2021.05.05 – Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych

To dzięki synom dowiedziałem się, że niepełnosprawność to wykluczenie, także dlatego że ja traktowałem osoby niepełnosprawne jakby ich nie było, jakby byli przezroczyści. Musiałem uczyć się, że szacunek dla nich to nawet ten uśmiech, pozdrowienie i wsparcie w trakcie spaceru.

Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych powinniśmy zacząć od akceptacji, że osoby niepełnosprawne są i my też możemy nimi się stać. Szkoda, że dla wielu Polaków przychodzi to w momencie, gdy sami tego doznają w domu. Potem zaczyna się walka o ich prawa, o to by byli z nami, w społeczeństwie, a nie obok niego.

Tak ten dzień opisuje wikipedia.org

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzie%C5%84_Walki_z_Dyskryminacj%C4%85_Os%C3%B3b_Niepe%C5%82nosprawnych

“Celem obchodów jest sprzeciw wobec dyskryminacji osób niepełnosprawnych w pracy, w urzędzie oraz w życiu codziennym^[1]. Jest dniem manifestowania tolerancji i równouprawnienia.

W ramach obchodów tego dnia w Polsce organizowany jest Marsz Godności Osób Niepełnosprawnych. Inicjatorem jest Stowarzyszenie Wspierania Aktywności Niepełnosprawnych Intelektualnie "Aktywni" w Białymstoku^[2]. Obchodzony jest także Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną^[3]. Lokalnie można spotkać inne terminy^[4]. Podwójne święto jest okazją do dyskusji o sytuacji osób niepełnosprawnych w Polsce i pokazania barier z którymi wciąż się borykają^[5]. “

Ja czytając tą definicję cieszę się, że są ludzie tacy jak Jaśka i Kamila Nauczyciele, Dyrektorzy, Urzędnicy, wspierający ich edukację, życie, którzy na przekór wszystkiemu manifestują tolerancję i równouprawnienie dla nich. Jak Wspaniali są ludzie senseia Pawła i on sam, którzy  prowadzą zajęcia karate dla naszych dzieci z ZD. Jest wielu takich osób, którzy mając to poczucie sprawczości uchylają drzwi do normalności trenując osoby niepełnosprawne np. pływania, ucząc je żyć samodzielnie z przebojem i siłą. To jest szacunek dla ich wysiłku, dla walki z życiem jaką te osoby muszą przechodzić stale. Cieszy mnie to, że istnieją, że są wzorcem dla innych za co dziękuję.

W tym dniu nie może zabraknąć gór. Tam nie ma niepełnosprawności, bo ludzie szanują wysiłek, jaki musisz włożyć by na nie wejść. Dziękuję za każdą chwilę, gdy mogę tam być z żoną i chłopakami, bo tam ludzie nas widzą, witają się, cieszą się, że jesteśmy.