ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej

Dz.U.09.140.1145→ z dnia 31 sierpnia 2009 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA¹⁾
z dnia 30 sierpnia 2009 r.
w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej

Na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn.zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)
wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, zwanych dalej „świadczeniami gwarantowanymi”;

2)
poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1)
dostęp – zapewnienie realizacji świadczeń gwarantowanych w innym miejscu udzielania świadczeń lub lokalizacji niż ta, w której świadczenia te są udzielane;

2)
gabinet, zakład rehabilitacji lub fizjoterapii – pomieszczenie, w którym są udzielane świadczenia gwarantowane w warunkach ambulatoryjnych;

3)
lekarz specjalista – lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny;

4)
lekarz w trakcie specjalizacji – lekarza, który ukończył co najmniej drugi rok specjalizacji, a w przypadku lekarza realizującego świadczenia gwarantowane w oddziale stacjonarnym – lekarza, który rozpoczął specjalizację;

5)
lokalizacja – budynek lub zespół budynków oznaczonych tym samym adresem, w których jest zlokalizowane miejsce udzielania świadczeń gwarantowanych;

6)
porada lekarska rehabilitacyjna – świadczenie gwarantowane udzielane w warunkach ambulatoryjnych lub domowych przez lekarza ze specjalizacją I stopnia lub lekarza specjalistę, lub lekarza w trakcie specjalizacji;

7)
zabieg fizjoterapeutyczny – świadczenie gwarantowane udzielane w cyklach odpowiadających potrzebom zdrowotnym świadczeniobiorcy objętego leczeniem rehabilitacyjnym lub fizjoterapeutycznym.

§ 3.

1. Wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, z wykorzystaniem metod diagnostyczno – terapeutycznych innych niż stosowane w medycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej.

§ 4.

Świadczenia gwarantowane są realizowane w warunkach:

1)
ambulatoryjnych, które obejmują:

a)
lekarską ambulatoryjną opiekę rehabilitacyjną, realizowaną przez poradę lekarską rehabilitacyjną,

b)
fizjoterapię ambulatoryjną, realizowaną przez:

-
wizytę fizjoterapeutyczną,

-
zabieg fizjoterapeutyczny;

2)
domowych, które obejmują:

a)
poradę lekarską rehabilitacyjną,

b)
fizjoterapię domową, realizowaną przez:

-
wizytę fizjoterapeutyczną,

-
zabieg fizjoterapeutyczny;

3)
ośrodka lub oddziału dziennego, które obejmują:

a)
rehabilitację ogólnoustrojową,

b)
rehabilitację dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego,

c)
rehabilitację słuchu i mowy,

d)
rehabilitację wzroku,

e)
rehabilitację kardiologiczną,

f)
rehabilitację pulmonologiczną z wykorzystaniem metod subterraneoterapii;

4)
stacjonarnych, które obejmują:

a)
rehabilitację ogólnoustrojową,

b)
rehabilitację neurologiczną,

c)
rehabilitację pulmonologiczną,

d)
rehabilitację kardiologiczną.

§ 5.

1. Porada lekarska rehabilitacyjna, o której mowa w § 4 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a, udzielana dorosłym i dzieciom, obejmuje:

1)
ogólną ocenę stanu zdrowia – badanie lekarskie;

2)
skierowanie na konsultację i badania dodatkowe;

3)
określenie zakresu ruchu w stawach;

4)
test czynnościowy;

5)
ocenę aktywności ruchowej;

6)
ocenę czucia powierzchownego i głębokiego;

7)
ocenę odruchów ścięgnisto – okostnowych;

8)
pomiar długości kończyn i obwodów;

9)
ocenę chodu i lokomocji;

10)
ocenę samoobsługi i samodzielności;

11)
ocenę deformacji i zniekształceń;

12)
punkcje lecznicze i iniekcje dostawowe;

13)
zlecenie na wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środkami pomocniczymi oraz inne zlecenia i wnioski;

14)
zaplanowanie postępowania rehabilitacyjnego (ustalenie programu usprawnienia leczniczego);

15)
skierowanie na fizjoterapię i leczenie uzdrowiskowe;

16)
końcową ocenę procesu usprawniania.

2. Porada lekarska rehabilitacyjna, o której mowa § 4 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a, udzielana noworodkom i niemowlętom, obejmuje czynności wymienione w ust. 1, oraz:

1)
ocenę rozwoju psychoruchowego;

2)
ocenę rozwoju neurofizjologicznego;

3)
pomiary antropometryczne;

4)
ocenę deformacji, cech dyzmorfii i ograniczeń zakresu ruchu w stawach kończyn górnych i dolnych;

5)
ocenę percepcji wzrokowej i słuchowej oraz kontaktu emocjonalnego z otoczeniem.

3. Wizyta fizjoterapeutyczna, o której mowa w § 4 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i pkt 2 lit. b tiret pierwsze, obejmuje:

1)
zaplanowanie postępowania fizjoterapeutycznego stanowiącego integralną część fizjoterapii, które realizuje cel skierowania na rehabilitację i jest zgodne z tym skierowaniem;

2)
ocenę i opis stanu funkcjonalnego świadczeniobiorcy przed rozpoczęciem rehabilitacji lub fizjoterapii;

3)
badanie czynnościowe narządu ruchu lub inne badanie konieczne do ustalenia planu rehabilitacji;

4)
końcową ocenę i opis stanu funkcjonalnego świadczeniobiorcy po zakończeniu rehabilitacji lub fizjoterapii;

5)
udzielenie świadczeniobiorcy zaleceń co do dalszego postępowania rehabilitacyjnego.

§ 6.

1. Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 4 pkt 2, są udzielane świadczeniobiorcom, którzy ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się nie mogą dotrzeć do świadczeniodawców udzielających świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 4 pkt 1, a wymagają rehabilitacji lub fizjoterapii.
2. Zabieg fizjoterapeutyczny, o którym mowa w § 4 pkt 2 lit. b tiret drugie, jest udzielany świadczeniobiorcom z zaburzeniami funkcji motorycznych spowodowanymi:

1)
ogniskowymi uszkodzeniami mózgu (stanami po zatorach mózgowych, udarach krwotocznych mózgu, urazach) – przez okres do 12 miesięcy od dnia powstania ogniskowego uszkodzenia mózgu;

2)
ciężkimi uszkodzeniami centralnego i obwodowego układu nerwowego odpowiadającymi 5. stopniowi skali oceny stopnia inwalidztwa, zwanej dalej „skalą opartą na skali Rankina”; warunku otrzymania 5. stopnia skali opartej na skali Rankina nie stosuje się do dzieci do ukończenia 18. roku życia;

3)
uszkodzeniem rdzenia kręgowego – przez okres do 12 miesięcy od dnia powstania uszkodzenia rdzenia kręgowego;.

4)
chorobami przewlekle postępującymi w szczególności: miopatiami, chorobą Parkinsona, zapaleniem wielomięśniowym, rdzeniowym zanikiem mięśni, guzami mózgu, procesami demielinizacyjnymi, kolagenozami, przewlekłymi zespołami pozapiramidowymi, reumatoidalnym zapaleniem stawów;

5)
chorobami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych lub kolanowych, po zabiegach endoprotezoplastyki stawu przez okres do 6 miesięcy od dnia wykonania operacji;

6)
urazami kończyn dolnych – przez okres do 6 miesięcy od dnia powstania urazu;

7)
osobom w stanie wegetatywnym lub apalicznym.

3. Skalę opartą na skali Rankina określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 7.

Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 4 pkt 3, są udzielane świadczeniobiorcom, których stan zdrowia nie pozwala na rehabilitację w warunkach ambulatoryjnych, a którzy nie wymagają całodobowego nadzoru medycznego.

§ 8.

1. Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 4 pkt 4, są udzielane świadczeniobiorcom, którzy ze względu na kontynuację leczenia wymagają stosowania kompleksowych świadczeń rehabilitacyjnych oraz całodobowego nadzoru pielęgniarskiego.
2. Kwalifikację świadczeniobiorcy do rehabilitacji neurologicznej, o której mowa w § 4 pkt 4 lit. b, przeprowadza się na podstawie oceny stanu świadczeniobiorcy, oceny dysfunkcji układu nerwowego i oceny stopnia inwalidztwa dokonanej za pomocą skali opartej na skali Rankina; oceny według skali opartej na skali Rankina nie stosuje się do kwalifikacji dzieci do ukończenia 18. roku życia.

§ 9.

1. W zakresie koniecznym do wykonania świadczeń gwarantowanych świadczeniodawca zapewnia świadczeniobiorcy nieodpłatnie:

1)
badania diagnostyczne;

2)
leki i wyroby medyczne oraz środki pomocnicze.

2. Przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy jest finansowany w 40 % ze środków publicznych w przypadku:

1)
chorób krwi i narządów krwiotwórczych,

2)
chorób nowotworowych,

3)
chorób oczu,

4)
chorób przemiany materii,

5)
chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,

6)
chorób skóry i tkanki podskórnej,

7)
chorób układu krążenia,

8)
chorób układu moczowo-płciowego,

9)
chorób układu nerwowego,

10)
chorób układu oddechowego,

11)
chorób układu ruchu,

12)
chorób układu trawiennego,

13)
chorób układu wydzielania wewnętrznego,

14)
chorób zakaźnych i pasożytniczych,

15)
urazów i zatruć,

16)
wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych

– gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że świadczeniobiorca jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymaga przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.

§ 10.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 sierpnia 2009 r.

MINISTER ZDROWIA

---

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).
²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38 poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918 i Nr 118, poz. 989.

ROZPORZĄDZENIEMINISTRA ZDROWIA¹⁾

z dnia 8 grudnia 2009 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej

(Dz. U. z dnia 14 grudnia 2009 r.)

Na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej (Dz. U. Nr 140, poz. 1145) po § 9 dodaje się § 9a w brzmieniu:

"§ 9a.  Świadczeniodawca niespełniający warunków realizacji świadczeń gwarantowanych określonych w rozporządzeniu, z którym przed dniem 1 stycznia 2010 r.:

1)   zawarto umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej na okres dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2009 r. lub

2)   przedłużono okres obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie art. 4 ustawy z dnia 25 września 2009 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 178, poz. 1374)

- może realizować świadczenia gwarantowane na warunkach określonych w tej umowie, w okresie jej obowiązywania, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2010 r.".

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

______

¹⁾   Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).

²⁾   Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374.