Masz dziecko, które potrzebuje pomocy w zakresie edukacji? Jeżeli tak, to ten artykuł jest dla Ciebie i powiedz o nim wszystkim Twoim znajomym!

Uff, tytuł niezwykle mocny jak dla mnie, ale sytuacja tego wymaga. Planowałem z Agnieszką z Warszawy (tą od raportu o edukacji, który jest tutaj:http://www.zespoldowna.info/no-aga-ja-wiedzialem-ze-jestes-mistrzynia-swiata-ale-ze-az-taka/) napisać cykl artykułów opisujących naszą polską edukację dla osób z deficytami edukacyjnymi. Chcieliśmy Was przygotować do tego, aby napisać na nowo ustawę oświatową, która wprowadziłaby mechanizmy, które pozwoliłyby naszym dzieciom korzystać z systemu edukacji. Niestety życie dyktuje swoje tempo. Zatem informuję, że:

MINISTERSTWO EDUKACJI PRACUJE NAD NOWĄ USTAWĄ O OŚWIACIE OSÓB Z DEFICYTAMI EDUKACYJNYMI!

Jeżeli jesteś rodzicem dziecka, które potrzebuje wsparcia edukacyjnego nie możesz przejść obok tego faktu, weź udział w naszej akcji!!!

Począwszy od dnia wczorajszego Ministerstwo Edukacji rozpoczęło projekt konsultacyjny różnych założeń oświatowych, który będzie trwał od 18 stycznia do 30 kwietnia.

W nich znalazły się dwa kluczowe dla naszych dzieci PROJEKTY obejmujące: UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI oraz drugi omawiający ORGANIZACJĘ EDUKACJI UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI.

Pierwszy pakiet: Założenia projektowanych zmian – Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – zawiera informacje na temat projektowanych zmian dotyczących kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

 

 

 

 

 

 

Drugi pakiet: Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? - zawiera wskazówki dla nauczycieli do pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Minister Edukacji Katarzyna Hall w ramach akcji społecznej poprosiła o zadawanie pytań do problemów i proponowanych rozwiązań , które są omawiane w tych publikacjach, mających się stać wzorem dla nowej ustawy oświatowej.

Po dyskusjach w naszym gronie, ustaliliśmy, że chcemy wziąć udział w tej akcji i zapraszamy Was wszystkich do tej aktywności. Jeżeli weźmiemy w niej udział, MY RODZICE dzisiaj, to jutro możemy zmienić problemy, które nas stale nurtują i przeszkadzają. Jak to zrobić:

1.Przeczytaj raport Agnieszki i porównaj go do Twojej rzeczywistości.

2.Przeczytaj broszurkę pierwszą i oceń jej założenia lub przejdź do kolejnego punktu.

3.Zadaj pytanie, które nurtuje Ciebie w zakresie edukacji Twojego dziecka tutaj: http://www.konferencje.men.gov.pl/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=232

4.Jeżeli chcesz zadać takie pytanie za naszym pośrednictwem wyślij je tutaj:

jarek@zespoldowna.info

 

Inną formą konsultacji społecznych, bardziej kierowaną do organizacji pozarządowych typu stowarzyszenia, fundacje rodziców są KONFERENCJE REGIONALNE organizowane przez lokalnych kuratorów oświaty według następującego kalendarza:

Jak dostać się na taką lokalną konferencję:

1.Proszę zadzwonić do lokalnego kuratora oświaty informując go o takiej inicjatywie.

2.Poprosić o zaproszenie zgodnie z sugestią Ministerstwa o “…zaproszeniu na konferencję organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych…”

3.I pojawić się na konferencji przygotowanym.

Tak wygląda ramowy program takiej konferencji:

Celem spotkań będzie osiągnięcie opinii na temat zmian poszczególnych zapisów regulujących system oświaty w zakresie

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 11, poz. 114)

Zmiany obejmują w szczególności:

• rozpoznawanie ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się w szkole podstawowej, na pierwszym etapie edukacyjnym,

• poszerzenie świadczonej pomocy psychologiczno-pedagogicznej oobowiązkowe prowadzenie obserwacji pedagogicznych, mających na celu poznanie potrzeb rozwojowych dziecka oraz możliwości ich za­spokojenia,

• wprowadzenie obowiązku oceny dojrzałości szkolnej dziecka w wieku przedszkolnym, w tym gotowości do podjęcia nauki w szkole,

• opracowywanie i wdrażanie w każdej szkole indywidualnego pro­gramu pracy z uczniem niepełnosprawnym,

• indywidualizację pracy z każdym uczniem, zarówno w ra­mach obowiązkowych, jak i dodatkowych zajęć edukacyjnych,

• ocenę podejmowanych działań przez powołany w szkole zespół ds. specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów,

• podkreślenie obowiązku wspierania przez przedszkole/szkołę dziecka przewlekle chorego,

• poszerzenie bądź dookreślenie zadań pedagoga, psychologa, logope­dy oraz doradcy zawodowego/nauczyciela planującego i realizującego zadania z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego, zatrudnio­nych w przedszkolu, szkole i placówce,

• umożliwienie nauczycielom pracującym w danym typie przedszkola/ szkoły prowadzenia różnego rodzaju zajęć, jeśli ukończyli formy dosko­nalenia w zakresie, którego dotyczą zajęcia,

• udziela­nie przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne wsparcia metodycznego i merytorycznego nauczycielom orga­nizującym pomoc psychologiczno-pedagogiczną uczniom, w tym organizowanie i prowadzenie konsultacji i szkoleń, odpowiednio do zgłaszanych potrzeb, a także pomoc w planowaniu i realizacji zajęć z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego, w tym zajęć związanych z wybo­rem kierunku kształcenia i zawodu,

• współpracę przedszkola/szkoły z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz innymi placówkami wspierającymi szkołę (w tym z placówkami doskonalenia nauczycieli),

• wyeliminowanie klas wyrównawczych (godziny wynikające z art. 42 Karty Nauczyciela są przeznaczone m. in. na zwiększanie szans edu­kacyjnych. Nowe technologie, nowe pomoce dydaktyczne stwarzają nowe możliwości pracy z dziećmi. Umożliwiają to także zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze).

2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 grud­nia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych po­radni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 5, poz. 46)

Zmiany obejmują w szczególności:

• rozszerzenie zadań poradni o współpracę z przedszkolem/szkołą przede wszystkim w diagnozowaniu i rozwijaniu potencjalnych możli­wości oraz mocnych i słabych stron dzieci i młodzieży, w tym rozpozna­waniu specyficznych trudności uczniów, opracowywaniu i wdrażaniu indywidualnych programów wsparcia oraz udział w okresowej ocenie efektywności realizowanych z uczniem zajęć,

• realizację przez specjalistów zatrudnionych w poradni za­dań poza poradnią, w szczególności w przedszkolu i szkole, w postaci wsparcia merytoryczno-metodycznego nauczycieli i specjalistów or­ganizujących i udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu/szkole,

• udzielanie nauczycielom, na ich wniosek, pomocy i wsparcia w rozwią­zywaniu problemów dydaktyczno-wychowawczych,

• poszerzenie form realizacji przez poradnie statutowych zadań (m.in. oprowadzenie grup wsparcia, interwencję kryzysową),

• prowadzenie terapii dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi, z zachowaniami dysfunkcyjnymi, niepełnosprawnych i niedostosowanych społecznie oraz ich rodzin,

• uzupełnienie działań poradni o działalność świadczoną przez wolonta­riuszy,

• rezygnację z wyszczególnienia spraw, w których poradnia wydaje opi­nie, na rzecz zapisu Poradnia wydaje opinie w sprawach określonych w odrębnych przepisach,

• doprecyzowanie obowiązkowych elementów, które musi zawierać opinia poradni,

• rezygnację z obowiązku zasięgania opinii kuratora oświaty przy okre­ślaniu przez organ prowadzący poradnię terenu jej działania.

3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia2005 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 19, poz. 167)

oraz

4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz ośrodkach (Dz. U. Nr 19, poz. 166)

Zmiany obejmują w szczególności:

• uporządkowanie, usunięcie bądź dodanie zapisów koniecznych dla zgodności z innymi aktami prawnymi,

• obniżenie o 2 lata wieku ucznia niepełnosprawnego i niedostosowanego społecznie, dla którego może być organizowane kształcenie specjalne,

• dodanie do obowiązujących regulacji konieczności przygotowywa­nia na obowiązkowy sprawdzian oraz egzamin gimnazjalny zestawów zadań dostosowanych do rodzaju niepełnosprawności uczniów,

• dodanie do obowiązujących regulacji obowiązku przygotowywania na egzamin maturalny oraz egzamin potwierdzający kwalifikacje zawo­dowe arkuszy egzaminacyjnych dostosowanych do rodzaju niepełno­sprawności absolwentów z niepełnosprawnościami sprzężonymi,

• zapewnienie w czasie przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów zewnętrznych również obecności specjalistów pracujących z uczniem z autyzmem, z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z niepełnospraw­nością ruchową,

• rozróżnienie typów szkół i placówek, w których organizuje się kształce­nie specjalne dla dzieci i młodzieży:

- niepełnosprawnych – w przedszkolach/szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych, specjalnych,

- niedostosowanych społecznie, zagrożonych niedostosowaniem społecznym, zagrożonych uzależnieniem – w szkołach specjalnych zorganizowanych w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych i mło­dzieżowych ośrodkach socjoterapii,

- przewlekle chorych, z zaburzeniami psychicznymi – w przedszkolach/szkołach specjalnych zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej i jednostkach pomocy społecznej.

5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 marca 2005 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt dzieci w tych placówkach (Dz. U. Nr 52, poz. 467)

Zmiany obejmują w szczególności:

• współpracę placówek kształcenia specjalnego, zatrudniających spe­cjalistów ze szkołami ogólnodostępnymi w zakresie organizowania i udzielania uczniom ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególno­ści merytorycznego wsparcia nauczycieli tych szkół,

• dookreślenie, że młodzieżowe ośrodki socjoterapii są prowadzone dla dzieci i młodzieży, które z powodu zaburzeń rozwojowych, trudności w uczeniu się i zaburzeń w funkcjonowaniu społecznym są zagrożo­ne niedostosowaniem społecznym i wymagają stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania oraz specjalistycznej pomocy (poprzednia regulacja pozwalała na umieszczanie w tych pla­cówkach dzieci i młodzieży, które z powodu zaburzeń rozwojowych, trudności w uczeniu się i zaburzeń w funkcjonowaniu społecznym mogą być zagrożone niedostosowaniem społecznym),

• udzielanie wychowankom młodzieżowych ośrodków wychowawczych oraz mło­dzieżowych ośrodków socjoterapii po­mocy psychologiczno-pedagogicznej w różnych formach na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad udzielania i organizacji po­mocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, umożliwiających nabywanie umiejętności ży­ciowych ułatwiających prawidłowe funkcjonowanie w środowisku ro­dzinnym i społecznym,

• rezygnację z możliwości funkcjonowania młodzieżowych ośrodków so­cjoterapii, w skład których nie wchodzi szkoła, przy zapewnieniu prze­pisów przejściowych, umożliwiających ośrodkom dostosowanie się do zmian,

• rezygnację z możliwości funkcjonowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych oraz młodzieżowych ośrodków socjoterapii, które nie zapewniają opieki całodobowej, przy zapewnieniu przepisów przej­ściowych, umożliwiających ośrodkom dostosowanie się do zmian;

• opracowywanie dla wychowanków mło­dzieżowych ośrodków wychowawczych oraz młodzieżowych ośrod­ków socjoterapii indywidualnych programów resocjalizacyjnych lub terapeutycznych określających czas realizacji oddziaływań nie przekra­czający 3 lat pobytu wychowanka w ośrodku;

• umożliwienie młodzieżowym ośrodkom wychowawczym i młodzieżo­wym ośrodkom socjoterapii prowadzenia działań psychoedukacyjnych i profilaktyczno-wychowawczych w środowisku lokalnym;

• dookreślenie regulacji dotyczących ośrodków rewalidacyjno-wycho­wawczych, zgodnie z którymi ośrodki te umożliwią dzieciom i młodzie­ży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim lub znacznym, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężo­nymi niepełnosprawnościami realizację obowiązku rocznego przygo­towania przedszkolnego, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki.

6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego statutu publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej (Dz. U. Nr 223, poz. 1869)

Zmiany obejmują w szczególności:

• dostosowanie zapisów do zmian wprowadzanych w rozporządzeniach, o których mowa wyżej, tj. określenie w statu­cie poradni zakresu współdziałania z przedszkolem, szkołą i placówką,

• określenie zadań pracowników realizowanych poza poradnią, w tym w szczególności, w przedszkolu, szkole i placówce.

7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola i publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm.)

Zmiany obejmują w szczególności:

• indywidualizację pracy z uczniem,

• wpisanie w statucie szkoły podstawowej zadania polegającego na rozpoznawaniu ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się, w tym ryzyka dysleksji,

• współpracę nauczycieli, i specjalistów w opracowywaniu indywidualnego programu pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się oraz uczniem zdolnym,

• monitorowanie pracy z dzieckiem ze specjalnymi potrzeba­mi edukacyjnymi i dokumentowanie podejmowanych działań,

• powołanie zespołu ds. specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów, w skład którego wchodzą nauczyciele szkoły, pedagog, psycholog (jeśli jest) przedstawiciel poradni (na wniosek dy­rektora szkoły), organu prowadzącego (na zaproszenie dyrektora szko­ły) oraz inni specjaliści, w zależności od potrzeb,

• powołanie w szkole podstawowej szkolnego koordynatora ds. rozpo­znawania specyficznych trudności w uczeniu się (np. pedagog, psycho­log w szkołach, które posiadają takich specjalistów),

• zdefiniowanie w ramowym statucie gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej zadań nauczycieli z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego świadczonego uczniom i realizację tych zadań w szkole;

• określenie liczby uczniów upośledzonych w stopniu lekkim w szkole (oddziale) uzupełniającego liceum (w obecnym stanie prawnym brak takiego określenia, zapis ma charakter porządkujący); analogicznie do innych typów szkół (10-16).

8. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szko­łach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.)

Zmiany obejmują w szczególności:

• prowadzenie obserwacji pedagogicznych i rozpoznawanie ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się uczniów na pierwszym etapie edukacyjnym; indywidualizację oddziaływań pedago­gicznych, zarówno na obowiązkowych jak ina dodatkowych zajęciach edukacyjnych,

• monitorowanie na poziomie szkoły efektywności udzielanego dziecku wsparcia psychologiczno-pedagogicznego,

• dokonywanie specjalistycznej diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną,

• pozostawienie do realizacji na poziomie szkoły, bez udziału poradni psychologiczno-pedagogicznej lub z udziałem specjalisty z porad­ni (na wniosek szkoły) zadań wymagających obecnie opinii poradni, tj. promowania ucznia kl. I lub II szkoły podstawowej do klasy progra­mowo wyższej również w ciągu roku szkolnego (na wniosek rodziców/ prawnych opiekunów) i po uzyskaniu zgody wychowawcy klasy lub na wniosek wychowawcy klasy i po uzyskaniu zgody rodziców/prawnych opiekunów, pozostawienia ucznia z klasy I-III szkoły podstawowej na drugi rok w tej samej klasie (po zasięgnięciu opinii rodziców/prawnych opiekunów ucznia lub na ich wniosek),

• zwolnienie uczniów z afazją z nauki drugiego języka obcego,

• wydawanie przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną uczniowi opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się, ważnej przez cały okres edukacji szkolnej,

• zwiększenie kompetencji dyrektora szkoły w zakresie dostosowania warunków i form przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów ze­wnętrznych.

 

Mam cichą nadzieję, że ta informacja Was zelektryzuje i podejmiecie aktywnością o jakiej mówimy. Czekam na Wasze opinie i informacje jarek@zespoldowna.info