Do Korony Sudetów Polskich są szczyty wymagające 5, może 10 minut i się jest. Nigdy na nich nie byliśmy, więc miały być dla nas niespodzianką. Połączyliśmy je w jedną wyprawę i było świetnie, no i dołożyliśmy 3 nowe szczyty do naszej listy (mamy już 807). Na pewno sami tam byśmy nie poszli a tak…była niespodzianka, […]

Tam już byliśmy, więc mieliśmy świetny plan na jej zdobycie. Mieliśmy wystartować w swojsko brzmiącej wiosce Tarnów tuż za Ząbkowicami Śląskimi. Chcieliśmy przejść cały masyw z jego fortami z czasów wojen szwedzkich.  Niestety nasz plan pokrzyżował wiatr. Wiało tak, że uciekliśmy aż pod Fort Grochowski i stamtąd poszliśmy prosto zielonym szlakiem na Brzeźnicę.

Tak byliśmy tam kiedyś, choć jednak trochę na akord. Tym razem postanowiliśmy przejść przez Wzgórza Strzegomskie, jak należy i zobaczyć, co tam w tych granitach jest!

Po pierwszym zdobytym szczycie Popielu, musi być drugi. Ostrzyca zawsze była jednym z fajniejszych wierzchołków do zdobycia dla nas. Widoki piękne na całe Góry Kaczawskie i nie ma lepszych z tego wulkanu! Ostrzyca to nasza dolnośląska Fujijama i ja się z tym zgadzam, popatrzcie na te zdjęcia!

To był nasz 801 szczyt. Jeszcze kilka tygodni temu, trudno mi było uwierzyć, że tak będzie…ale udało się i w ten sposób rozpoczęliśmy zdobywanie Korony Sudetów Polskich. Zgodnie z planem. Zaczęliśmy wszystko od nowa

Nie było informacji o żadnej wyprawie w góry w poniedziałek i dostałem pytanie o to co planujemy teraz. Z miłą chęcią odpowiadam.

Gdyby mi ktoś powiedział, że dzięki Synom, moja pasja do gór tylko się pogłębi, to nie uwierzyłbym w to, słysząc jak wiele nie mogą. Teraz mogę powiedzieć: dzięki Nim, dzięki Asi weszliśmy razem na 800 szczytów! Nawet mi to trudno wyrazić słowami, wiem tylko jedno: dzisiaj trudno znaleźć taki szczyt ,na którym nie byliśmy

Ostatni chyba nasz szlak w Karkonoszach, którym nie szliśmy, ba nawet unikaliśmy go, to “asfalcik” na Przełęcz Karkonoską niebieskim szlakiem. Jedna z najbardziej wymagających tras nawet dla rowerzystów, którzy tamtędy podjeżdżają na grań Karkonoszy. Przyszedł czas by zrobić z niego coś atrakcyjnego dla nas. O tym jest ten wpis.

Wpis dedykuje wszystkim tym, którzy nie dawali szans Jankowi, gdy się urodził. Polecam także Wam, gdyż może się okazać, że Janek z Kamilem byli na takich szczytach, o których myślicie, ale macie wątpliwości czy…

To miał być 57 i 58 szczyt do Turystycznej Korony Tatr. To miały być 4 szczyty, by móc powiedzieć że mamy 799 szczytów zdobytych wspólnie. To była jednak historia zdobycia gór, gdzie byliśmy wspierani w każdym momencie przez napotkanych ludzi, którzy nas dopingowali, pomagali i podziwiali. Zachęcali byśmy szli dalej i nie poddawali się. Większość […]

Od czego pochodzi nazwa tego wspaniałego miejsca w Górach Stołowych? Na pewno od góry, tak myśleliśmy! W poszukiwaniu “początku “ Pasterki, postanowiliśmy tym razem w komplecie, zdobyć wspólnie nasz 795 szczyt idąc przez trochę nieznane dla nas góry. I pomyśleć, że wciąż nie znamy Gór Stołowych, choć wydaje się, że przeszliśmy je wzdłuż i wszerz […]

Niemożliwe nie istnieje dzięki Mocarzom Dusz, Szerpom Nadziei. W tym roku weszli z Głodówki na Rysy i z podziwu mogę tylko pochylić moją głowę nisko dla WSPANIAŁYCH LUDZI GÓR dających tak wiele od siebie innym. GÓROM CZEŚĆ i TAKIM LUDZIOM!

Janek dostał prezent od Pani Basi. Mapę zdrapkę Karkonoszy. Czekała na jego powrót i doczekała się.

Czy jest takie miejsce na Dolnym Śląsku, gdzie nie byliśmy? Czy jest takie miejsce, którego opisu nie da się znaleźć, wciąż na Dolnym Śląsku? Jak się okazało jest takie miejsce. Jak zapytam o Górę świętej Anny, to według Was gdzie to jest?  Opolszczyzna, noworudzkie, a może gdzieś na Mazurach? Zachowałem nazwę z map, żeby było […]

Pod koniec kwietnia mieliśmy zaplanowane zdobycie Małej Sowy, ostatniego wyższego szczytu nie zdobytego przez nas, który jest oznaczony w Górach Sowich.Nie udało się. Dzięki temu byliśmy w Górach Bystrzyckich. Jednak postanowiliśmy wrócić tam, gdzie mieliśmy być i zdobyć dwa najwyższe szczyty Gór Sowich najlepszym szlakiem

Czekały nas Góry Ołowiane. Choć najwyższy ich szczyt Turzec zdobyliśmy już kiedyś, to do tej pory nie zdecydowaliśmy się na ich przejście. Powód? Zarośnięte, dzikie, szlaków nie widać. Jednak nie mogliśmy tego tak zostawić, Jaro dałby nam argumenty nie do odrzucenia, by to zrobić.

Szukałem miejsca, gdzie jeszcze nie byliśmy w Tatrach. Szukałem miejsca by móc na nie popatrzyć, tak jak bym to robił ostatni raz. Padło na Jaworową Dolinę i Jaworowe Mury. Miesiąc temu byliśmy po ich stronie od Wielkiej Doliny Staroleśnej, gdy szliśmy na Czerwoną Ławkę. Zrobiły na nas ogromne wrażenie. Chciałem na nie jeszcze raz popatrzeć.

Pod Wielisławką i jej organami byliśmy. Za każdym razem patrzyliśmy do góry, co tam jest. Przyszedł czas na odpowiedzenie sobie na to pytanie. Pogoda wspierała taką decyzję.

To miał być 56 punkt do zdobycia z 60 należących do Turystycznej Korony Tatr. Raz już próbowaliśmy…poszliśmy ostatecznie na Rohatkę. Tym razem byliśmy zdeterminowani. Co ważniejsze: Janek był świetny tego dnia, Kamil jak zawsze, więc my mogliśmy iść i oglądać miejsca w których jeszcze nie byliśmy.

Na końcu Tatr Zachodnich, na Orawie jest Oravica. Tam nas jeszcze nie było, tak samo jak w schronisku Chata Oravice. Janek ostatnio mocno miał focha, więc postanowiliśmy przed długą wyprawą odbyć krótszą by tego focha oswoić. I dobrze zrobiliśmy!