ELIOS się skończył, a POLSKA gra dalej..
Komentarze
1 Komentarz do “ELIOS się skończył, a POLSKA gra dalej..”-
Filmoteka
- Piotruś Pan w produkcji Disneya a w nim Noah Matthews Matofsky
- Komedia. Ralph i Katie
- Pokoloruj mój świat miłością
- Amatorzy
- Nasze Góry na festiwalu filmów o górach.
- Ahaan
- S.A.M film o uczuciach.
- Byłem na “Sokole z masłem orzechowym!”
- The Peanut Butter Falcon czyli zostać zapaśnikiem.
- Dafne.
- To jest reklama o trwaniu ograniczeń…o życiu bez limitów.
- Mundial, to moment który warto wykorzystać.
- Widoki.
- Norm, cała historia życia osoby z zespołem Downa.
- Randka z dziewczyną z zespołem Downa.
- Kocham moją pracę.
- Identyczne…
- “Ozark” film z Georgem.
- To jest drugi film, który zwrócił uwagę całego świata podczas tego weekendu!
- Dostaję ten filmik z całego Świata…naprawdę!
Pytania
Najnowsze komentarze
- Podaję EGCG już 10 lat, czyli o epoce poza EGCG. (5)
- Ksenia24: Jestem mamą prawie półrocznego Adasia z ZD. Wkrótce rozpoczynamy RD. Szukam kogoś kompetentnego, kto...
- Samotność dorosłych z zespołem Downa (1)
- Łańcuszek: To jest duży problem nad którym trzeba mocno popracować.
- Leucettinib-21 lek na zespół Downa (1)
- Point: Trzymamy kciuki aby się udało
- Cordyceps kolejny wszechstronny suplement. (1)
- Can: Gdzie kupić? Najlepiej na iherbie. I znów najlepszy produkt to czysty produkt z prostym składem z dużą dawką...
- Polydatin, nowy suplement. (2)
- Mapa szczytów do Korony Gór Polski, Diademu i Włóczykija (1)
- Michal: Klasa ! Gratulacje !
- Zespół Downa się leczy. Wnioski z nowych zaleceń dla dzieci i dorosłych z zespołem Downa cz.3 (2)
- Can: Tutaj jest link do artykułu https://publications.aap.org/p ediatrics/article/149/5/e20...
- Podaję EGCG już 10 lat, czyli o epoce poza EGCG. (5)
To było piękne widowisko.
Ceremonia zamknięcia też była super.
Dopracowana, kolorowa, porywająca.
Ale najbardziej – te uśmiechy, poklepywanie po plecach (którego normalnie nie toleruję :lol: ) szczere gesty, tak zaskakujące zimną rybę, jaką z natury jestem. Stoi za mną sznurek zawodniczek, oczekujących na dekorację i nagle czuję obejmujące mnie ramiona. To dorosła kobieta z zD nagle się do mnie przytuliła. Albo płacząca, bo nie dostałą miejsca medalowego, albo z kolei z radości wpadająca mi w ramiona. I co dziwne, nie powoduje to odruchu obronnego, bo nie jestem wylewnym typem, tylko wzorcem introwertyka. Ech, to były dni!