Dlaczego autyzm u dzieci może spowodować trauma po utracie najbliższych ?

Od 20 lat słyszę historie podobne do tych : “Moje dziecko jest autystyczne po śmierci babci”, “moje dziecko ciężko przeżyło wyjazd siostry do Anglii i nie “podniosło” się już”.

Zacznijmy od jednego: autyzm jest to zbiór cech, które prezentuje osoba dotknięta chorobą. Od zawsze była kojarzona ze schizofrenią. Dla mnie autyzm w wielu przypadkach to nowoczesna forma “schizofrenii”, która łączy predyspozycję genetyczną, mikrobiotę z warunkami środowiskowymi, w tym emocjami.

http://www.zespoldowna.info/autyzm-jest-zwiazany-z-wieloma-chorobami.html

http://www.zespoldowna.info/autyzm-nie-jest-choroba.html

Jak to rozkłada się na czynniki pierwsze dzięki temu wpisowi:

https://www.psychologytoday.com/blog/the-last-best-cure/201508/7-ways-childhood-adversity-can-change-your-brain

1.EMOCJE

Od 1995 roku obserwuje się dzieci, które żyją w trudnych pod względem psychologicznym warunkach. Ciągła trauma podczas wczesnych lat dziecka, powoduje narastającą depresję. Obserwacje przy tej okazji poczynione pokazują, że w przypadkach przejścia przez określone grupy traumy w dorosłości ludzie tacy częściej chorowali na raka, depresję i żyli krócej nawet o 20 lat.

2.CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

Wspomniane wyżej badania z lat 90tych wskazują już na istotną rolę czynników środowiskowych na kształtowanie się problemów w funkcjonowaniu dziecka/dorosłego, który dodatkowo przeszedł traumę w okresie dziecięcym. Oczywiście pojawia się tutaj kwestia metylacji i właściwego funkcjonowania neuroprzekaźników i mikrobioty.

3.MÓZG

Mechanizm znany z ZD. Gdy mamy do czynienia z ustawiczną depresją, ja nazywam to też często depresją fizjologiczną w mózgu, to mózg broni się skurczając się. Osoby, które funkcjonują w takim stresie przez to mają mniejszy i bardziej “zaburzony” komunikacyjne mózg podatny na różne czynniki.

4.PRZYCINANIE SYNAPTYCZNE

Dzieci są mniej inteligentne, gdyż mają zbyt dużą ilość połączeń synaptycznych. To zaburza ich proces myślenia, funkcjonowania. W momencie, gdy dojrzewają eliminowane są wadliwie działające neurony, które nie potrafią tworzyć dobrych i stałych połączeń i zakłócają komunikację między neuronami. W ZD proces ten nie przebiega prawidłowo. U dzieci żyjących w traumie, może on przyjąć formę adaptacji i “wyboru” do pozostawienia tych neuronów, które odpowiadają za nastrój. Tworzy się zatem predyspozycja do bycia bardziej wrażliwym i jest to typologia schizofrenii, a co zat ym idzie autyzmu.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3297065/

https://www.sciencedaily.com/releases/2016/05/160502161118.htm

5.DŁUGOŚĆ TELOMERU

Cierpienie, trauma powoduje, że dzieci stają się “starsze” poprzez erozję długości telomeru. To oznacza, że nagle stajemy się bardziej wrażliwi na różnego rodzaju choroby.

Jak widać życie w sytuacjach stresogennych w różnych obszarach wywołują różne skutki. Dodajmy do tego zmianę mikrobioty.

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352289515300370

Czytając powyższy artykuł dowiadujemy się, że stres jest podstawowym regulatorem funkcjonowania mikrobioty i jej dysbiozy. To przekłada się na neuroprzekaźniki i metylację. Dodajmy do tego geny jak COMT V158M i MTHFR C 677T.

Jak czytamy w artykule poniżej polimorfizmy powyższych genów stanowią czynnik ryzyka schizofrenii u osób, które przeżyły traumę w dzieciństwie.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/28556887/

I tutaj możecie się nie zgodzić z tym porównaniem patologii schizofrenii do autyzmu, ale popatrzmy na ten artykuł:

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/dmcn.13161/abstract

Mówi on wyraźnie, że autyści są to osoby, które odznaczają się większym poziomem traumy, jaki doświadczali będąc dziećmi, niż osoby z grupy porównawczej. Zatem biorąc tak silne podobieństwo między schizofrenią a autyzmem możemy być może pokusić się o wspólne wnioski, które mogą tłumaczyć pojawianie się autyzmu u bardzo specyficznej grupy dzieci:

1.Trauma, depresja wczesnodziecięca tytułem różnych czynników środowiskowych wpływa na funkcjonowanie dziecka.

2.Dokonuje zmiany jego funkcjonowania w zakresie zachowania.

3.Modyfikuje jego mikrobiotę.

4.Wykorzystuje jego predyspozycję genetyczną.

W efekcie neuroinflamacja prowadzi do głębokiej dysfunkcji mózgu. W praktyce są to dzieci w wieku ok.3-5 lat, które dramatycznie gubią swoje umiejętności i relacje społeczne.