Po wizycie u laryngologa

Jaś tak jak większość dzieci z ZD ma problemy z częstymi katarami, nawrotami chorób górnych układów dróg oddechowych, trzecim migdałkiem i “fatalną architekturą aparatu słuchowego” jak to powiedział Pan doktor.

Dlaczego o tym piszę, bo wciąż zastanawiamy się, czy i kiedy pewne rzeczy powinny być zrobione:

1.Zaczynam od “architektury aparatu słuchowego”, czyli budowy anatomicznej. Mieliśmy możliwość obserwacji poprzez endoskop ucha Jasia. Wyglądało na “normalne” …i wtedy usłyszeliśmy: “Ucho nie wygląda źle!. Ale ze względu na anatomiczne zmiany w budowie konieczny jest przynajmniej zabieg “toalety” ucha”.

Myślałem, że wybuchnę śmiechem na te słowa tak fajnie zostało to zaprezentowane, ale Pan doktor świetnie wytłumaczył temat, wskazując na zalegający płyn, który nie ma jak być “wyprowadzony” na zewnątrz, tudzież “słaby” kolor wskazujący na możliwe stany zapalne.

2.Kontynuując wątek “architektury” podkreślił, że “osuszanie” ucha dziecka z ZD nie jest proste. Zakładanie drenaży odbywać się musi po prostu w wyjątkowych już sytuacjach, właśnie ze względu na budowę anatomiczną. Często dreny nie są perfekcyjne i cała sprawa się po prostu “babrze”.

3.Migdałki. Ten trzeci zdaniem Pana doktora: “ …nie wygląda źle i od 6 miesięcy nie powiększył się”. Ale znów ta “architektura” powoduje, że dziecko ma bardzo mały “przepust” powietrza przez co infekcje i spanie z otwartą buzią, i często możliwe chrapanie. Wniosek: u dziecka z ZD jest wskazane, by ten trzeci migdał jak najszybciej zniknął!!!

4.Zapomniałbym o tympanometria. W przypadku naszych dzieci te badanie jest istotne, by je wykonywać od czasu do czasu według zaleceń lekarzy. Ja usłyszałem raz na rok na jesieni (najgorszy okres dla ucha ponoć). Co to jest? Podaję za wikipedią:

Tympanometria jest rodzajem nieinwazyjnej metody badania słuchu. Polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym.Jej wynikiem jest powstanie krzywej, tympanogramu, za pomocą której można zdiagnozować m.in. pęknięcie błony bębenkowej, infekcje ucha środkowego, niedrożność trąbki Eustachiusza i nieprawidłowość zanikania odruchu strzemiączkowego.

Mówiąc “po ludzku” jest to badanie, które pokazuje jak dziecko słyszy w kontekście ewentualnej np.: infekcji w uchu. Gdy jest ona szczególnie w tym okresie jesiennym płaska, to konieczna jest wizyta z “uszami“ u laryngologa, gdyż wskazuje to na efekt poważnej infekcji. Gdy tympanometria w dłuższym okresie jest płaska to nie tylko oznacza to problem natury infekcyjnej. Jest to także problem dla dziecka i jego mózgu, który zaczyna się przyzwyczajać i “zapamiętywać” określony “sposób słyszenia”. Brak leczenia w takiej sytuacji może powodować istotny niedosłuch i wadę słuchu w ogóle.

5.Jak to wszystko się robi? Są to zabiegi “jednodniowe” w pełnym znieczuleniu. Dzieci zazwyczaj dobrze je znoszą i “…uzyskują pełną sprawność bardzo szybko, pomimo koszmarnej “architektury”.