Model szczura z zespołem Downa

“Mysz to za mało, świnia byłaby dobra…ale jeszcze po drodze musi być szczur!” To usłyszałem kiedyś, przy spotkaniu na temat badania leków na zwierzętach, zanim są wdrożone do badań u człowieka. Takich jest schemat. W ZD mamy mysz i dopiero teraz pojawia się szczur w badaniach. Niby to łatwe, ale niestety nie. Mamy zatem też tutaj przełom!

https://www.sciencedaily.com/releases/2022/03/220314105609.htm

Dlaczego to takie trudne? Ani myszy, ani szczury nie mają problemów z zespołem Downa, gdyż nie mają tylu chromosomów co człowiek. Należy modelować genetycznie takie zwierzę, w sposób odpowiedni by spełniało dla celów badawczych odpowiednie cechy. Jak to wygląda? W artykule czytamy:

“Proces obejmował przeniesienie 21. chromosomu z ludzkich białych krwinek do komórek myszy, następnie do komórek kury, następnie do komórek chomika i wreszcie do zarodka szczura.”

W efekcie szczur z 21 chromosomem potrzebował więcej czasu na przejście labiryntu, tudzież więcej czasu trwał proces uczenia się w stosunku do szczurów bez ZD. Co więcej błędy anatomiczne, typologie budowy czaszki dla ZD, to wszystko pojawiło się w tym modelu szczura. Co więcej 17% z nich miało problemy z sercem, jego budową co koresponduje z danymi dotyczącymi ludzi.

Model został opracowany w Japonii. Będzie brał udział obecnie w badaniach nad lekiem wspierającym rozwój móżdżka, który jest istotnie pomniejszony w zespole Downa. To jest sukces.