Koronawirus aktualizacja.
czerwiec 15, 2020 by Jarek
Kategoria: Wiedza o Zespole Downa
Dzięki Marioli i Ani mamy aktualizację sytuacji osób z ZD w kontekście covid-19. Artykuły dotyczące tego samego, choć mają innych autorów: Pierwszy tytuł to:”Koronawirus: szesnaście razy bardziej zabójczy dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Drugi: ”Zespół Downa i COVID-19: Doskonały kataklizm?”
Zaczynamy od tego drugiego, gdyż odniesienia do niego można znaleźć także w tym pierwszym, który jest bardziej ogólnym i zbiorczym opracowaniem.
Głównym założeniem tego raportu jest kwestia “chronicznej, immunologicznej dysregulacji” osób z ZD. Ona to powoduje większą ilość chorób autoimmunologicznych, problemy z wydolnością układu oddechowego podczas infekcji wirusowych. Z perspektywy komórkowej wskazuje się na dysregulację pracy interferonów, nadmierną aktywność wielu cytokin, zmiany w komórkach odpornościowych. Kluczowym podsumowaniem tej tezy jest poniższy wykres:
Po prawej stronie mamy obraz prawdziwej burzy cytokin a kaskada jest opisana jako efekt:
-potrojenia receptorów IFNAR1, IFNAR2, IFNGR2, IL10RB
-nadekspresji IFNR
-nadwrażliwości IFNR na stymulację
-w efekcie mamy nadmierną produkcję cytokin w komórkach odpornościowych
-w konsekwencji ryzyko złej reakcji immunologicznej całego organizmu
Autor określa to jako:
Rosnące dowody potwierdzają pogląd, że zachorowalność i śmiertelność podczas zakażeń SARS-CoV-2 są napędzane zaostrzoną odpowiedzią immunologiczną na wirusa, prowadząc do kaskady zdarzeń obejmujących burzę cytokin, zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) i ostateczne uszkodzenie mięśnia sercowego i niewydolność wielonarządową.
Szczególne znaczenie autor przywiązuje do CRS, który często jest utożsamiany z SIRS czyli zespołem ogólnoustrojowej reakcji zapalnej mającym różne przyczyny…choć w ZD wskazał wyraźnie na geny potrojone i ich receptory, że wspomnę o cytokinach:
CRP, IL-6, IL-2, TNF-α, IP-10, IL-10, MCP-1.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6003181/
https://en.wikipedia.org/wiki/Cytokine_release_syndrome
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_og%C3%B3lnoustrojowej_reakcji_zapalnej
Szczególną rolę autor widzi w pierwszej kolejności w nadmiernej aktywności genu IFNR, gdyż może to dać ochronę przed wirusem podczas pierwszego kontaktu z nim. Może to być potwierdzone faktem, że wśród osób z ZD nie ma zbyt wielu nosicieli wirusa.
Jednak wirus obchodzi te zabezpieczenie i okazuje się, że ta nadmierna aktywność IFNR jest zbyt niska by ochronić komórki przed nim. Wtedy mamy do czynienia z opisywanym sztormem cytokin i rozregulowaniem się układu odpornościowego w ZD
Autor analizuje ten mechanizm bardzo szczegółowo prezentując świetne badania na temat grypy typu A z udziałem osób z ZD. Jednak najbardziej istotna jest tutaj następująca konkluzja:
deregulacja układu odpornościowego, który jako tako radzi sobie z wirusem, nie pozwala już na walkę z postępującą za nim inwazją bakterii typowych dla zapalenia płuc Streptococcus pneumoniae i Staphylococcus aureus.
Tutaj kluczową rolę odgrywa aktywność cytokiny IL-10. O ile w pierwszej fali jest ona pomocna, to efekt jej działania powoduje niejako drugi etap infekcji bakteryjnej, gdzie organizm już sobie nie radzi z obroną przed infekcją.
Wszystkie wskazane czynniki powodują w efekcie problemy ogólnoustrojowe począwszy od serca i płuc.
Autor nie podaje tutaj rozwiązań z wyjątkiem stwierdzenia o konieczności regulowania odpowiedzi immunologicznej, gdyż to może być najbardziej istotny mechanizm w walce z koronawirusem u osób z ZD.
Przechodzimy teraz do pierwszego artykułu, który jest niejako podsumowaniem wielu aspektów.
1.Autor wskazuje tutaj na fakt, że zdecydowana większość przypadków śmiertelnych dotyka osoby między 18-74 rokiem.
2.Potwierdza tezę o genetycznych uwarunkowaniach u osób z ZD, jako przyczyn ich problemów.
3.W efekcie ryzyko powikłań, kończących się pobytem w szpitalu jest blisko 9 krotnie wyższe .
Wszystkie te elementy analizował na wcześniej wspomnianym artykule oraz danych medycznych dostępnych na ten temat. Nie ma tutaj wniosków, raczej opisuje rzeczywistość. Z mojej perspektywy oba artykuły wnoszą bardzo szczegółową wiedzę w tych zakresach o których mowa w zespole Downa od dawna. Wskazują na zagrożenia populacyjne, ale wskazują też na jedno: są też przypadki osób z ZD, które radzą sobie świetnie z koronawirusem.
Nikt nie zajmuje się tym mechanizmem, gdyż w czasie problemu zajmujemy się wszyscy nim, ale ja zakładam że regulacja organizmu na wcześniejszym poziomie, przed pandemią, za pomocą leków, suplementów, może istotnie modyfikować reakcję osób z ZD na wirusa. Może o tym też będzie jakaś relacja.
Osobiście znam przypadek 6 letniego chłopca, który spał u dziadków w czasie kiedy u dziadka wyszły objawy zakażenia. Chłopiec całe szczęście po dwóch badaniach miał negatywne wyniki. W okresie zimowym często choruje, bez dodatkowych wad.