“Dekalog” rodzica dziecka z zespołem Downa.

Długo się nosiłem ze spisaniem tych reguł dla rodzica dziecka z ZD. Nie chcę byście go odbierali w inny sposób, tylko jako moją radę dla Was. Nie ma w tym niczego innego, nie ma oceniania, złośliwości, tylko RADA.

Nie będę odrzucał i wzgardzał moim dzieckiem, gdyż jeżeli ja to robię, robić będą tak wszyscy.

Nie będę nazywał go DOWNEM, bo jest zbyt wartościowy, by był poniżany od samego początku i to przeze mnie. Jeżeli ja tak zrobię, to pozwolę innym by robili to samo, tak samo.

Zawsze będę wierzył w to, że może żyć lepszym życiem.

Będę wspierał moje dziecko by osiągnęło każdy 1% lepszego życia, ze wszystkich moich sił, bez względu na to, co inni mówią.

Moje dziecko z zespołem Downa, jest tak samo warte życia, oddania, poświęcenia, inwestowania, jak to bez tego zespołu Downa.

Jego pasja może się stać moją pasją. Nasze wspólne życie, naszym lepszym życiem.

Dziecko z zespołem Downa, będzie kiedyś dorosłym człowiekiem z zespołem Downa. Nie jest istotne jak piękne jest na zdjęciu, gdy jest małe, uśmiechnięte, ale czy moi najbliżsi dadzą mu wsparcie w jego dorosłym życiu. Nie jest istotne jak się dzisiaj bawi, ale czy jutro  społeczeństwo zgodzi się na to, by mogło się uczyć, pracować, mieć swoje prawa i by żyć w jego ramach.

Osoba z zespołem Downa ma prawo do leczenia. Zespół Downa to zbiór chorób, problemów metabolicznych, które można leczyć, korygować, wspierać. Nie warto wierzyć tym, którzy mówią, że to się nie da, gdyż tak było wczoraj. Dzisiaj możemy pomagać naszym najbliższym z zespołem Downa o ile my tego będziemy chcieli.

Żyję bo mam i chcę realizować moje marzenia. Dajmy naszym najbliższym z zespołem Downa szansę by po te marzenia sięgnąć.