” dla innych chętnych do skorzystania z […]

Czekałem na ten moment i zacznę ten wpis od powtórzenia tego zdania: jak chcesz wiedzieć jak w danym kraju się żyje zobacz jak traktują osoby niepełnosprawne.

Pytacie się jakie gry matematyczne mogę polecić. na stronie kilka na pewno znajdziecie, a dziś kolejna strona, która oferuje wiele ciekawych propozycji w tym numicon

To jest najnowszy projekt z Niemiec uczący matematyki. Biorąc pod uwagę jego nowoczesność ma szansę być podstawowym narzędziem uczącym matematyki osoby z zespołem Downa…tym bardziej, że w tym kraju numicon nie zaistniał.

Życie, wymogi jakie się mu stawia i ciągłe ćwiczenia fizyczne….często powtarzam w domu, że zespół Downa to taki “sport” który wymaga stałych treningów. Mniej istotne jest to co to będzie, bardziej istotne czy się to powtarza, jak wpływa to na dziecko i czy to lubi.

Piszecie do mnie: “Jarek co mam zrobić, jak szkoła masowa nie chce przyjąć nasze dzieci do szkoły tłumacząc się koniecznością zajęć na 2-3 zmiany?” albo “Czy szkoła może odmówić przyjęcia dziecka z zespołem Downa? Dyrektor wskazuje , że przepisy są sprzeczne i nie może przyjąć dziecka.”

Bardzo trudne pytanie, bo nie wiem czy mam odnieść się do nauczycieli, przedmiotów, czy w ogóle szkoły?

Zespół Downa jest z jednej strony przeciwieństwem autyzmu, z drugiej strony uzupełnieniem. Wszystko zależy od cech i specyfiki danej osoby.

Jak najwcześniej, tam gdzie go chcą i tam gdzie będzie mogło uczyć się od rówieśników, a oni od niego.