Artykuły oznaczone jako 'Rohacze'

Starorobociański Wierch po raz 2 do Diademu

To był pomysł Asi, by pójść na Starorobociański Wierch. Pod wpływem impulsu wytyczyliśmy trasę, która wydawała się w naszym zasięgu. Nie przypuszczaliśmy, ile emocji na niej nas spotka. Najważniejsze, że udało się w tej wyprawie wszystko.
Ruszyliśmy w poniedziałek, po weekendzie największego oblężenia Tatr w tym roku. Baliśmy się, że będzie tak samo tłoczno, ale poniedziałki […]

Rohackie Stawy, taka wyprawa na odpoczynek.

Po wspaniałej, ale wymagającej trasie przez Tatry, szukaliśmy szlaku, wciąż dla nas nieznanego, ale już dużo łatwiejszego. Padło na szlak edukacyjny o nazwie Rohackie Stawy. Zawsze był celem, zawsze jednak jakoś go mijaliśmy…nie wiedzieliśmy co tracimy :)
https://www.zespoldowna.info/przez-tatry-i-polski-grzebien.html

Wystartowaliśmy z parkingu pod Spaloną do Adamculi. Tam zaczyna się, a raczej nawet kończy ten szlak. […]

Trzy Kopy, Hruba Kopa

To miał być 57 i 58 szczyt do Turystycznej Korony Tatr. To miały być 4 szczyty, by móc powiedzieć że mamy 799 szczytów zdobytych wspólnie. To była jednak historia zdobycia gór, gdzie byliśmy wspierani w każdym momencie przez napotkanych ludzi, którzy nas dopingowali, pomagali i podziwiali. Zachęcali byśmy szli dalej i nie poddawali się. Większość […]

Co dla nas oznaczają Rohacze i co dla Was?

Cieszę się z pytania Iwony, która choć nie chodzi po górach to celnie zapytała, zauważyła emocje jakie nam towarzyszyły w tej wyprawie. Tak z pewnością nie są to szczyty dla wszystkich. Tak nie są to szczyty łatwe technicznie. Tak nie są to szczyty “spacerowe” wymagają wysiłku, treningu.

Rohacze

Siedzieliśmy na kamieniach, odpoczywaliśmy. Mijała nas para z Polski. Pani patrzyła na nas i wyraziła podziw dla chłopaków i dla nas, że doszliśmy tam, gdzie się spotkaliśmy. My wtedy już wracaliśmy.

Brestowa, Salatyn, Spalona, Pachola.

To był główny cel naszego wyjazdu, szczyty do Turystycznej Korony Tatr oraz pierwsza “salatyńska” część Rohaczy. Zdaliśmy egzamin na Banówce, teraz chcieliśmy więcej. Z drugiej strony chcieliśmy wrócić tam, gdzie dobrze się działo, bo góry niosą cuda z sobą…nieprawdaż.

Wołowiec.

Jak Wołowiec został naszym celem na pożegnanie lata? Proste 20 września w Tatrach sypnęło śniegiem tak mocno, że stwierdziliśmy, że tylko ten szczyt będzie odpowiednio “docieplony” przez słońce. No i w dzień wyjścia słońce pojawiło się na błękitnym niebie nad Wołowcem oczywiście.