Po prostu edukacja, czyli Agnieszko popatrz
Ciekawe, że film ten zaczyna się w ten sposób: “ Kilka lat temu, Kathryn, 7 letnia dziewczynka z ZD, nie poszłaby do tej samej szkoły co inne dzieci z sąsiedztwa. Teraz może”. Niby to jest Ameryka…ale to brzmi tak jak byłoby to w Polsce…przepraszam, tak jak byśmy chcieli by było w Polsce.
Co mnie zaintrygowało w tym filmie, że tutaj się znalazł. Po pierwsze wygląd klasy.Po drugie rola nauczyciela wspomagającego. Zwróćcie uwagę, że on tutaj jest najczęściej, no i metoda pracy z dziewczynką.
Trochę informacji:
1.Jest to typowa szkoła masowa
2.Obecność dziewczynki to włączenie jej do grona dzieci zdrowych. Jak mówi nauczyciel: ONA UCZY SIĘ OD SWOICH KOLEGÓW I KOLEŻANEK. Uczy się dzięki nim przede wszystkim społecznego zachowania i jego konsekwencji.
3.Dzieci zdrowe uczą się przy niej, że jesteśmy różni.
4.Nauczyciele wskazują na jej istotne zalety, że jest precyzyjna, zainteresowana…lubi być celebrytką
5.Metodologia uczenia wykorzystuje mechanizmy multimedialne, specyficzny układ klasy oraz odpowiednią gestykulację i wykorzystanie różnych środków, narzędzi
Nic tylko korzystać
Dwa światy Kuby.
Biegnie po korytarzu już od wejścia, wita się na portierni i rozmawia o tym co się zdarzyło i co dziś będzie trenował, bierze klucze i pędem do szatni. Po drodze przywitać się z Markiem trenerem boksu. Śmieja się obaj i zartują. Teraz szybko do szatni. Tu przebierają sie już kumple z sekcji, umięśnieni wysportowani chłopcy. Cześć Kuba. Uściski dłoni . Ma swój wieszak i swoje miejsce. Przychodzi trener, witają się, żartują, trener przydziela zadania, kto rozpoczyna na boisku, kto na salach treningowych. teraz już praca. Rzucają oszczepem, stoją obok siebie. Damian pokazuje Kubie, jak ułożyć rękę, aby dalej rzucić. Skutkuje. Ja stoję teraz z boku i myślę, jak długo ja musiałbym tłumaczyć. Tu są inne relacje miedzy chłopcami. Za chwilę Adrian poradzi Kubie przy pchani kulą. Przychodzimy tu z radością. To nasza szkoła sportowa i inny świat Mamy wokół przyjaciół.
Ś