Im mniej histaminy w jedzeniu, a jest wszędzie, tym lepiej Tomku.
Tomek podrzucił mi cytat, inaczej opisujący szkodliwość histaminy, niż ja to zrobiłem. Napisałem o 100 mg/1 kg wagi żywności, jako limit akceptowalnego poziomu histaminy, jaką możemy spożyć a Tomek wskazuje, że to może być za dużo. Not o wyjaśniam.
W tym cytacie jaki podesłałeś jest opis tego podejścia. Poziomy amin biogennych, w tym histaminy, są bardzo trudne do ustalenia, gdyż mają charakter indywidualny dla każdego człowieka, to jedno. Drugie to że ja pisałem o samej histaminie, a nie o pozostałych aminach jak: tyramina, histamina, tryptamina, beta-fenyloetyloamina, putrescyna, kadaweryna, spermidyna i spermina, ale i dopamina, noradrenalina, serotonina. Podawanie histaminy bez dodatkowych amin w ilości 100 mg na 1 kg żywności, nie stanowi populacyjnie takiego problemu, jak podawanie sumaryczne tych amin.
https://www.ptfarm.pl/pub/File/bromatologia_2011/4/br%204-2011%20s.%201087-1096.pdf
Patrząc na ten artykuł skąd pochodzi Twój cytat, mamy trochę inne podejście w tym kontekście w innym miejscu tego artykułu:
“Aminy odpowiedzialne za zatrucia to histamina, putrescyna i tyramina, przy czym
najczęstsze zatrucia odnotowuje się po spożyciu żywności zawierającej wysokie
ilości histaminy (3). Okazało się, że właśnie histamina jest najbardziej toksyczną
aminą wykrytą w żywności. Ostateczny efekt jej toksycznego oddziaływania na or-
ganizm zależy od wielu czynników, takich jak: dawka histaminy, obecności innych
amin, aktywności aminooksydaz, a także od indywidualnej fizjologii jelit każdego
człowieka (20)…Dawki histaminy wywołujące reakcje alergiczne są różne i zależą od in-
dywidualnych predyspozycji. Pobranie z pożywieniem dawki 5–10 mg histaminy
może wywołać reakcję u ludzi wrażliwych. Mimo to dawka 10 mg uważana jest
za dopuszczalny limit. Za dawkę średnio toksyczną uważa się 100 mg, a 1000 mg
jest to dawka bardzo toksyczna.”
Wniosek zatem jest prosty: jak najmniej histaminy w diecie a będziemy zdrowi. Jeżeli z tym jest problem to wzmacniajmy DAO, a potem uzupełniajmy jego działanie, tak jak to opisywałem w poprzednich wpisach.