Należy się odważyć.

Dziękuję za dobre komentarze tytułem naszego osiągnięcia górskiego, czyli przejścia ponad 26 km przez Tatry. Dominuje w nich podziw za to i szok w kontekście tego, że osoba z ZD była w stanie przejść tyle. Ja to rozumiem, bo wciąż moje nogi o tym przypominają, ale jest jedna bardzo ważna rzecz: MY RODZICE MUSIMY SIĘ ODWAŻYĆ MYŚLEĆ O NASZYCH DZIECIACH, ŻE MOGĄ.

https://www.zespoldowna.info/trzydniowianski-konczysty-wierch-jarzabczy-wierch-lopata-wolowiec.html

Ja wciąż się tego uczę, ale być może tytułem też Kamila, jestem z moją żoną, na tyle zdesperowani normalnego życia, że łatwiej przychodzi nam myślenie, że jednak mogą. Te wyprawy dają nam siłę i spokój, a sprawność chłopaków i ich “ucieczki” z peletonu idącego pod górę, tylko ich kształtują. Podczas zwykłego dnia nie ma takich możliwości i nie ma takich wyzwań, stąd trudniej nam RODZICOM JEST SIĘ ODWAŻYĆ. Jak widać u Janka, jest to szansa.