Jestem szalenie zbudowany tym, że ma kolegów, nie tylko w swojej klasie, którzy podchodzą do niego, mówią cześć i akceptują go. Jestem cholernie dumny z jego ostatniej diagnozy 9/14. Jestem szalenie zbudowany tym, że otrzymał super opinie za postępy z niemieckiego i że umie się rozebrać i ubrać po wf SAM. TAK TO JEST DLA […]

W 2015 roku najczęściej zadawane pytania przez Was dotyczyło rozwoju Janka, jako przykładowego schematu rozwojowego. Przypomnę: każde dziecko z ZD jest inne i reaguje na różne stymulacje. Zawsze trzeba znaleźć tą najlepszą, najbardziej dopasowaną mieszankę środków, by uzyskać optymalny rozwój…a teraz o Janku.

Z perspektywy Janka, największym “hamulcowym” jego rozwoju jest “słaby dostęp” do rówieśników. To oni go najbardziej napędzają, a w dzisiejszych czasach najlepiej byłoby, gdyby miał “wzór” do naśladowania. W 2015 roku Cyprian, Franek to były najczęściej pojawiające się słowa Janka!

Janek zaskoczył mnie w 2015 roku wieloma tematami. Gdzie upatruję największych szans dla niego: w jego muzyczności. W tym roku będziemy z pewnością przestawiać priorytety Jasiowe, spodziewam się, że “muzyczność” najlepiej “angielska” powinna być priorytetem, bo to lubi dziś najbardziej.

Gdy pierwszy raz z Richardem rozmawiałem o dojrzewaniu dzieci z ZD, usłyszałem od niego taką informację:”…generalnie jeżeli dziecko z ZD ma 3 lata to funkcjonuje na poziomie 2 lat. Gdy ma 5 lat to funkcjonuje na poziomie 2-3 lat, gdy ma 7 lat funkcjonuje na poziomie 4-5 lat, a potem to się dramatycznie indywidualizuje i […]

Zamykając 2015 rok postanowiłem podsumować wszystko, co w jakiś sposób zwróciło uwagę moją u mojego syna Janka. Zaczynam od tego co przestraszyło mnie najbardziej.

Najbardziej ostatnio lubię słuchać o nowych wyzwaniach jakie Janek ma.

3 miesiące to taki okres, gdzie można jednoznacznie odnieść się do tego jak dziecko radzi sobie w szkole. Mieliśmy okazję podsumować ten czas z nauczycielami Jasia i oto wnioski z tego płynące.

Zawsze byłem pod dużym wpływem twierdzenia, że dzieci z zespołem Downa w szkole bardzo szybko dowiadują się, że są słabsze. Zastanawiało mnie jak one rozumieją to. Z tej perspektywy obserwuję Jaśka i widzę, że wciąż nie widzi różnicy między nim a innymi dziećmi. Jest to efekt właśnie jego kolegów i koleżanek z klasy.

Janek w sposób świadomy i obliczony na moją uległość wobec jego słodkiej miny, wkurzył mnie na maksa. Postanowiłem go troszeczkę “potorturować” pod nieobecność mamy.

To było wczoraj. Już mi się nic nie chciało. Janek maltretował mnie wszystkim. Chciał bym grał z nim w piłę. Graliśmy. Bym czytał…czytaliśmy. Ja jednak w pewnym momencie zastrajkowałem.

Każdemu nie chce się uczyć…i wtedy nawet najlepsze metody nie pomagają. Mnie za to bardzo ucieszyła relacja z dzisiejszego dnia w kontekście zainteresowania dzieci Jankiem.

Ja jestem spokojny. Jak oglądam jak wielu przyjaciół Jasiek ma w klasie. Jest to tak naturalne i prawdziwe, jak te zdjęcie poniżej. Życzę Waszym dzieciom tego samego!

Jasiek dzisiaj został mianowany na ucznia…ja przy okazji też. Był to dla mnie fajny dzień, jako rodzica. Zobaczyłem mądrych nauczycieli, świetnie radzących sobie z moim synem. Widziałem kumpli Jaśka, którzy jak Antek, razem z Jaskiem pozowali do zdjęcia. Było radośnie.

Pani chwaliła Jasia. Wczoraj był najgrzeczniejszy. Na angielskim został odpytany z ławki, jak każde dziecko, z liczenia do 6, owoców, kolorów i wszystko było bezbłędnie.

Podczas rozmowy o Jaśku z rodzicami w klasie usłyszałem o nim wiele dobrego. To co mnie zaskoczyło najbardziej to te zdanie pewnej mamy:”…Jasiek wpada, przytula córkę na powitanie, patrzy na klasę…wszystkie krzesełka były ściągnięte. Jasiek z miną przegranego stwierdził:” KURDE NIE UDAŁO SIĘ!”. Powalił mnie na kolana ten tekst…choć komentarze dotyczące sprawności językowej Jaśka były […]

Od rana było na sportowo. Nie było zakupów,więc mogliśmy inaczej zorganizować czas…i była hulajnoga i biegi.

Pojechaliśmy z Jasiem do szkoły na  plac zabaw rowerami. Janek wciąż z dwoma koła dodatkowymi. Na placu była grupa dzieci zerówkowych. Jeden z chłopców podszedł do Jaśka i spytał się: ile masz lat?

Czasami takie proste kwestie jak siatka centylowa pozwalają na ocenę rozwoju dziecka. Zatem podsumowujemy jego rozwój fizyczny Jaśka na tle zdrowych rówieśników.

Myślę, że nie ma nic lepszego jak ocena dwóch nauczycieli na temat postępowania i rozwoju dziecka w klasie. Wczoraj takie podsumowanie przygotowali nauczyciele w Jasia szkole.