Choroba Alzheimera – dwa oblicza mikrogleju

Zahamowanie napływu komórek mikrogleju w okolice neuronów zmienionych przez chorobę Alzheimer’a zapobiega umieraniu komórek nerwowych – przekonują naukowcy z Niemiec na łamach pisma "Nature Neuroscience".

Wyniki ich badań, przeprowadzonych na myszach, stanowią ważne odkrycie na drodze do opracowania strategii leczenia alzheimera.
Postępujące obumieranie neuronów w związku z nagromadzeniem szkodliwego białka amyloidu beta jest jedną z głównych cech choroby Alzheimer’a. Dotychczas dokładna rola komórek układu odpornościowego w mózgu w przebiegu tego schorzenia nie była znana. Przedstawicielami systemu immunologicznego w obszrze mózgu są komórki tzw. mikrogleju.

Wiadomo, że u chorych na alzheimera mikroglej może zapobiegać gromadzeniu złogów amyloidu beta. Jednak z drugiej strony, np. u chorych na parkinsonizm i stwardnienie zanikowe boczne, mikroglej działa toksycznie w stosunku do neuronów. Celem grupy Jochena Hermsa z Ludwig Maximilians University w Monachium było zbadanie potencjalnego neurotoksycznego działania mikrogleju w chorobie Alzhemier’a.
Naukowcy wykorzystali technikę obrazowania żywych neuronów i komórek mikrogleju w mózgu myszy chorych na zwierzęcy odpowiednik alzheimera. Dzięki śledzeniu losów pojedynczych komórek przez 4 tygodnie badacze odkryli, że mikroglej napływa w okolice neuronów zanim komórka wejdzie na drogę śmierci, natomiast nigdy po obumarciu neuronów.
W dalszych badaniach autorzy pracy wykazali, że u myszy chorych na alzheimera i pozbawionych genu receptora kluczowego dla interakcji pomiędzy mikroglejem i neuronami, dochodzi do zahamowania śmierci komórek nerwowych.
Jak podkreślają naukowcy, ich praca dowodzi, że mikroglej w przebiegu alzheimera prezentuje dwa oblicza – może działać korzystnie niwelując złogi amyloidu, ale również nasilać obumieranie neuronów. To zaś, które oblicze zaprezentuje zależy od sytuacji w mózgu i przebiegu konkretnego przypadku choroby.

źrodło: PAP