Leczenie zespołu Downa nanozymami poprzez wykorzystanie nadmiernej ilości siarkowodoru w tworzeniu potrzebnych białek

Ta propozycja, jaką naukowcy właśnie przedstawili, jest z natury SF. Wiemy, że siarkowodór H2S, jest efektem błędnego metabolizmu opartego o potrojony gen CBS. Od dzisiaj wiemy, że możemy to leczyć za pomocą bardzo małych (nano) struktur węglowych.

Całkiem niedawno po raz kolejny o tym pisałem. Kwestia potrojenia genu CBS i jego aktywności, staje się zatem co raz bardziej istotną kwestią obok funkcjonowania potrojonego genu DYRK1A

https://www.zespoldowna.info/gazowy-neuroprzekaznik-siarkowodor-szkodliwy-w-zespole-downa.html

https://www.zespoldowna.info/siarkowodor-jego-nadmiar-i-naturalny-inhibitor-apigenin.html

https://www.zespoldowna.info/czy-podalbym-metformine-raczej-nie.html

Zacznę od przypomnienia definicji siarkowodoru:

“Jest to gaz powstający w wyniku połączenia siarki i wodoru. Jest związkiem silnie trującym. “Działanie toksyczne polega na porażaniu oddychania komórkowego przez blokowanie oksydazy cytochromowej, prowadzi to do ciężkiego niedotlenienia. Hamuje też działanie innych enzymów zawierających metale oraz wiąże hemoglobinę, zakłócając transport tlenu^[16]. Siarkowodór działa bezpośrednio toksycznie na komórki nerwowe. “

https://pl.wikipedia.org/wiki/Siarkowod%C3%B3r

Siarkowodór zatem oprócz funkcji regulacyjnych w układzie krwionośnym ma znaczenie w centralnym układzie nerwowym. Z tego też powodu nazywany jest gazotransmiterem analogicznie do neurotransmittera, czyli neuroprzekaźnika. Pełni role komunikacyjną/sygnalizacyjną w układzie nerwowym. Jest efektem aktywności genu CBS i CSE, z tym że efekt działalności tego pierwszego oddziaływuje na mózg. Biosynteza zachodzi w wyniku zaciągnięcia homocysteiny z układu metylacyjnego, co w ZD ma krytyczne znaczenie tytułem potrojenia genu CBS. Widoczne jest to na poziomie homocysteiny, której zawsze w ZD jest mniej niż u osób bez tej wady genetycznej.”

Wracamy do raportu.

https://today.tamu.edu/2023/07/20/nano-size-carbon-material-could-be-used-to-treat-down-syndrome/

“Badanie opisuje, w jaki sposób łatwo syntetyzowane nanomateriały węglowe mogą zapewnić nowe podejście do leczenia zaburzeń toksycznych poziomów siarkowodoru w zaburzeniach, takich jak zespół Downa i wiele innych. Zamiast blokować jego produkcję, siarkowodór jest przekształcany w metabolity, które pełnią wiele korzystnych funkcji, takich jak modyfikowanie białek w celu poprawy ich zdolności do działania jako przeciwutleniacze. Materiały te działają jak syntetyczne nanoenzymy, zwane nanozymami, które jak dotąd nie wykazały żadnej widocznej toksyczności w kilku różnych modelach eksperymentalnych i są dobrze tolerowane, jednocześnie chroniąc przed ostrymi i przewlekłymi urazami.”

Dla mnie jest to bardzo ciekawe, ale z drugiej strony jak SF. Wiemy, że naukowcy stworzyli nanozymy, one wykorzystują obecny siarkowodór do tworzenia deficytowych białek, a dodatkowo nie jest to toksyczne i daje wsparcie organizmowi!

Chciałoby się powiedzieć: czekamy! Dla mnie to kompletne zaskoczenie, stąd tym bardziej będę obserwował ten projekt, jak się będzie rozwijał i jakie da efekty.