Czym może być włączenie…z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa.

Wciąż szukam “wykładni” czym jest włączenie tak eksponowane w tegorocznych obchodach. Wy też ciągle wysyłacie mi różne perspektywy tego słowa. Dzisiaj znalazłem ciekawy artykuł na ten temat i dzielę się z Wami jego punktem widzenia.

https://www.learningdisabilitytoday.co.uk/world-down-syndrome-day-what-does-inclusion-mean-to-you

Fajnie, że zaczynamy czym jest WŁĄCZENIE W OGÓLNOŚCI. Mamy zatem definicję: “W ogólnych zasadach Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (UN CRPD) ONZ wzywa do: „pełnego i skutecznego uczestnictwa i integracji w społeczeństwie”. Zatem włączenie to zaakceptowanie takich samych praw społecznych na wszystkich poziomach życia społecznego. Włączenie zatem to “wpuszczenie” osób niepełnosprawnych do życia nas wszystkich. To był rok 2011, gdy DSi głośno o tym powiedziało:

https://www.zespoldowna.info/wpuscisz-nas.html

1. “Wpuścić” to jedno, drugie to dać dostęp do tego co mają wszyscy, do tego co tworzy jakościową wartość człowieka. Nie ma tutaj niespodzianki. Na pierwszym miejscu EDUKACJA. To był rok 2012.

https://www.zespoldowna.info/to-byl-rok-2012.html

Wciąż model edukacji osób z ZD w Polsce to model segregowania i odrzucania z tych przykładów jakie ja znam. Dobrym wyjątkiem jest Szkoła Numer 9 we Wrocławiu, gdzie Dyrektor, Nauczyciele stworzyli model który należałoby powielać, choć jest trudny dla wszystkich. Dziękuję za to, że udowadniają, że się da i to od nas ludzi zależy najwięcej.

2.Rok 2013 DSi mówi o pracy.”Chcę pracować” skupiło się na pokazaniu braku dostępności do pracy dla osób z ZD. Od tego czasu “jaskółki” pojawiły się też w Polsce…po 10 latach. Jednak “jaskółka” nie czyni wiosny i trzeba wciąż mówić o dostępie osób z ZD do pracy. O tym w artykule też mowa.

https://www.zespoldowna.info/chce-pracowac.html

3.Znów zdrowie. Zdrowie stanowi o jakości życia osoby z ZD. Wszyscy to wiemy, wszyscy to powtarzamy, że ten 1%”lepszego zdrowia” może zmienić wszystko. W 2014 roku DSi o tym mówiło, wciąż o tym wszyscy powinniśmy mówić, że skoro mamy zaburzone procesy metaboliczne to je się leczy. Dzisiaj z jednej strony nasi najbliżsi są “chorzy” bo mają wadę genetyczną, a potem nie mają dostępu do opieki zdrowotnej  bo przecież nie są “chorzy” choć mają wadę genetyczną. Czy to jest normalne?

https://www.zespoldowna.info/248-swiatowy-dzien-zespolu-downa-2014-zaczelismy.html

4.Komunikacja powinna być … furtką do RZECZYWISTOŚCI…

Co to oznacza?

“Komunikacja, którą się posługujemy rozmawiając o osobach z zespołem Downa, jest niezwykle ważnym narzędziem, które może pomóc w kształtowaniu percepcji. Jedna z kampanii, “Język tworzy rzeczywistość”, prezentuje , jak ważne są nasze wybory słowne, jeśli chodzi o mówienie o osobach z zespołem Downa. Na przykład okazywanie szacunku poprzez używanie komunikacji podkreślającej w pierwszej kolejności podmiotowość osoby czyli “dziecko z zespołem Downa”… i skupianie się na osobie jako jednostce, a nie odrębnej grupie.” Kampania podkreśla również, jak ważne jest odnoszenie się do zespołu Downa jako do zespołu lub schorzenia, a nie do choroby czy wady genetycznej, poprzez powiedzenie na przykład, że ktoś „ma” zespół Downa, a nie „cierpi” na niego.”

https://www.languagecreatesreality.com/

Zaskoczenie? Dla mnie nie. Choć ten element podejścia wynika z typologii języka angielskiego, to u nas możemy odwołać się do tego o czym stale piszę: MÓJ SYN MA ZESPÓŁ DOWNA,

…a nie jest downem. W języku polskim ten aspekt jest najczęściej używany, poprzez akceptację pogardzania problemem naszych dzieci, także przez nas rodziców, poprzez to jedno słowo: DOWN…

Zgadzam się zatem: to jak piszemy, tak jak mówimy i na co w tej komunikacji pozwalamy kształtuje sytuację osób z ZD w naszym świecie. Zespół Downa się ma, a nie cierpi się na niego, to warto też pamiętać.

…i chyba wciąż włączenie brzmi tak samo dla wszystkich: edukacja, zdrowie, praca i akceptacja społeczna…wciąż się pojawia.