Analizujemy metylację cz.9 CBS,SUOX, NOS,BHMT w zespole Downa

Zacznę temat inaczej. Według badań analizujących wzrost IQ u osób z ZD, gen CBS nie wpływa istotnie na zmianę ich inteligencji. Powiedziałbym, że jest bardzo neutralny, pomimo że ma tak istotny wpływ na funkcjonowanie osoby z ZD.

Druga kwestia od której też chciałbym zacząć to fakt, że NAJWIĘKSZYM CHYBA PROBLEMEM W ZD JEST ZMIENNOŚĆ EKSPRESJI DANEGO GENU W ZALEZNOŚCI OD JEGO LOKALIZACJI. CBS ma bardzo zróżnicowaną ekspresję, która waha się od poziomu 130% do poziomu 200% w samym mózgu. Jest to z pewnością także wpływ genu DYRK 1 A.

To powoduje, że analiza funkcji genu CBS w procesie metylacji do tej pory była robiona na podstawie modelu TEORETYCZNEGO, gdzie zakładano stałą nadekspresję tego genu na poziomie 150%. Jak to zrozumieć? Skoro 2 geny dają umowną wartość 100% ekspresji, to dodatkowy gen daje dodatkowe 50% ekspresji.

Trzecia kwestia i w tym wymiarze bardzo istotna: NIKT DO TEJ PORY NIE UWZGLĘDNIAŁ POLIMORFIZMÓW GENU CBS OBOK JEGO DODATKOWEGO POTROJENIA!

Ostatnia kwestia to fakt, że gen CBS pełni pewną kompensującą rolę, dla nierównowagi wywołanej nadmiarem innych genów. Ostatnie badania pokazują, że może on łagodzić to co inne geny “psują”poprzez produkcję siarkowodoru, który pełni rolę neuroprotekcyjną dla neuronów.

http://www.zespoldowna.info/czy-gen-cbs-w-zespole-downa-jest-niszczacym-czynnikiem-w-zespole-downa.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-8-jakie-polimorfizmy-maja-rodzice-takie-maja-tez-dzieci.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-7-geny-cbssuox-nosbhmt.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-6-metylacja-czy-acetylacja-w-zespole-downa.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-5-metylacja-czy-acetylacja.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-4-sila-skladnikow-odzywczych.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-3-cykle.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-2-do-czego-ona-jest-nam-potrzebna.html

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-1-wyjasnienia.html

Te wszystkie informacje nie ułatwiają analizy tej części metylacji w ZD. Wróćmy zatem do tego co dr.Jill James i dr.Rima Obeida stworzyły w tym zakresie dla ZD. Tak wyglądają cykle wg. dr.Jill James http://www.zespoldowna.info/konferencja-na-malcie-wystapienie-profesor-jill-james-cz-1.html

Pojawienie się dodatkowego genu CBS wg. dr.Jill James ma istotne skutki dla cyklu w ZD.

Gen CBS “zaciąga” do ścieżki produkcji antyutleniaczy więcej homocysteiny. W efekcie powoduje u dzieci z prostą trisomią i bez polimorfizmów natychmiastowy spadek poziomu homocysteiny poniżej 5,4 umol/l gdy dla dzieci bez ZD są to wartości na poziomie 6,2-6,7!

W efekcie daje to wzrost cystationiny i cysteiny jako produktów pośrednich w procesie metabolizmu homocysteiny do glutationu, czyli organicznego związku mającego silne właściwości antyutleniające.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Glutation

Ten proces w ZD jest jednak na swoim końcowym etapie warunkowany potrojonym genem SOD 1. Jest to zatem inaczej niż opisuje tą część metylacji dr.Amy Yasko.

Nadmierna aktywność SODu powoduje zwiększoną ilość nadtlenku wodoru, która normalnie jest oczyszczana przez glutation. W ZD mamy wyraźną nierównowagę, między liczbą nadtlenku wodoru a glutationami, przy dodatkowej znacznie większej produkcji GSSG, czyli dwusiarczku glutationu. Jest to typowy obraz STRESU TLENOWEGO!

Zatem metylacja w obrębie genu CBS w ZD jest ukierunkowana przede wszystkim na obniżenie szkodliwego stresu tlenowego!

Metylacja zatem musi mieć tutaj charakter poprawiający poziom homocysteiny by zwiększyć poziom glutationu. Do tego celu służy suplementacja choliną/betainą/TMG z jednej strony, a z drugiej kwasem foliowym w postaci stabilnej czyli  5-fTHF, co widać na slajdzie z prezentacji dr.Jill James

Podanie betainy/TMG powoduje zwiększenie efektywności wykorzystania ścieżki skrótu metylacyjnego, który jest pod wpływem genu BHMT. Większa jego aktywność powoduje zwiększenie poziomu metioniny, co pozwala na zwiększenie SAM (S-Adenozylometionina), a obniżenie SAH (S-adenozylohomocysteina) w konsekwencji zwiększenie homocysteiny i glutationu.

Dodanie z kolei kwasu foliowego w postaci kwasu folininowego (5-fTHF) poprawia remetylację homocysteiny do poziomu metioniny dzięki aktywności genu MTR (MS). Gen ten powoduje oddanie grupy metylowej z kwasu foliowego do remetylacji homocysteiny, przy udziale witaminy B 12.

Dzięki takiej suplementacji mamy szansę zmniejszyć stres tlenowy w ZD, poprzez zwiększenie glutationu. Efektywność tej ścieżki potwierdzają różne badania np.: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22930479

W pewnym sensie jest to działanie wzmacniające “naturalną” reakcję obronną organizmu z ZD. Analizując raport prof.Rimy Obeidy zauważyć można, że w ZD ścieżka tzw. skrótu metylacyjnego jest “silniej” wykorzystywana, stąd poziom AKTYWNOŚCI genu BHMT w tym kontekście staje się bardziej istotny.

“W ZD zatem obie ścieżki są zdecydowanie bardziej aktywne. Jednakże aktywność ścieżki BHMT może sugerować, że betainy i cholina przejęły na siebie w ZD rolę “dostawcy” (donora) grup metylowych!, co jest czymś odmiennym w stosunku do osób bez ZD.”http://www.zespoldowna.info/potencjalne-biomarkery-w-zespole-downa-wedlug-profesor-rima-obeid-cz-1.html

Stąd pozostają pytania:

1.Czy należy w ZD wzmacniać ścieżkę metylacji przez wykorzystanie kwasu foliowego tzw.cykl kwasu foliowego?

2.Czy biorąc charakter kompensacyjny skrótu metylacyjnego, nie należy wzmacniać efektywność właśnie tego procesu?

Jeżeli przyjmiemy tezę prof.Obeidy za słuszną, nie podważaną do tej pory przez nikogo, należałoby suplementować osoby z ZD głównie choliną i TMG oraz cynkiem, który wzmocniłbym efektywność działania genu BHMT!

Takie podejście dałoby jednoznaczną poprawę funkcjonowania cyklu w ramach, którego gen CBS odgrywa tak istotną rolę.

Ja jestem za takim podejściem, gdyż sugestie dr.Jill James nie uwzględniają dwóch czynników ryzyka:

-methyl folate trap “pułapka kwasu foliowego”

-polimorfizmów genów MTHFR, MTRR, RFA,

Te ostatnie są obecne w niemalże każdym przypadku, u dzieci z ZD urodzonych przez rodziców poniżej 34-32 lata. Powoduje to dużą pewność, że suplementacja kwasem foliowy nie musi być tak skuteczna…o czym jeszcze napiszę.

Jak to się ma do opinii dr.Amy Yasko, która wskazuje, że nadmierna aktywność genu CBS powoduje zatrucie organizmu amoniakiem, gdy ten ulega polimorfizmowi, co oznacza zdecydowane przyspieszenie jego pracy. Chcąc to jednoznacznie ocenić należy popatrzeć na poziom tauryny.

Patrząc na Plannera dr.Lyncha tauryna jest metabolitem na ścieżce między genem CBS a SUOX.

Analizując dwa raporty:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17401539

http://www.clinchem.org/content/47/8/1500.full

możemy wyciągnąć wniosek, że poziom tauryny jest zależny od wieku osoby z ZD. Czytając Marka Londona

http://web.mit.edu/london/www/cbs.html

możemy dodatkowo zauważyć, że jest ona związana (jej poziom) z tak wieloma czynnikami, iż w istocie trudno mówić o mierzalnym biomarkerze nadmiernej aktywności genu CBS w kontekście tauryny.

Jaki z tego wniosek?

Jeżeli mamy do czynienia z ZD i polimorfizmem genu CBS, wydaje się to być nie uzasadnione oczekiwać istotnego, powszechnego, “zatrucia” organizmu amoniakiem. Proces neutralizacji tej substancji powinien być zawsze uwzględniony, gdyż występuje jednostkowo, pod wpływem wielu czynników, ale nie może być to operacja “zapisana” do protokołu medycznego dla wszystkich.

Dzięki Eli, zwracam uwagę na jeszcze jeden z możliwych przypadków. Przyjmijmy, że poziom amoniaku jest za wysoki, zgodnie z sugestią dr. Amy Yasko, tytułem działania polimorfizmu CBS i jego triplikacji. Do jej skompensowania konieczne jest BH4. Jest ona także kluczowa dla neuroprzekaźnictwa oraz do ograniczania produkcji wolnych rodników w wyniku konwersji argininy.

Jeżeli zatem dziecko z ZD, nie rozwija się typowo dla ZD, ma cechy autystyczne, ważne byłoby sprawdzenie jednak ścieżki neutralizacji amoniaku za pomocą chociażby ornityny, juki by ochronić w maksymalny sposób BH4 dla neuroprzekaźnictwa. Tutaj bez badań biochemicznych niestety nie da się określić procedur suplementacyjnych.

Zupełnie inaczej wygląda sprawa polimorfizmu genu BHMT i nie dlatego, że zwiększa on poziom amoniaku, jak to opisuje dr.Amy Yasko. Źle działający gen BHMT, tytułem polimorfizmu, to wadliwie działający skrót metylacyjny!!! A jak to powyżej opisałem, jest to strategicznie istotny proces dla ZD.

Geny SUOX, NOS w ZD nigdy nie były opisywane, ani badane. Jeżeli wyjdziemy z przekonania, że nie ma w ZD nadmiernych ilości amoniaku, ani siarczków to polimorfizmy tych genów dla nas nie są istotne. Analizując powyższe raporty dotyczące siarki w ZD, badania te nie wykazują istotnych zmian w stosunku do zdrowej populacji, zatem nie zostaje nam nic innego jak dostosować się do tych procedur, które opisuje dr.Amy Yasko z tym zastrzeżeniem, że musimy obserwować dziecko, badać je by potwierdzić te tezy o których pisze dr.Amy Yasko.

http://www.zespoldowna.info/analizujemy-metylacje-cz-7-geny-cbssuox-nosbhmt.html

Na koniec zostaje temat BH4 i genu CBS. Jeżeli jednak dziecko ma większy poziom amoniaku, jest zatrute, to mamy problem z BH4. Jest to ścieżka kluczowa dla neuroprzekaźnictwa. Nadmiar amoniaku by został zneutralizowany, wykorzystuje BH4 do tego celu. Pogarsza się wtedy koncentracja, sprawność intelektualna dziecka.

Można poczytać po polsku o tym temacie tutaj:

http://biotka.mol.uj.edu.pl/zbm/handouts/2013/AJ/wyklad_08.pdf