ISRIB aktualizacja danych o leku na zespół Downa.

Od 2013 roku opisuję lek ISRIB. Ostatni wpis w 2019 roku miał ten wniosek: U MYSZY Z ZESPOŁEM DOWNA , NAUKOWCY ODWRÓCILI DEFICYTY INTELEKTUALNE ZA POMOCĄ LEKÓW. To brzmi jak sciene fiction, ale to rzeczywistość!!!

https://www.zespoldowna.info/zespol-downa-mozna-leczyc-czyli-jak-nie-geny-to-bialka.html

https://www.zespoldowna.info/polimorfizm-genu-cacna1c-ktory-obniza-liczbe-nowych-neuronow-o-polowe-w-hipokampie-i-jest-byc-moze-typologia-polskiej-choroby-alzheimera-w-zespole-downa.html

Musimy wrócić do tego wpisu i podstawowej teorii w tym wymiarze:

Dla wszystkich jest to z pewnością duże zaskoczenie, gdyż ścieżka dojścia do takiego stanu była po trochę przypadkowa. Skorygowanie deficytów edukacyjnych i pamięci powodujące niepełnosprawność intelektualną w ZD zostało wywołane za pomocą leków regulujących stres komórkowy (ISR)

Zanim to opiszę ważna definicja dla tego odkrycia: PROTEOSTAZA.

Jest to połączenie słów proteina czyli białko oraz homeostaza czyli zdolność do utrzymywania stabilnych, zbilansowanych statusów parametrów wewnętrznych w procesach biologicznych. Jest to proces samoregulacji, na którym po prostu opiera się nasze zdrowie. Zaburzenia homeostazy prowadzą do choroby. TAK JEST W ZESPOLE DOWNA.

Wracamy do proteostazy. Patrząc na definicje jakie dotykają problemu możemy powiedzieć, że jest to koncept mówiący że w komórkach istnieją konkurujące i zintegrowane ścieżki metaboliczne (biologiczne), które kontrolują biogenezę, degradację, fałdowanie się, wymianę, współpracę białek. Kontrola tego metabolizmu zatem skupia się na utrzymaniu tego procesu, gdyż jego brak prowadzi do utraty funkcji, a zatem do chorób tytułem nadmiaru, czyli agregacji lub braku czyli ich deficytu.

Z naszego punktu widzenia proteostaza prowadzi do szybszego starzenia się, braku zdolności do poszczególnych funkcji i przede wszystkim brak FUNKCJI POZNAWCZYCH oraz występowanie DEFICYTÓW INTELEKTUALNYCH.

MECHANIZMEM regulującym jest translacja protein (białek) wspomagana ich fałdowaniem oraz regulacja ścieżek ich degradacji.

Co to jest translacja? Jest to ostateczne przetłumaczenie informacji genetycznej zawartej w kodzie DNA na konkretną strukturę białka, zależną od aminokwasów.

Co to jest zwijanie białek? Jest to formowanie białka. Po jego translacji białko wciąż nie jest ustrukturyzowane. Interakcja z sąsiadującymi aminokwasami buduje stan stabilny białka.

No i to zdanie:

“Chociaż funkcje kognitywne w ZD uważane są za nieodwracalne (tytułem dodatkowego 21 chromosomu)…, efekty tych badań wskazują, że JEST MOŻLIWE POPRAWIENIE FUNKCJI POZNAWCZYCH U OSÓB Z ZD UŻYWAJĄC PODOBNYCH SUBSTANCJI (których w ZD po prostu brakuje)”.

Czyli wiemy po tym wpisie z 2019 roku, że naukowcy odnaleźli mechanizmy mogące pomóc naszym dzieciom w ZD. I tutaj pomógł mi Richard, który zauważył publikację aktualizacyjną badania w tym kierunku.

https://www.ucsf.edu/news/2020/12/419201/drug-reverses-age-related-mental-decline-within-days?fbclid=IwAR3uueJofMbCMgz3cLxh8yfFbjT_iwpRFKPa3AMQRJVkqecvta-KxTBzJ0g

Przyznam się, że 3 razy przeczytałem ten artykuł, potem szukałem dodatkowych źródeł, gdyż jest to tak przełomowe i ciągle się powtarza od 2013 roku, że aż strach się bać. W nowym badaniu, opublikowanym 1 grudnia 2020  w czasopiśmie eLife, naukowcy wykazali szybkie przywrócenie młodzieńczych zdolności poznawczych u starszych myszy, któremu towarzyszy odmłodzenie mózgu i komórek odpornościowych, co może pomóc wyjaśnić poprawę funkcji mózgu.

Jest to tak odkrywcze, że musze zacytować w całości wypowiedzi naukowców zajmujących się tym tematem:

„Niezwykle szybkie efekty ISRIB pokazują po raz pierwszy, że znaczący składnik związanych z wiekiem utraty funkcji poznawczych może być spowodowany raczej rodzajem odwracalnej fizjologicznej „ blokady ”niż trwalszą degradacją” – powiedziała dr Susanna Rosi z Lewis and Ruth Cozen Chair II oraz profesor na oddziałach Chirurgii Neurologicznej oraz Fizjoterapii i Nauk o Rehabilitacji.

„Dane sugerują, że starzejący się mózg nie utracił na stałe podstawowych zdolności poznawczych, jak powszechnie zakładano, ale raczej, że te zasoby poznawcze wciąż istnieją, ale zostały w jakiś sposób zablokowane, uwięzione przez błędne koło stresu komórkowego” – dodał Peter Walter, Dr, profesor na Wydziale Biochemii i Biofizyki UCSF oraz badacz Instytutu Medycznego Howarda Hughesa. „Nasza praca z ISRIB pokazuje sposób na przerwanie tego cyklu i przywrócenie zdolności poznawczych, które z czasem zostały zamurowane”.

Dla mnie szokujące, gdyż dla ZD brzmi to tak: ISRIB jest w stanie odwrócić uszkodzenia mózgu wywołane błędami genetycznymi a prezentowane jako stała zmiana fizjologiczna. Szok! Po prostu zintegrowana reakcja na stres (ISR) zostaje zablokowana jego inhibitorem ISRIB i przez noc u myszy następuje poprawa.

Brzmiało to tak nieprawdopodobnie, że szukałem czegoś już przetłumaczonego po polsku, bo stwierdziłem, że chyba jednak źle to tłumaczę i interpretuję. Znalazłem ten tytuł:

ZBYT PIĘKNE, BY BYŁO PRAWDZIWE? Eksperymentalny lek odwraca skutki starzenia się oraz urazów mózgu.

https://kopalniawiedzy.pl/ISR-ISRIB-neurodegeneracja-starzenie-sie-pamiec-funkcje-poznawcze,33013

Tam też pojawia się bezpośrednie tłumaczenie tego artykułu brzmiące dokładnie tak samo jak moje, więc jak okazuje się błędu nie ma…

“Zaledwie kilka dawek eksperymentalnego leku wystarczy, by u myszy odwrócić związane z wiekiem ubytki pamięci oraz przywrócić elastyczność mózgu, informują naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco. Dotychczasowe badania wykazały, że środek o nazwie ISRIB przywraca funkcje pamięciowe wiele miesięcy po urazowym uszkodzeniu mózgu, odwraca zaburzenia poznawcze w zespole Downa, zapobiega utracie słuchu spowodowanej hałasem, pomaga w leczeniu niektórych typów nowotworów prostaty, a nawet zwiększa funkcje poznawcze u zdrowych zwierząt.”

To co w tym opracowaniu spodobało mi się to jednak podkreślenie faktu że ISRIB ma istotny pozytywny wpływ na funkcjonowanie limfocytów T oraz na ten moment na brak skutków ubocznych podawania leku. Tłumaczone jest to tym:

“Można by się zastanawiać, czy zakłócanie pracy tak ważnego mechanizmu obrony komórkowej jak ISR jest bezpieczne. Bardzo dobrą wiadomością jest fakt, że dotychczas nie zauważono żadnych skutków ubocznych stosowania ISRIB. Profesor Walter mówi, że mogą być dwie przyczyny. Po pierwsze, wystarczy zaledwie kilka dawek ISRIB, by zresetować stan chronicznej aktywacji ISR do stanu normalnego, po którym to resecie ISR nadal funkcjonuje prawidłowo, chroniąc komórki przed problemami.”

Mówiąc w skrócie liczba dawek potrzebna do resetowania komórek jest tak mała, że nie ma czasu by stworzyć negatywne procesy. Brzmi to dobrze? Za dobrze!

Nic tam cieszę się, że prace trwają  i od 2013 roku doszliśmy już tak daleko.

https://www.pnas.org/content/116/6/2097