Czy suplementacja przez rodziców w Polsce jest zjawiskiem niepokojącym?

Czy suplementacją może być zjawiskiem niepokojącym.

Zadam pierwsze pytanie: czy nie jest to niepokojące, że rodzice są sami a lekarze i naukowcy zostawili nas z tym sami?

Zadam drugie pytanie: jeżeli nie ma lekarza, który by chciał pomóc bo nie chce tracić czasu, bo nic nie wie w tym temacie, to czy to jest złe, że rodzic robi coś na własną rękę i że coś wie?

Zadam ostatnie pytanie: czy rodzic ma być karany za bezczynność lekarzy, naukowców, w kontekście podejmowania przez niego działań wspierających dziecko, które mają zastosowanie w innych krajach i jest to potwierdzone naukowo, że jest to skuteczne?

Sami sobie musicie odpowiedzieć na te pytania, bo ja znam odpowiedzi patrząc na nasze realia.

Zawsze będę uważał, że najgorszy eksperyment rodzica jest lepszy niż najlepszy eksperyment lekarza/terapeuty.