“Najlepsza sugestia Twoja dla nas jako Rodziców?”

Po pierwsze normalnie żyć. O tym, że tak powinno być dowiadujemy się za późno. Po drugie nie oddać się “terapii i rehabilitacji” dziecka za wszelką cenę. Musimy zrozumieć jedno: 50% tej aktywności, to jest działanie by “naprawić” nas a nie dziecko. No właśnie, wygrywają Ci, którzy traktują dziecko z ZD jako dziecko od samego początku. Kolejny punkt: wymagać i dążyć do samodzielności dziecka. Polecam tutaj książkę Olgi i Agaty, dobry poradnik!

https://www.zespoldowna.info/pozwol-mu-sie-zgubic-olga-komorowska-i-agata-komorowska.html

Na koniec: realizować marzenia, wspólne. Potem możemy się zdziwić, co z tego wyjdzie. Ciekaw jestem co mogą o tym powiedzieć rodzice maratończyków, ironmanów, pływaków z ZD. Czy oni potrafili kiedyś sobie wyobrazić, że coś takiego jest możliwe?

Dla mnie 800 szczytów Janka, Kamila z nami to po prostu science fiction. To nie miało prawa się wydarzyć, a się wydarzyło