Jak wpływa autyzm na zespół Downa cz.3 amyloid beta

Współistnienie zespołu Downa z autyzmem pokazuje niezwykłe połączenia. mTOR, neuroprzekaźniki…i chorobę Alzheimera. Mało, kto pamięta ten fakt, że wiele aspektów choroby Alzheimera, jak amyloid beta też pojawia się w autyzmie. Niespodzianka? Dla mnie nie, tylko znów to jest trochę inaczej…

”We have found that the Alzheimer’s disease (AD) associated amyloid-β precursor protein (APP), especially its neuroprotective processing product, secreted APP α, is elevated in persons with autism. This has led to the "anabolic hypothesis" of autism etiology, in which neuronal overgrowth in the brain results in interneuronal misconnections that may underlie multiple autism symptoms.”

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/23801940/

We have found that the Alzheimer’s disease (AD) associated amyloid-β precursor protein (APP), especially its neuroprotective processing product, secreted APP α, is elevated in persons with autism. This has led to the "anabolic hypothesis" of autism etiology, in which neuronal overgrowth in the brain results in interneuronal misconnections that may underlie multiple autism symptoms.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/16948926/

W obu raportach mamy potwierdzenie: patologia mózgu dzieci autystycznych wynika także z działania genu APP i pojawiania się aspektów typowych dla choroby Alzheimera, jak amyloid beta. Podniesiony ich poziom w autyzmie powoduje jednak inne problemy. Komórki nerwowe są przerośnięte, przez co brakuje właściwych połączeń między nimi. W efekcie prowadzi to do symptomów typowych dla autyzmu.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/17275850/

The over expression of APP gene in DS leads to increases in plasma Abeta40 and Abeta42 levels before plaque formation in DS brain. Higher neopterin concentrations in DS reflect inflammatory cell activation.

W ZD przypomnę, amyloid beta w nadmiarze jest pierwszym sygnałem degeneracji układu nerwowego, więc jest swoistym biomarkerem obumierania i zanikania jego funkcjonalności.

Zestawiając te fakty z typologią ZD, mamy problem, czy:

-mamy komórki przerośnięte

-mamy komórki nieaktywne i niedojrzałe

W obu przypadkach prowadzi to do zaburzeń w komunikacji między nimi i do obumierania, choć efekt końcowy jest w przypadku ZD znacznie dramatyczniejszy.
Jak jest w połączeniu obu problemów, w tym wymiarze, nikt nie opisał.