Ta prezentacja jest inna. Tematem tutaj jest homocysteina i jej wpływ na kurczenie się mózgu i dalej na rozwój choroby Alzheimera!

Temat poruszany tutaj jest niezwykle rzadki, gdyż porusza kwestie zapisów EEG w ZD.

Świetne pytanie od Kingi. Dało mi dużo do myślenia. Jaki zatem protokół zastosować?

Tym razem prezentacja, tak mogę już powiedzieć, wieloletniego partnera w EDSA.

Użyłem dokładnego tłumaczenia z języka angielskiego tytułu wykładu profesora Mobleya wiedząc, że po polsku nie do końca to brzmi dobrze. Ale William Mobley właśnie mówi o “zatykaniu dziur w ZD”.

Długo oczekiwana relacja w końcu nadeszła. Dziękuję przyjaciołom z Hiszpanii, Beatrix za linka. Z drugiej strony krótka prezentacja: profesor Dierssen z Barcelony jest kluczową osobą w Europie zajmującą się badaniem nad ZD.

Profesor Kathleen Gardiner to jeden z kluczowych naukowców zajmujących się zespołem Downa. W dzisiejszym wykładzie mówi o swoich odkryciach i tego co można zmienić w ZD.

Po publikacji artykułu doktora Salehi o deficytach neuroprzekaźników dostałem takie pytanie: Czym zatem jest ZD anno domini 2011?

Ta relacja jest autorstwa gazety.pl i prezentuje najnowsze podsumowanie przyczyn powstawania zespołu Downa. Wielu z nas rodziców, wciąż nie wie, nie zna przyczyn, stąd myślę że warto przeczytać ten artykuł.

W tej ostatniej części podsumowuję całą suplementację i jej powody.

Dzisiaj omawiam harmonogram rehabilitacji i edukacji.

“Poprawianie” dziecka z ZD, tudzież jego “wspomaganie” może odbywać się na kilku płaszczyznach. Najczęściej dla nas rodziców kojarzy się to z rehabilitacją, która dla nas mogła by trwać jak najdłużej. Mam trochę inne zdanie :)

To już ostatnia prezentacja wywołana Waszymi pytaniami. Mam nadzieję, że wyczerpuje temat :). Tym razem pokazuję, jak powinno wyglądać wspomaganie dziecka z zespołem Downa od momentu ciąży do 5 roku życia.

Zaskoczyły mnie Wasze pytania po konferencji dotyczącej edukacji o…zespole Downa. Moje odpowiedzi.

Badacze niemieccy zamknęli niesamowitą część swoich badań nad genami w ZD w ramach programu anEUploid. To oni od 1997 roku “liczyli i badali” geny z ZD. I to oni zaprezentowali dodatkowy 21 chromosom najpierw w 2001 roku, następnie poprawiony model w 2003 roku. Dzisiaj stwierdzili: “to jest 324 geny”.

Długo się zastanawiałem jak zacząć ten artykuł. Mam pewność, że jeżeli zatytułowałbym go jak to zrobili naukowcy…nikt tego nie zrozumiałby, stąd powtórzę:

DZISIAJ JUŻ WIEMY, ŻE ZABURZENIA NEURODEGENERACYJNE WYNIKAJĄCE Z ZESPOŁU DOWNA MOŻNA LECZYĆ, MOŻNA KORYGOWAĆ!!!! Powiedzcie to Waszym lekarzom!

Już od Darka i Grzesia słyszałem, że jak ktoś “nie nadążą”  z czytaniem wszystkich artykułów, to po prostu się nie da wszystkiego opanować :) Arek z Warszawy znalazł sposób jako bardzo w skrócie zrozumieć sens poszczególnych problemów. Dziękuję Ci Arku, bo to jest fajne i przejrzyste :)

O tym odkryciu będzie można przeczytać w wielu artykułach. Richard nawet uważa, ze w zbyt wielu, bo choć to znów duży postęp, to będziemy jednak musieli czekać na jego pełne wyniki jakiś czas.

14 stycznia badacze Uniwersytetu British Columbia z Kanady opublikowali swoje badania nad zespołem Downa i chorobą Alzheimera.

Wczoraj mówił Tata, dzisiaj Mama. Autorka tego pliku, jak i poprzedniego Anna Dołęgiewicz (źródło: IntegracjaInfo ) wykonała jak dla mnie niesamowicie odważną pracę. Znalazła rodziców, którzy w sposób zrównoważony powiedzieli o swoim synu, synu z zespołem Downa. Co go czeka, jak będzie wyglądać jego przyszłość. Warte posłuchania.