“Czy sun-l-theanina może być podawana z fluoksetyną?” czyli jak poradzić sobie z agresją, depresją i pobudzeniem u osób z ZD i autyzmem cz.1
marzec 2, 2015 by Jarek
Kategoria: Wiedza o Zespole Downa
W wieku 4-26 lat u wielu dzieci z różnymi dysfunkcjami, kluczowym problemem hamującym ich rozwój jest agresja, samookaleczanie się, natręctwa, nadmierna pobudliwość.
Tak jak patrzę także z mojej perspektywy, jest to najtrudniejszy problem dla nas rodziców, dla mnie też, gdyż musimy odnosić do bardzo zindywidualizowanych doświadczeń, bardzo specyficznych powodów. Najgorsze jest to, że tym nikt profesjonalnie nie zajmuje się tym, jako problemem, u osób z dysfunkcjami. Lekarze, psychologowie najczęściej odnoszą te problemy do osób zdrowych, natomiast dodatkowe sprzężenia, które mogą determinować rozwój takich sytuacji, nie są im znane, więc jesteśmy niczym saper na polu minowym. Uda się, albo się nie uda.
Zatem zaczynam po swojemu ten temat. Moja wiedza to efekt wielu doświadczeń osobistych, wspieranych informacjami, doświadczeniem nauczycieli i lekarzy zajmujący się autystami w moim mieście. Dziękuje im za to wsparcie, bardzo.
ZESPÓŁ DOWNA, AUTYZM, AGRESJA, NADPOBUDLIWOŚĆ, NATRĘCTWA
Pierwsze pytanie jakie w tym temacie sobie zadaję to jak te wszystkie niepożądane zachowania wyłączyć. Leki objawowe, przysłonią ale nie pomogą, suplementy podobnie jak leki. Od czego zacząć? DIAGNOZA to podstawa. Co mamy poszukiwać? Oto moja propozycja:
1.DIAGNOZA: CO POWODUJE PROBLEMY W TRAKCIE DNIA? CO JEST PRZYCZYNĄ ZABURZENIA STABILNOŚCI ZACHOWANIA?
Nie jest to łatwe, gdyż nam wydaje się, że jest to zazwyczaj bez powodu, ale skupmy się i znajdźmy ten wspólny mechanizm, który towarzyszy takiemu zachowaniu. Co jest zapłonem dla tej reakcji?
2.DIAGNOZA: CO Z PERSPEKTYWY BIOCHEMICZNEJ STOI ZA TAKĄ ZMIENNOŚCIĄ I NIESTABILNOŚCIĄ? NEUROPRZEKAŹNIKI, BRAKI MAGNEZU, BRAKI WITAMIN Z GRUPY B…
Zazwyczaj jest to równoległa procedura, do diagnozy opisującej funkcjonowanie dziecka. Ten początek złych wzorców zachowań ma zawsze swój początek w genetyce, w nierównowagach biochemicznych. I to jest fakt. Więc szukamy genów, braków i nadmiarów w biochemii.
3.DIAGNOZA: DEPRESJA, NIEPOKÓJ I OBAWY.
Dla mnie był to temat niezrozumiały długo. Depresja jako stan fizjologiczny…tak to jest czytelne, ale dopóki Kamil już niemalże dorosły “rozłożył” się emocjonalnie po wyjeździe najstarszego brata, nie rozumiałem jak WIELKIE są jego uczucia i jak WIELKA, TYPOWA, DEPRESJA może powalić go po prostu na “kolana”. Dziś wszystko zaczyna się od analizy poziomu depresji, niepewności i obaw, które mogą być przyczyną takich zachowań.
4.DIAGNOZA: ”…MÓWIĘ, A NIKT MNIE NIE ROZUMIE. SŁUCHAM, ALE NIE ROZUMIEM TEGO CO MI MÓWIĄ. CHCĘ POWIEDZIEĆ, ALE JAK…”-powiedział autysta, mój autysta.
Komunikacja i jej rozwój jest kluczowy dla funkcjonowania człowieka. Jej brak, ograniczenia powodują odrzucenie i niezrozumienie. Człowiek, który ma problemy z komunikacją, to wciąż człowiek który chce się komunikować…i szuka możliwości. Sprzeciw jest najłatwiejszy do zaprezentowania, nieprawdaż?
To diagnozujemy.