DHFR czy DHPR jest istotny przy regeneracji BH4…czyli o sprawnym neuroprzekaźnictwie.
kwiecień 27, 2018 by Jarek
Kategoria: MTHFR i inne polimorfizmy
Kluczowym dla powstania neuroprzekaźników jest występowania czynnika, kofaktora o nazwie BH4 (tetrahydrobiopteryna). Jeżeli mamy potrojony gen CBS, a w dodatku w polimorfizmie CBS C699T istnieje istotne zagrożenie, że będzie go za mało, by wytworzyć odpowiednią ilość neuroprzekaźników, gdyż zaangażowanie czynnika BH4 w eliminację amoniaku powstałego dzięki sytuacji powyższej, powoduje jego braki jako kofaktora. Co zatem zrobić, by było dobrze?
Zacznijmy od lektury tych wpisów:
http://www.zespoldowna.info/bh4-polimorfizm-cgh1.html
http://www.zespoldowna.info/jak-wplywa-bh4-na-neuroprzekazniki.html
http://www.altmedrev.com/publications/13/3/216.pdf
http://www.zespoldowna.info/nie-mthfr-jest-problemem-a-folr2-dhfr-czy-mtr.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28630292/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Niedob%C3%B3r_tetrahydrobiopteryny
http://m.jbc.org/content/286/2/1445.full
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14726806/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11592814/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12003346/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22729819/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21937252/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10753257/
I ten ostatni diagram będzie dla nas najbardziej pomocny. Jak widać mamy dwa punkty krytyczne jeżeli chodzi o regenerację BH4 za pomocą kwasu foliowego. Pierwszy oznaczony jest jako numer 2 i wykorzystuje do tego gen DHPR, kolejny to numer 4 korzystający z genu DHFR. Teraz pytanie: która ścieżka jest najważniejsza?
Braki w funkcjonowaniu genu DHPR potrafią prowadzić do fenyloketonurii, potrafią ograniczać w sposób istotny produkcję dopaminy. Braki w funkcjonowaniu genu DHFR nie jest tak często wiązany z takimi problemami, ale jeżeli BH4 działa gorzej, to niestety za ten fakt odpowiada głównie DHFR. Zatem co jest najważniejsze?
“7,8-dihydrobiopterin” czyli BH2 jest regenerowana do poziomu tetrahydobiopteryny czyli BH4 przez enzym DHFR i jest to proces numer 4. Wykorzystuje do tego NADPH i kwas foliowy w postaci THF. Jest to kluczowy proces.
Inną ścieżką regeneracji to regeneracja “quinoid-dihydrobiopterin q-BH2” za pomocą DHPR wykorzystującą NADH i kwas foliowy, jednak jest to ścieżka “uzupełniająca” regenerację na ścieżce “głównej “ wspieranej przez gen DHFR. DHPR ma jedną właściwość: pozwala na dłuższe utrzymanie kwasu foliowego w postaci THF czyli tetrahydrofolatu.
Zatem obie ścieżki regenerują BH4, choć w innych procesach, z innymi molekułami. Jednakże poprzez to, że DHFR reguluje proporcje BH4 do BH2, to pozwala na utrzymanie odpowiedniej syntezy śródbłonkowej, tlenku azotu, która zapobiega uszkodzeniom za jakimi stoją wolne rodniki. Z tej perspektywy DHFR będzie stanowił bardziej istotny mechanizm, niż DHPR.
I teraz kolejna istotna informacja. Kwas foliowy jaki jest dostarczany via FOLR2 jest w istocie inhibitorem, czyli substancją blokującą działanie DHFR, podobnie jak EGCG i herbata zielona. W przypadku polimorfizmów receptora kwasu foliowego FOLR2, DHFR i MTHFR NIE POWINNO SIĘ STOSOWAĆ SYNTETYCZNEJ FORMY KWASU FOLIOWEGO, A JEDYNIE NATURALNE LUB METYLOWANE FORMY KWASU FOLIOWEGO.
Co to oznacza?
Podanie naturalnej formy oznacza ominięcie receptora FOLR2, gdyż jest w to zaangażowany receptor FOLR1 i jest bezpośrednio wykorzystywany do regeneracji BH2. Jest to postać ogólnie nazwana folianem. Gdy podajemy metylową wersję, zwiększamy objętość kwasu foliowego w całym organizmie i musi on w pierwszej kolejności przejść przez ścieżkę MTHFR C677T/MTR/MTHFR A1298C by móc być wykorzystany w regeneracji BH2. Jest to długa droga, ale dzięki “obfitości” tego kwasu mamy możliwość działania/regeneracji.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23707606/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19234759/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26817292/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3035706/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21402147/
Są tez inne substancje, które wspomagają funkcjonowanie obu genów i regenerację 2BH do BH4. Jest to przede wszystkim witamina C! Z tej perspektywy osoby z ZD, jak i te, które mają wspomniane polimorfizmy powinny przez cały rok wykorzystywać witaminę C.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11243424
