Przeżyć siebie, czyli życie uzależnia.

Wciąż pytacie się i pytacie, jak to możliwe że chodzimy po górach…ale nikt w istocie nie pyta się o góry, tylko o nas. Każdy z nas musi znaleźć sposób na przeżycie swojego życia, tym bardziej że gdy się ma dziecko niepełnosprawne, te życie jest często wegetacją bez celu, tylko po to by przeżyć. W którymś momencie zawsze trzeba powiedzieć temu stop, warto żyć, by przeżyć dobre życie. Ono może uzależnić.

Góry dały nam wspólną chwilę, dały możliwość walki ze swoimi słabościami, dały też możliwość nie myślenia o tym co w tygodniu nas zabija, ogranicza. Właśnie, to są dobre momenty trwające 5 godzin-10 godzin, które pozwalają na ucieczkę od tego co jest wegetacją. Są to dobre chwile, inne obrazy, lepsze słowa i to uzależnia. Łapię się na tym, że po niedzieli myślę już o weekendzie, bo znów będziemy gdzieś szli razem i nie jest istotne gdzie, ale chcę byśmy szli, nie myśleli o tygodniu, ale myśleli o tym jak piękna może być zima, jak cudowny może być wysiłek, jak wspaniale oderwać się od rzeczywistości z kochaną osobą. Te chwile uzależniają, dobro uzależnia i wciąga…każdy z Was powinien coś takiego znaleźć. Polecam.