Czy chodzenie jest kluczowe dla rozwoju kognitywnego dziecka z zespołem Downa?

Wielokrotnie sprzeczałem się, że nie musi tak być, wskazując na wzorce jakie wynikają z doświadczeń rumuńskich i niemieckich…a ponieważ nikt tego nie chciał badać, to mogłem się sprzeczać. Dziś już będzie trudno, gdyż japońscy badacze poświęcili trochę czasu temu zagadnieniu.

https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0387760418305643

W raporcie tym:”…zbadano związek między rozwojem motorycznym a rozwojem poznawczym / językiem u dzieci z zespołem Downa (ZD). Sprawdziliśmy również hipotezę, że nabycie umiejętności chodzenia ułatwia późniejszy rozwój poznawczy / językowy.”

W badaniu wzięło udział 156 dzieci z ZD poniżej 48 miesiąca i niestety wyszło jednoznacznie w tym raporcie, że:

“Rozwój motoryczny korelował zarówno z rozwojem poznawczym, jak i językowym u małych dzieci z ZD. Wyniki sugerują również, że chodzenie może ułatwić późniejszy rozwój poznawczy / językowy u dzieci z ZD.”

Przyjmuję zatem wyrok w pełnej akceptacji i nie wracam już do tego. Ze swojej strony, podkreślam że chodzenie po górach Jaśka rozwija jego komunikację, umiejętności w stopniu bardzo istotnym…więc to jakby się zgadzało.