Maraton, czyli Lauf

Komentarze

1. Tata Kuby pisze:

   29 kwiecień 2011 o 09:01

   Rozumienie potrzeb niepełnosprawnych ludzi w Niemczech , jest zupełnie inne niż w większości instytucji w Polsce. Organizowanie systematycznych treningów i zawodów w maratonie w Lauft przez przedsiębiorstwo, organizowanie sporfestiwali w Magdeburgu i Frankfurcie, dostępne i powszechne zawody Olimpiad Specjalnych to tylko niektóre przykłady. Sport jest tu stale dostępny niepełnosprawnym ludziom.
   A co w Polsce?
   Wczoraj uradowany człowiek na wózku podzielił się ze mną informacją, że po 10 maja pojedzie na zowody Olimpiad. Zapytał też, czy Kuba pojedzie również?Radość była tym większa, że jego trener i nauczyciel zdecydował się w związku z tym przeprowadzić trening, aby czegoś go nauczyć. W Polsce organizacja Olimpiad przypomina pospolite ruszenie. Przed nielicznymi zawodami regionalnymi trochę zajęć, potem zawody i znowu pustka. Zawody regionalne są prawdopodobnie organizowane z powodów regulaminowych, aby można było wytypować zawodnika na zawody krajowe.Przynajmniej tak to wygląda z mojej perspektywy. Wymaga się odbycia ośmiu treningów między zawodami, a zawody raz na trzy lata. Kiedy Kuba pojechał na zawody ogólnopolskie do Kielc nie był wogóle przygotowany do startu. Kiedy biegł na 100m po drodze zatrzymał się i pomachał ludziom na trybunie, bo nie przszedł wcześniej odpowiedniej liczby startów. Biegnąc mylił tory, bo nie znał zasad. Nie czuł rywalizacji.Nie widział też stadionu z bieżnią z torami itd. Oczywiście takiego zawodnika można przecież wytłumaczyć jego intelektualną niepełnosprawnością, a zdarzanie przetworzyć w anegdotę. . W pchnięciu kulą nikt nie wiedział, że jest leworęczny i został zmuszony do pchania ręka prawą . Itd, itd, itd.
   Takie są Olimpiady Specjalne po polsku.
   Sądzę, że specjaliści współpracujący z Olimpiadami potrafią wytłumaczyć ich szefom, że nie chodzi o jedną radość- start i medal, lecz o to aby sport stał się stałym elementem życia niepełnosprawnego człowieka, być może nadającym mu sens. Aby systematycznie trenował, a jego praca była nagradzana- startami, medalami. Aby ustanowić tu takie same relacje jak w sporcie ludzi zdrowych.
   Co zmieni się w życiu człowieka,jeżeli raz na trzy lata zostanie wyróżniony startem na zawodach.
   Marek

   Odpowiedz
2. Tato Kuby pisze:

   4 maj 2018 o 08:54

   Wróciliśmy z Frankfurtu (16 Downsport-Festiwal).
   Dwa światy. Radośni szczęśliwi ludzie: biegający, grający w koszykówkę, golfa, uczestniczący w sztukach walki i pokazie mody itd.Wszyscy roześmiani.Aktywni, rozumiani, mający swoje miejsce obok innych.
   I rodzice i ich dzieci protestujący w Sejmie o rzeczy podstawowe i nie chcący rozumieć niczego rząd .
   U nas rodzice muszą wszystko sami wywalczyć i wypracować , a tam działa Państwo.
   Ile jest życia i sił?
   Tato Kuby

   Odpowiedz
3. Can pisze:

   4 maj 2018 o 10:28

   Ja to też znam z tej perspektywy.

   Odpowiedz