Jak DYRK1 A wpływa na mózg i pamięć.

Teresa w dzisiejszym wpisie analizuje istotę dwóch genów na D, najbardziej istotnych w ZD.

Do zrozumienia kwestii poruszanych przez Teresę w dzisiejszym wpisie polecam następujący link:

http://www.zespoldowna.info/zespol-downa-czyli-po-co-sa-suplementy-cz-5.html

http://www.zespoldowna.info/rola-dyrk1a-w-degeneracji-ukladu-nerwowego.html

Autor: Teresa Cody

Wpis numer: 31            Data: 14 styczeń 2011

Tytuł: Jak DYRK1A wpływa na mózg i pamięć

Wczoraj opisałam jak w specyficzny sposób pracuje gen DYRK1A. Popatrzmy teraz jak wpływa on na mózg i pamięć. Na dzień dzisiejszy mamy sugerowane 3 podejścia, ale pamiętajcie, że naukowcy ciągle pracują i co roku dodają nowe rozwiązania

PODEJŚCIE NUMER 1

Mówi ono, że DYRK1A wpływa na mózg od samego początku, po prostu jest częścią jego rozwoju. Specyficznie wpływa na jego wielkość.

PODEJŚCIE NUMER 2

W tym przypadku sugeruje się, że DYRK1A niszczy plastyczność synaptyczną . Jest ona zdolnością do łączenia dwóch komórek nerwowych tytułem wymiany. Połączenie to ulega  wzmocnieniu lub osłabieniu kiedy się uczymy i zapominamy.

PODEJŚCIE NUMER 3

Ta ostatnia kategoria opisuje jak DYRK1A wpływa na utrwalenie pamięci. Utrwalenie pamięci jest procesem, który stabilizuje ślad pamięci po tym jak zostanie ona początkowo nabyta. Gen ten w tym przypadku jest krytycznie istotny! Popatrzmy na pierwszy etap rozwoju mózgu:

”DYRK 1A jest głównym “graczem “ zarówno na poziomie regulacji komórki jak i na poziomie plastyczności synaptycznej. Poziom tego genu w mózgu z ZD jest 1,5 razy większa niż w przypadku normalnym, potwierdzając fakt nadprodukcji tej proteiny w układzie zależności genowej jaka występuje w ZD”.

Ponieważ jest powiązany z rozwojem komórki i jej reprodukcją, jest kluczowy dla całego rozwoju. Innymi słowy, posiadanie właściwej dawki genu DYRK1A jest integralną częścią rozwoju mózgu. Gdy mamy 1,5 razy więcej, rozwój komórki ulega przerwaniu, prowadząc do obniżenia wielkości mózgu.

Czy jest zatem coś co możemy zrobić z DYRK1A? Na szczęście tak, jest wiele raportów omawiających ten problem. W 2009 roku opublikowano badanie mówiące o wpływie polifenoli herbaty zielonej na nadekspresję DYRK1A i ratowaniu uszkodzonych komórek w konsekwencji działania DYRK1A.

Ja szczególnie lubię tutaj słowo RATOWANIE.

Cały raport znajdziecie tutaj:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2645681/?tool=pubmed

a jego skrót tutaj:

http://www.zespoldowna.info/polifenole-zielonej-herbaty-chronia-mozg-przed-uszkodzeniem-wywolanym-nadekspresja-genu-dyrk1a.html

W skrócie naukowcy odwrócili, albo jak oni to określili URATOWALI, “WIELKOŚĆ MÓZGU”, deficyty w uczeniu się i plastyczność synaptyczną poprzez karmienie myszy transgenicznych polifenolami zielonej herbaty. “Badamy możliwość korygowania fenotypów poprzez modulowanie aktywności genu DYRK1A. EGCG może przekraczać barierę krew – mózg i barierę krew – łożysko. EGCG jest kluczową katechiną w liściach zielonej herbaty (stanowiąc 40-50% wszystkich katechin).Podawano myszom napój zawierający zieloną herbatę (3-5 ml/dziennie) co jest równe z wartością 0,6 mg/dzień czystego EGCG.”

Zielona herbata redukuje aktywność genu DYRK1A. W istocie zmienia ekspresję genu do bardziej normalnego poziomu. Karmili myszy zieloną herbatą podczas ciąży jak i w bardzo zaawansowanym wieku i widzieli za każdym razem pozytywne efekty. Używając technologi MRI, badacze mierzyli wielkość mózgu. By przetestować deficyty w procesie uczenia się badacze używali “test rozpoznania przedmiotu”.

Wyniki były wspaniałe i znaczące. Transgeniczne myszy karmione herbatą zieloną nie miały deficytów w uczeniu się, gdy te same karmione tylko wodą miały zerową zdolność do zapamiętywania.

Wciąż jednak pozostaje nam palące pytanie: czym jest plastyczność synaptyczna? Dlaczego jest tak ważna?