Artykuły oznaczone jako 'integracja'

Praca w Chinach, czyli pierożki

Tym razem dostałem tą informację od przyjaciół z Japonii, choć dotyczy Chin. Historia wygląda podobnie do tego, co pojawia się już w USA, Europie.
“Powstała firma Xiaoboyaohong, założona przez Hong Bo, która zatrudnia pracowników z zespołem Downa w wieku od 20 do 40 lat, którzy pracują jako kasjerzy, sprzątacze i szefowie kuchni, a wszyscy wykonują swoje […]

Praca w Hiszpanii, ciekawy projekt

Zawsze uważałem, że najcenniejsze projekty społeczne to takie, które aktywizują ludzi i ich łączą. Projekt hiszpański dedykowany tylko osobom z ZD należy do tego typu.
Kto: Największa grupa na półwyspie Iberyjskim handlująca oponami Grupo Andres.
Co: “Program ten, opracowany w oparciu o metodologię zatrudnienia wspomaganego, wzmacnia zaangażowanie firmy w społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR) oraz tworzenie bardziej włączającego […]

Integracja…po amerykańsku

Dawno nie pokazywałem takich, typowych, amerykańskich obrazków. Wiem, że w Polsce tak nie ma i nie będzie, bo my Polacy jesteśmy tacy…ale może warto uczyć się, że osoby z ZD mogą być w klasach z rówieśnikami, mogą z nimi grać, uczyć się i dzięki temu ich akceptacja w ich społeczności jest na dużym poziomie…gdy u […]

To jest integracja w Ameryce.

15 latek z ZD, mający istotne zaburzenia komunikacyjne chodzi do szkoły masowej i nie ma z tym problemów. Po drugie jest wspierany w niej i akceptowany przez uczniów, którzy umieją docenić jego inność.

Dlaczego w USA edukacja włączająca się udaje, a w Polsce nie?

Szczerze mówiąc nigdy nie umiałem tego dobrze wytłumaczyć. Zawsze brakowało mi na tyle precyzyjnego pomysłu na pokazanie tego, że zawsze zawodziłem pytającego o to. Nie umiałem tego dobrze zrobić. Dziś dzięki mojej żonie mam coś co może pokazać różnicę między Polską a Ameryką.

Jednorodność.

Stawiam wciąż na jednorodność osób z orzeczeniem w ramach klasy integracyjnej. Brzmi to mało naturalnie i wymaga opisu, zatem oto on.

Karen.

Karen jest dzisiaj symbolem. Dla mnie jest symbolem od blisko 10 lat. Jest niezwykła w tym jak pływała, jak osiągała to co wydawało się niemożliwe do osiągnięcia.

Jesteśmy bliżej takich wydarzeń, ale wciąż nam daleko.

Dziękuję Thomasowi za ten film. Znów każe mi on myśleć nad tym ile mamy do Ameryki dystansu do pokonania. Pytania jakie mi się tutaj nasuwają: jak to możliwe by w szkole średniej masowej była osoba z ZD w USA, a u nas nie jest to możliwe. Jak to jest, gdy inni wspierają chłopaka w jego […]

Jeżeli byłby taki człowiek w każdym mieście powyżej 10 000 mieszkańców…

tak sobie pomyślałem, że gdyby w każdym mieście w Polsce powyżej 10 000 mieszkańców, znalazł się taki młody człowiek oddany ludziom jak Antoine, nie byłoby problemów z integracją.

Podjąć trud integracji.

Spróbujcie przeczytać ten artykuł wstawiając tam słowo: osoby z zespołem Downa. Może w ten sposób dojdziecie do przekonania, że trud integracji jest warty tego.

“Prędzej czy później inność przeraża. Wybierz czy chcesz być ofiarą czy wygranym.”

Dostałem te słowa w kontekście integracji osób z zespołem Downa. Są osoby, które z różnych powodów są ustawiane w pozycji ofiary. Są takie osoby z ZD, które dzięki różnym czynnikom wygrywają!

Na koniec powinno być zawsze wielkie …wow!

Uważam, że to moja wina. Nie wszyscy muszą wiedzieć wszystko i zawsze. Sztuka motywacji w edukacji to jest moment, gdy dziecko cały rok chce iść do szkoły, czuje potrzebę uczestnictwa w zajęciach. Podkreśleniem i wzmocnieniem tego jest koniec roku. Wtedy jest szansa na WIELKIE WOW!!! Dziecko może zostać wyróżnione, może zostać zauważone, może być potraktowane […]

Dzieci z zespołem Downa są niedostosowane społecznie do funkcjonowania z rówieśnikami…szczególnie te bez młodszego rodzeństwa.

Piszę o tym i piszę. Moje obserwacje nagle “weszły” mi do głowy jak Jasiek zaczął chodzić do ostatniej grupy w przedszkolu i trwają do teraz. Widzę, że to nie dzieci odrzucają Jaśka, ale on odsuwa się od nich.

“Czy Jasiek zyskał przez rok przyjaciela w klasie ?”

Temat jaki poruszyła Paulina w swoim komentarzu jest ciekawy…dla mnie z perspektywy czysto ideologicznej i historycznej…co zawsze mnie prowadzi do jednego wniosku: dawniej dzieciom było łatwiej znaleźć przyjaciela…ale po kolei.

Tolerancja po amerykańsku po raz drugi

Tym razem słynni ludzie, sportowcy dają przykład jak traktują ludzi niepełnosprawnych. Po amerykańsku mówi się, że dają “ŚWIADECTWO”. Takie świadectwo dzisiaj dał bardzo dobry koszykarz NBA (najlepszej ligi świata w koszykówce).

Tolerancja po amerykańsku po raz pierwszy

Te wydarzenie jest szokujące dla WSZYSTKICH, szczególnie rodziców dzieci, które na to się zdecydowały. Ta wiadomość z pewnością dziś obiegnie ŚWIAT.

O tolerancji w praktyce po raz czwarty, czyli o pracy

Osoby z zespołem Downa mogą pracować. Praca jest wartością porównywalną do edukacji. Dzięki niej człowiek jest częścią lokalnej społeczności i mam nadzieję, że u nas też przyjdzie fala zatrudnienia osób z ZD w różnych przedsięwzięciach. Patrzę na to jak fantastycznie rozbudowuje się system pakowania kosmetyków w Krakowie, oby tego było więcej jak to od Magdy.

O tolerancji w praktyce po raz trzeci, czyli o niezależności

Zawsze jak widzę rodzica z dorosłym dzieckiem z ZD trzymanym kurczowo za rękę, mam wrażenie że ta osoba z ZD jest w klatce… “Jego rodzic zamyka go w klatce.” Takie odczucie ma wielu przechodniów. Stereotypy dotyczące ZD mówią przede wszystkim o NIEMOŻLIWOŚCI SAMODZIELNEGO FUNKCJONOWANIA OSOBY Z ZD.

O tolerancji w praktyce po raz drugi, czyli o sukcesie

Najbardziej przemawia do drugiego człowieka sukces. Osoby z ZD odnoszą sukcesy przekraczające oczekiwania w stosunku do ich możliwości. Każda osoba z ZD jest w stanie taki sukces odnieść i o tym trzeba MÓWIĆ I PISAĆ…o ludziach z zespołem Downa!!!

O tolerancji w praktyce po raz pierwszy, czyli zamienić pasję w przedsięwzięcie…

W środku tygodnia pomyślałem, że warto wrócić do rzeczywistości i pokazać na czym polega kampania mówienia o tolerancji…

Następna strona »