Inhibitory CBS cz.1
październik 31, 2019 by Jarek
Kategoria: Suplementy, leki i ich kontrola
Do tej pory jak rozmawialiśmy o inhibitorach, to wskazywaliśmy na gen DYRK1A. Kluczowym inhibitorem z tej perspektywy patrząc dla nas jest EGCG, które ma tez swoje minusy, tak jak podkręcanie aktywności genu SOD1A. Cała ta wiedza, mechanizmy były w translacji dzięki pracom nad leczeniem raka. Pomimo wielu prób inhibitory w postaci leków dla DYRK1A nie znalazły się jeszcze w protokołach leczniczych. Jakie są podobieństwa do dzisiejszego problemu z genem CBS? 100%!
http://www.zespoldowna.info/siarkowodor-jego-nadmiar-i-naturalny-inhibitor-apigenin.html
“…nadmierna ilość cysteiny wynikająca z potrojenia CBS i PDXK, nie przekłada się na większa produkcję glutationu, ale na większą dysfunkcyjność mitochondriów i produkcję energii ATP, gdyż zakłóca to cykle produkujące energię ATP w szczególności w kompleksie IV. To także przekłada się nie tylko na samą efektywność produkcji ATP, ale na sprawność kognitywną, gdyż kluczowe w tym procesie enzymy są po prostu ATP –zależne (energio-zależne).
Zatem nadmiar siarkowodoru z tej perspektywy jest niszczący i negatywny, ale można ten proces odwracać to pokazały liczne badania.”
To jest konstytucja problemu z genem CBS, czyli jego potrojenie powoduje nadmiar siarkowodoru, który jest niszczący dla komórki, organizmu. Zatem jego inhibicja, hamowanie jest krytyczne, podobnie jak w przypadku DYRK1A!
Czy mamy inhibitory do wdrożenia?
Zacznijmy od tych lekowych.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6158189/
Zespół Downa w tym kontekście występuje obok: raka okrężnicy,raka jajnika, glejaka,raka piersi i płuc. Zatem kluczowe inhibitory są lekami celowanymi do terapii w tych problemach.
“Powszechnie stosowanymi inhibitorami CBS są hydroksyloamina (HA) i kwas aminooksyoctowy (AOAA) . Te inhibitory są nieselektywnymi inhibitorami CBS o niskim powinowactwie, ponieważ hamują także inne enzymy zależne od witaminy B6. Ostatnio podjęto wiele wysiłków, aby zidentyfikować nowe inhibitory CBS, jednak do tej pory zgłoszono niewiele potwierdzonych bioaktywnych i selektywnych inhibitorów CBS w komórkach. Zastosowanie inhibitorów CBS w celu zbadania podstawowej funkcji i mechanizmu CBS lub szlaku transsiarkowego oraz w celu zapewnienia nowego leczenia terapeutycznego chorób pokrewnych jest zatem na etapie niemowlęcym.”
Z mojej perspektywy inhibitory te mogą być mechanizmem trudnym, toksycznym dla całego organizmu. Najpopularniejszy z nich jest AOAA, najsilniej obniżający poziom siarkowodoru w wielu terapiach rakowych, jednakże w układzie terapeutycznym blokuje także funkcjonowanie aktywnej formy witaminy B6 P5P (w badaniach nazywaną jako PLP. ) W efekcie hamuje przez to funkcjonowanie genów/enzymów takich jak CTH,3-MST zależnych od B6 a w ZD dodatkowo nie posiadamy odpowiedniej ilości tej witaminy tytułem potrojenie PDXK.
https://www.pnas.org/content/116/38/18769
Ciekawszym mechanizmem wydaje się zahamowanie całej metylacji poprzez podanie SAM. W ten sposób blokujemy także aktywność genu CBS. Ma to ewidentnie pozytywne efekty antyrakowe, ale nie widzę tego w przypadku ZD.
Z mojej perspektywy lekowe inhibitory CBS, pomimo że ich ilość rośnie, mają tak kluczowy, antyrakowy charakter, że nie nadają się do zastosowania w ZD. Regulacja tego genu, jego ekspresji zatem nie może obecnie odbywać się zatem na tej ścieżce. I tak jak w przypadku DYRK1A musimy szukać kompromisów: szukać naturalnego inhibitora, którego skutki uboczne będą do zaakceptowania, tak jak to ma miejsce w przypadku EGCG.