MÓJ GŁOS MOJE SPOŁECZEŃSTWO! Film z okazji Światowego Dnia Zespołu jest już dla Was!
Dziękuję Olsztynowi za tegoroczną edycję, w szczególności Ewie. Dziękuję DSi Andrew Boysowi za to, że przez tyle lat ma to już miejsce. Dziękuję zarówno Helen i Roxy które z nami się kontaktują by stworzyć ten event.
https://www.youtube.com/watch?v=2YGIwJk_QPQ&feature=youtu.be
Wszystkie możecie zobaczyć tutaj:
Mnie osobiście najbardziej podoba się filmik z Japonii.
Przystojny mężczyzna elegancko ubrany w pracy, wśród zdrowych,jako pełnoprawny i potrzebny członek społeczności.
Jeżeli chcemy łamać stereotypy i zmieniać postrzeganie ludzi z Trisomią w naszym kraju , przekonywać pracodawców, że to możliwe ,potrzebne są takie obrazy. Że ludzie z zespołem Downa nie są jedynie wiecznymi dziećmi, nieporadnymi życiowo ale że mogą pracować,podejmować zadania i dawać radę!!! Wtedy jest szansa na zmianę wizerunku jakiego potrzebują nasze dzieci…
Jadziu zgadzam się z tym, że ja tez tak bym chciał, ale cóż z tego gdy w Polsce osoby z ZD żyją obok społeczeństwa o którym Ty mówisz, a ono nie nie jest zainteresowane ich “absorpcją”. To ma szanse się dokonać jedynie wtedy, gdy zmienimy nasze nastawienie do całej sytuacji…a my tego nie zmieniamy widząc po malejącej aktywności na WDSD a nie zwiększajacej się z roku na rok. Podsumowując MY MUSIMY WYJŚĆ NA ULICĘ Z DZIEĆMI I MY MUSIMY JE INKORPOROWAĆ DO SPOŁECZEŃSTWA.
Mój komentarz do Waszych opinii WDSD 2017.
1.Tak, jesteśmy bardzo konserwatywnym społeczeństwem, które nie akceptuje różności. Stąd nasze zacofanie w stosunku do innych krajów o 10-20 lat.
2.Aniu, dzisiaj my rodzice umiemy kłócić się o zasady jakie narzuca konserwatywna religia, jaką jest katolicyzm. Nie umiemy przełamać się, pogodzić jako rodzice, by percepcja zespołu Downa uległa zmianie. Bardziej Kochani zrobili wiele by to zmienić w przeszłości.Przyszłość musi być budowana także przez młodych rodziców jak Ty, biorąc pod uwagę jak to jest w krajach, które my uważamy za wzorcowe dla nas.
3.Infantylizm, stygmatyzacja i mity, jakimi jest obciążony wizerunek osoby z zespołem Downa w Polsce, nie pomaga zmianie, wręcz ją blokuje. Widzicie to u siebie, u lekarzy, w systemie edukacji. Musimy zacząć od siebie, od naszych rodzin.
4. Realizacja filmu zawsze jest trudną kwestią. Często robimy to po raz pierwszy, często są to hasła “fikcyjne”, „nie występujące” w naszej rzeczywistości …my ich nie rozumiemy w kontekście naszych dzieci,dorosłych z ZD. Można kłamać, że w Polsce jest inaczej, gdy nie jest…można mówić, że osoby z ZD pracują, są wśród nas…gdy z małymi wyjątkami nie są, po prostu NIE SĄ, NIE PRACUJĄ!
5.Olsztyn wykonał swoją pracę bardzo dobrze, jeżeli popatrzymy na scenariusz i uwzględnimy powyższe punkty.
6.Jeżeli zestawimy filmy z różnych krajów z tym z Polski, możemy zobaczyć jak wiele nas różni, albo jak z naszymi poglądami jesteśmy do „tyłu”, albo jak dużo pracy musimy wykonać, by było tak jak chociażby w Afryce…to jest jednak zupełnie inna kwestia.
7.Popatrzcie na ten film jako coś unikatowego, gdyż w Polsce do tej pory mówimy o dzieciach…jeszcze nie rozumiemy tego jak ważna jest dorosłość, jak ważne jest nasze oddanie dla dorosłości obecnych osób z ZD, by potem z tej ścieżki mogły korzystać nasze, obecnie małe, dzieci.
8.Cieszmy się, że istniej coś takiego jak Światowy Dzień Zespołu Downa.Powołany został w ONZ dzięki dyplomatom z Polski w 2012 roku. Pracujmy ciężko, by wykorzystać ten dzień do zmiany poglądów i postrzegania Polaków w kontekście osób z zespołem Downa i ich miejsca w społeczeństwie…pokazując filmy takie, jak ten z Francji: http://www.zespoldowna.info/jak-pokazywala-glowna-telewizja-francuska-problem-osob-zespolu-downa-21-marca-2017.html
Na koniec. Wszystkich, którzy chcą brać udział w filmie z okazji Światowego Dnia Zespołu Downa proszę o zgłoszenie się do mnie: jarek@zespoldowna.info. Postaram się, abyście Wy mogli w kolejnych latach nakręcić film reprezentujący Polskę.