Noradrenalina, krótka historia

Dzięki Albertowi możemy wrócić do noradrenaliny. Przygotował on krótkie tłumaczenie filmu, który możecie też tutaj zobaczyć.

W centralnym układzie nerwowym produkcja noradrenaliny jest zapoczątkowana w kilku obszarach, zwłaszcza w miejscu sinawym. Z obszarów tych noradrenergiczne neurony rozprzestrzeniane są na cały obszar mózgu co powoduje istotny efekt dla całego organizmu. Noradrenalina jest w tych neuronach syntetyzowana (tworzona) z aminokwasu tyrozyny w sekwencji reakcji enzymatycznych, które powoduję ostatecznie przekształcenie dopaminy w noradrenalinę w miejscach w neuronie zwanymi pęcherzykami synaptycznymi. W momencie otrzymania przez neuron impulsu elektrycznego, noradrenalina przesuwając się w kierunku synapsy, ostatecznie poprzez błonę neuronu, przedostaje się do szczeliny synaptycznej.

Noradrenalina: Hormon, neuroprzekaźnik wydzielany w części rdzeniowej nadnerczy, zwykle razem z adrenaliną w sytuacjach powodujących stres. Wewnątrz pnia mózgu noradrenalina produkowana jest w miejscu sinawym, miejsce to reguluje stopień pobudzenia mózgu jak i funkcje automatyczne takie jak termoregulacja. Silny stres zaburza działanie miejsca sinawego.

Miejsce sinawe: Jądro pnia mózgu, położone z tyłu mostu. Jego aktywację powodują stresory fizykalne (np. hipoglikemia, spadek ciśnienia krwi, objętości krwi, zaburzenia termoregulacji) oraz stresory psychologiczne. Pełni rolę w regulacji stopnia pobudzenia mózgu, fazy snu REM i niektórych funkcjach autonomicznych (np. termoregulacji). Odpowiada też za produkcję noradrenaliny. Dzięki połączeniom z podwzgórzem bierze udział w wyzwalaniu reakcji stresowej. Gra rolę w wzmacnianiu zachowań lękowych i w zespole stresu pourazowego (PTSD).

Noradrenergiczne neurony: Neurony dzieli się również według głównego wydzielanego neuroprzekaźnika i według tego kryterium wyróżnia się między innymi neurony noradrenergiczne.

Pęcherzyki synaptyczne: Wyspecjalizowane pęcherzyki transportujące, występujące w neuronach i odpowiedzialne za przechowywanie i transport neurotransmiterów.

Synapsa: Miejsce komunikacji błony kończącej akson z błoną komórkową drugiej komórki — nerwowej lub komórki efektorowej (wykonawczej) np. mięśniowej lub gruczołowej.

Błona komórkowa aksonu i ciała neuronu zawiera kanały jonowe bramkowane elektrycznie (bramkowane potencjałem), które pozwalają neuronowi na generowanie i propagację (przesyłanie) impulsu elektrycznego (potencjał aktywacyjny). Te impulsy są wytwarzane i przesyłane przez jony obdarzone ładunkiem takie jak sód (Na+), potas (K+), chlor (Cl-) oraz wapń (Ca2+).

Szczelina synaptyczna to element budowy synapsy. Jest to przestrzeń oddzielająca błonę presynaptyczną od postsynaptycznej, przez którą przekazywany jest impuls nerwowy w formie potencjału elektrycznego lub cząsteczki chemicznej neuroprzekaźnika.